در یادداشتی بررسی شد،
یادداشت روز؛ سرنوشت معامله قرن و عادی سازی
وحدت و همبستگی گروههای فلسطینی در تحقق پیروزی اخیر غزه نشان داد که معامله قرن و عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی سرنوشتی جز شکست نخواهد داشت.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ مجتبی شاهسونی کارشناس مسائل بین الملل در یادداشتی درباره سرنوشت معامله قرن و خیانت برخی از دولت ها به آرمان فلسطین نوشت: پیروزی اخیر مقاومت فلسطین در جنگ 12 روزه غزه تنها یک پیروزی در میدان نبرد نبود بلکه نمایانگر اتحاد و همبستگی گروه های فلسطینی در مقابله با توطئه های اشغالگران از جمله مساله معامله قرن و عادی سازی روابط با رژیم اشغالگر صهیونیستی بود مساله ای که به دلیل مخالفت مردمی هرگز محقق نخواهد شد و تنها چیزی که برای رژیم کودک کش صهیونیستی و خائنان به آرمان فلسطین می ماند روسیاهی و ننگ و ذلت ابدی خواهد بود.
در این یادداشت دلایل عادی سازی روابط، طرح یکجانبه معامله قرن، سرنوشت عادی سازان و معامله قرن و واکنش ها به آن و راه حل مساله فلسطین بررسی می شود.
دلایل عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی
یکی از دلایل عمده تسریع در روند عادیسازی روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی حمایت گسترده واشنگتن است. دومین دلیل تسریع عادیسازی روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی آخرین تلاش های نتانیاهو برای ماندن در قدرت است هرچند با تحولات اخیر به نظر می رسد دست و پا زدن های این چنینی نتانیاهو سودی نخواهد داشت. سومین دلیل تشدید روند عادیسازی روابط میان تلآویو و پایتختهای عربی به وجود بحرانهای داخلی در کشورهای عربی مرتبط است. چهارمین عامل تسریع روند عادیسازی روابط رژیم صهیونیستی و کشورهای عربی به وجود اختلافات و شکاف میان کشورهای عربی بازمیگردد. ناتوانی عربستان سعودی و متحدانش در شکستدادن محور مقاومت از دیگر دلایل تسریع روند عادیسازی روابط کشورهای عربی با تلآویو بوده است.
معامله ننگین قرن
معامله موسوم به معامله قرن طرح توافق یک سر بُردی است که تامین کننده منافع رژیم صهیونیستی در همه ابعاد است. ابعاد داخلی، منطقهای و فرامنطقهای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی بسیار گسترده است توافقی که همه مزایای آن برای رژیم صهیونیستی است در بعد داخلی رژیم صهیونیستی و شخص نتانیاهو به شدت در موضع ضعف قرار دارند و نیازمند توافقی برای کسب وجهه هستند. این توافق از حیث مسائل اقتصادی نیز به نفع رژیم صهیونیستی خواهد بود. در بعد منطقهای این توافق به منزله همراهی پنهان عربستان با این توافق و انفعال کامل اتحادیه عرب در قبال توسعهطلبیهای رژیم صهیونیستی است. منافعی که البته به دلیل مخالفت مردمی هرگز محقق نخواهد شد و تنها چیزی که برای رژیم کودک کش صهیونیستی و خائنان به آرمان فلسطین می ماند روسیاهی و ننگ و ذلت ابدی خواهد بود.
سرنوشت عادی سازان
سرنوشت دولت هایی که وارد روند عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی میشوند، مشخص و قابل پیش بینی است؛ نخست اینکه از لحاظ اقتصادی آنها بعد از گذشت چند دهه به شدت وابسته میشوند و زیرساختهای اقتصادی آنها به گونهای طراحی و جابجا میشود که این کشورها دیگر از لحاظ اقتصادی نمیتوانند روی پای خود بایستند. نمونههای این مساله را میتوان در مصر و اردن و همچنین تشکیلات خودگردان فلسطین مشاهده کرد. نکته دومی که در ارتباط با این کشورها رخ میدهد، این است که امنیت آنها دیگر امنیت گذشته نخواهد بود. سومین مسالهای که باید به آن اشاره کرد، این است که طرفهایی که با رژیم صهیونیستی ارتباط برقرار میکنند به طور کلی استقلال خود را از دست میدهند و تبدیل به زیر مجموعهای از رژیم صهیونیستی و آمریکا در منطقه میشوند. بنابراین علاوه بر اینکه استقلال این دولت ها در حوزه های مختلف از دست خواهد رفت موجب تنفر حداکثری مردم این کشورها از دولت ها و حاکمان دیکتاتور آن خواهد شد مساله ای که سقوط این حاکمان مستبد و دست نشانده غرب را نزدیک تر می کند.
سرنوشت معامله قرن
معامله قرن آخرین حلقه از سلسله تجاوزات آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه امت عربی و اسلامی ما به شمار میرود. این طرح در واقع یک تلاش جدید برای پایان دادن به مسأله فلسطین البته بر اساس معیارهای صهیونیستها محسوب میشود که در آن حق بازگشت آوارگان فلسطینی لغو شده و آنها باید در همان جایی که هستند ساکن شوند. در این طرح، رژیم صهیونیستی، رژیمی است که از قدرت نظامی و حمایت بین المللی برخوردار است، اما بدون شک سرنوشت معامله قرن همانند سرنوشت پروژه خاورمیانه جدید است که آن را جورج بوش پسر در سال ۲۰۰۱ رونمایی کرد و در نهایت شکست خورد چرا که با مقاومت امت رو به رو شد. پیروزی اخیر مقاومت در غزه نیز بار دیگر نشان داد که تنها گزینه برای مقابله با اشغالگران مقاومت است و با سازش مساله فلسطین حل شدنی نیست.
واکنش ها به عادی سازی
خیانت برخی از دولت های عربی واکنش های زیادی در پی داشته است به عنوان نمونه «عبدالله الصناوی» روزنامه نگار مصری در صفحه کاربری خود نوشت: عادی سازی هرگز تثبیت نخواهد شد و اگر تثبیت هم شود مطابق میل سازماندهی کنندگان آن نخواهد بود. «عبدالعظیم حماد»، مدیر مسئول سابق روزنامههای الاهرام و الشروق نیز گفت: روزگار بیدار شده و همه آگاهند،ای کشورهای باستان چرا خوابیدهاید؟ اشغالگری باقی مانده و خیانت همچنان ادامه دارد. «لیلا گوهر» فعال مصری نیز گفت که با این کار گزینههای عربی ساقط شد و ما این خیانت را نمیپذیریم.
نتیجه گیری:
عادی سازی روابط حاکمان امارات و بحرین با رژیم صهیونیستی که هیچ گاه نقشی در معادله فلسطین نداشته و کمکی به مردم فلسطین نکرده اند طبعاً در این مرحله نیز تأثیری روی پرونده فلسطین نخواهد داشت. بنابراین آشکارشدن عادی سازی برخی از دولت های عربی با رژیم صهیونیستی هیچ خللی در مسیر مقاومت ملت فلسطین نخواهد داشت مقاومتی که رژیم صهیونیستی با توسل به آن توانست پیروزی بزرگی به دست آورد. پیروزیی که نشان داد تنها گزینه برای مقابله با اشغالگران مقاومت است و با سازش، مساله فلسطین حل شدنی نیست. بنابراین معامله قرن و عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی به دلیل مخالفت مردمی هرگز محقق نخواهد شد و تنها چیزی که برای رژیم کودک کش صهیونیستی و خائنان به آرمان فلسطین می ماند روسیاهی و ننگ و ذلت ابدی خواهد بود.