به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، در پیام دکتر محمد عیدی آمده است:
«هم گلستان خیالم ز تو پر نقش و نگار
هم مشام دلم از زلف سخنسای تو خوش»
غرض از چهرهآرایی این صفحه و زبانآوری این خامه آنست که پانزدهم اردیبهشت ماه جلالی را روز جهانشهر شیراز خواندهاند و فرض است تقریر حُسن هزارگون این حورِ خوبچهرِ جانپرور؛ هرچند وصف جمال و جلال این مهرو در بیان صاحب این سطور ننشیند و قلم وهم بشکند:
«آخرای باد صبا بویی اگر میآری
سوی شیراز گذر کن که مرا یار آنجاست»
باری، شیراز نامی به عنوان پهنه دیر زمان پیرزمینی که چنان دیگر اسطوره شهرهای ایران سهمی بزرگ و سترگ در فرهنگ گرانسنگ این بوم دارد؛ همواره مأمن حریفان خلوتسرای اَلَست بوده است و ملجأ رندان معرفتپوی مست که همگان وامدار ایشانند. معتبر خاستگاهی که در خلال هزارههای تاریخی همیشه رستنگاه «ساقیان شکردهن» و «مطربان شیرینسخن»، «همنشینان نیککردار» و «دوستداران صاحباسرار»، «حریفان دوستکام» و «ندیمان نیکنام»، «نکتهدانان بذلهگو» و «دلبران خوبخو» است و صد البته «سروشان عالم غیب» و «هاتفان رموز غریب»؛ این شکرستان را چه جای سنگیندلانِ سخترویِ گرانجان!
«در کعبهی کوی تو هر آنکس که بیاید
از قبلهی ابروی تو در عین نماز است»
بیشک این «قصر دلافروزی که منزلگه اُنس است» و «نقش خاتم لعلش جهان، زیر نگین دارد»؛ همه گلرویی و فرشتهخوییاش را مدیون فضای گفتوگوی گسترده این گستره نامور با سایر کانونهای میانفرهنگی ایران است که هریک نگارین بوستانی هستند «دلگشا»؛ «این باغ پر از غنچهی تصویر بُده است»
امید آنکه به همت ما و شما، بیش از پیش بستری فراختر فراهم گردد تا #شیراز و #اصفهان و البته دیگر شهرها به برکت تعاملات میانکنشی در سطوح مدنی و رسمی، زمینهساز خلاقیتهای فرهنگی بیبدیلی در این مرز و بوم گردند و سهیسرو وطن را قامتی افراشتهتر نمایند. در خاتمه، اینجانب وظیفه دارم به نمایندگی از شهروندان پر ریشه و پیشینه اصفهان نقش جهان، این روز میمون را به شهروندان «گشن بیخ و بسیار شاخ» شیرازِ رشک جنان تبریک گویم. دعای پیر مغان، حرز جان و نسیم گلشن جان شما.
«بخت نیکت به منتهای امید برساند و چشم بد مرساد»