پخش زنده
امروز: -
عاشقانه روز پانزدهم ماه ضیافت خدا
دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان را به همراه شرح آن در این بسته قرائت کنید.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ ماه مبارک رمضان فرصت طلایی است تا از برکت سفره الهی بهره ببریم، برکتی که بندگان هر روز می‌توانند با خواندن دعا از آن استفاده ببرند.
همراه با شما دعای پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان را می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین»
خدایا در این روز طاعت بندگان خاشع و خاضع خود را نصیب من گردان و شرح صدر مردان فروتن و خداترس را به من عطا فرما، به حق امان بخشی خود‌ای ایمنی دل‌های ترسان.
روزى تنها به معنى مواهب مادى نیست
روزى معنى وسیعى دارد که روزی هاى معنوى را نیز در بر مى گیرد، بلکه روزى اصلى همین روزى معنوى است، در دعا‌ها تعبیر به رزق در مورد روزیهاى معنوى بسیار به کار رفته است، به عنوان نمونه در فراز ابتدایی دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: «خدایا در این ماه اطاعتى همانند فروتنان را روزیم کن» و همچنین در مواهب معنوى دیگر ...
خشوع در قرآن و روایات
قرآن خشوع را جزو صفات برجسته انسان شایسته به شمار می‌آورد و در مقام مدح از افراد یا گروه‌ها بر این صفت به عنوان یک نقطه امتیاز دست می‌گزارد و خشوع را شامل فروتنى ظاهرى و باطنى (در مجموع: خاکسارى) می‌داند. در احادیث اهل بیت علیهم السلام نیز خشوع، گاه در فروتنى باطنى و توجّه کامل قلبى به خداوند عزّ وجلّ تفسیر شده، چنان که از پیامبر خدا نقل شده که در تفسیر خشوع مى فرماید:تواضع داشتن در نماز و این که بنده با تمام دل و وجود به پروردگارش عزّ وجلّ روى آورَد؛ و گاه به فروتنى ظاهرى تفسیر شده، چنان که امام صادق در تفسیر آیه دوم سوره مؤمنون مى فرماید:
فروتنى، پایین انداختن نگاه در نماز است؛ و در برخى از احادیث، «خشوع» در فروتنى مطلق و با همه وجود در برابر آفریدگار به کار رفته است، مانند آنچه در دعاى رکوع از امام باقر علیه السلام نقل شده که مى فرماید: پروردگار من... دل و چشم و گوش و مو و پوست و گوشت و خون و مغز و استخوان‌ها و رگ و پى ام، و آنچه پاهایم حمل مى کنند در برابر تو فروتن اند، بى هیچ امتناع و سرکشى و درماندگى.
مخبتین چه کسانی هستند
در فراز دوم از این دعای نورانی می‌خوانیم: «و با توبه خاضعانه سینه ام را گشاده دار»
«مخبتین» به معناى متواضعان است که خداوند آن‌ها را به عنوان کسانى که به هنگام یاد خدا، دل هایشان ترسان مى شود و در برابر مصائب، صابر و شکیبا و برپادارنده نماز، و انفاق کننده از همه مواهب هستند، تفسیر مى نماید
در قرآن کریم صفات «مخبتین» (تواضع کنندگان) در چند بخش مورد توجه قرار گرفته است. نخست خداوند می‌فرماید: «همان‌ها که، چون نام خدا برده مى شود دلهایشان پر از خوف پروردگار مى گردد»
دیگر این که: آن‌ها در برابر حوادث دردناکى که در زندگیشان رخ مى دهد صبر و شکیبایى پیش مى گیرند» بلکه عظمت حادثه هر قدر زیاد و ناراحتى آن هر قدر سنگین باشد در برابر آن زانو نمى زنند لب به کفران نمى گشایند و خلاصه ایستادگى مى کنند و پیش مى روند و پیروز مى شوند سوم و چهارم این که: «آن‌ها نماز را بر پا مى دارند و از آنچه به آن‌ها روزى داده ایم انفاق مى کنند»؛ از یک سو ارتباطشان با خالق جهان محکم است و از سوى دیگر پیوندشان با خلق خدا مستحکم. (سورۀ حج؛ آیۀ ۳۵.)
توبه، سعه صدر می‌خواهد
بسیارند کسانى که اعمال خلافى را مرتکب مى شوند، امّا گویى عارشان مى آید که عذر بخواهند و آن را عیب مى دانند، بلکه گاهى به قول مردم: «دو قورت و نیم او هم باقى است» و طلبکار. این عیب بسیار بزرگى است. چه اشکالى دارد اگر انسان خلافى را مرتکب شد، همان گونه که پشیمان شده، در پیشگاه خداوند توبه و استغفار مى کند، و حتی در پیشگاه خلق هم عذر بخواهد. اگر مردم واقعاً سعه صدر، شجاعت و شهامت عذرخواهى را داشته باشند بسیارى از مشکلات در همان مراحل اوّلیّه پایان مى پذیرد.
بنابراین اگر در کار‌ها منصف باشیم و عذرخواهى کنیم این خود، کلید زندگى سالم است، پس اعتذار (پوزش طلبیدن) از ارزش هاى اخلاقى است.
سخن آخر
در فراز پایانی دعای می‌خوانیم؛ به ایمنی ات اى ایمنى بخش ترسیدگان»، که نشان می‌دهد خوف عامل بازدارنده در برابر طغیان‌ها و حرکات بى رویه است. همان گونه که وسیله نقلیه فاقد موتور، از حرکت باز مى ماند و فاقد ترمز در برابر پرتگاه‌ها و جاده هاى خطرناک ایمنى ندارد، این مولفه در وجود هر انسانى باید به صورت متعادل باشند تا هم به سوى طاعات حرکت کند و هم از معاصى خوددارى نماید؛ اینگونه است که حضرت علی (ع) می‌فرماید: «کسى که (از خدا) بترسد ایمنى مى یابد».
همراه با شما دعای پانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان را می‌خوانیم:
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین»
خدایا در این روز طاعت بندگان خاشع و خاضع خود را نصیب من گردان و شرح صدر مردان فروتن و خداترس را به من عطا فرما، به حق امان بخشی خود‌ای ایمنی دل‌های ترسان.
روزى تنها به معنى مواهب مادى نیست
روزى معنى وسیعى دارد که روزی هاى معنوى را نیز در بر مى گیرد، بلکه روزى اصلى همین روزى معنوى است، در دعا‌ها تعبیر به رزق در مورد روزیهاى معنوى بسیار به کار رفته است، به عنوان نمونه در فراز ابتدایی دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم: «خدایا در این ماه اطاعتى همانند فروتنان را روزیم کن» و همچنین در مواهب معنوى دیگر ...
خشوع در قرآن و روایات
قرآن خشوع را جزو صفات برجسته انسان شایسته به شمار می‌آورد و در مقام مدح از افراد یا گروه‌ها بر این صفت به عنوان یک نقطه امتیاز دست می‌گزارد و خشوع را شامل فروتنى ظاهرى و باطنى (در مجموع: خاکسارى) می‌داند. در احادیث اهل بیت علیهم السلام نیز خشوع، گاه در فروتنى باطنى و توجّه کامل قلبى به خداوند عزّ وجلّ تفسیر شده، چنان که از پیامبر خدا نقل شده که در تفسیر خشوع مى فرماید:تواضع داشتن در نماز و این که بنده با تمام دل و وجود به پروردگارش عزّ وجلّ روى آورَد؛ و گاه به فروتنى ظاهرى تفسیر شده، چنان که امام صادق در تفسیر آیه دوم سوره مؤمنون مى فرماید:
فروتنى، پایین انداختن نگاه در نماز است؛ و در برخى از احادیث، «خشوع» در فروتنى مطلق و با همه وجود در برابر آفریدگار به کار رفته است، مانند آنچه در دعاى رکوع از امام باقر علیه السلام نقل شده که مى فرماید: پروردگار من... دل و چشم و گوش و مو و پوست و گوشت و خون و مغز و استخوان‌ها و رگ و پى ام، و آنچه پاهایم حمل مى کنند در برابر تو فروتن اند، بى هیچ امتناع و سرکشى و درماندگى.
مخبتین چه کسانی هستند
در فراز دوم از این دعای نورانی می‌خوانیم: «و با توبه خاضعانه سینه ام را گشاده دار»
«مخبتین» به معناى متواضعان است که خداوند آن‌ها را به عنوان کسانى که به هنگام یاد خدا، دل هایشان ترسان مى شود و در برابر مصائب، صابر و شکیبا و برپادارنده نماز، و انفاق کننده از همه مواهب هستند، تفسیر مى نماید
در قرآن کریم صفات «مخبتین» (تواضع کنندگان) در چند بخش مورد توجه قرار گرفته است. نخست خداوند می‌فرماید: «همان‌ها که، چون نام خدا برده مى شود دلهایشان پر از خوف پروردگار مى گردد»
دیگر این که: آن‌ها در برابر حوادث دردناکى که در زندگیشان رخ مى دهد صبر و شکیبایى پیش مى گیرند» بلکه عظمت حادثه هر قدر زیاد و ناراحتى آن هر قدر سنگین باشد در برابر آن زانو نمى زنند لب به کفران نمى گشایند و خلاصه ایستادگى مى کنند و پیش مى روند و پیروز مى شوند سوم و چهارم این که: «آن‌ها نماز را بر پا مى دارند و از آنچه به آن‌ها روزى داده ایم انفاق مى کنند»؛ از یک سو ارتباطشان با خالق جهان محکم است و از سوى دیگر پیوندشان با خلق خدا مستحکم. (سورۀ حج؛ آیۀ ۳۵.)
توبه، سعه صدر می‌خواهد
بسیارند کسانى که اعمال خلافى را مرتکب مى شوند، امّا گویى عارشان مى آید که عذر بخواهند و آن را عیب مى دانند، بلکه گاهى به قول مردم: «دو قورت و نیم او هم باقى است» و طلبکار. این عیب بسیار بزرگى است. چه اشکالى دارد اگر انسان خلافى را مرتکب شد، همان گونه که پشیمان شده، در پیشگاه خداوند توبه و استغفار مى کند، و حتی در پیشگاه خلق هم عذر بخواهد. اگر مردم واقعاً سعه صدر، شجاعت و شهامت عذرخواهى را داشته باشند بسیارى از مشکلات در همان مراحل اوّلیّه پایان مى پذیرد.
بنابراین اگر در کار‌ها منصف باشیم و عذرخواهى کنیم این خود، کلید زندگى سالم است، پس اعتذار (پوزش طلبیدن) از ارزش هاى اخلاقى است.
سخن آخر
در فراز پایانی دعای می‌خوانیم؛ به ایمنی ات اى ایمنى بخش ترسیدگان»، که نشان می‌دهد خوف عامل بازدارنده در برابر طغیان‌ها و حرکات بى رویه است. همان گونه که وسیله نقلیه فاقد موتور، از حرکت باز مى ماند و فاقد ترمز در برابر پرتگاه‌ها و جاده هاى خطرناک ایمنى ندارد، این مولفه در وجود هر انسانى باید به صورت متعادل باشند تا هم به سوى طاعات حرکت کند و هم از معاصى خوددارى نماید؛ اینگونه است که حضرت علی (ع) می‌فرماید: «کسى که (از خدا) بترسد ایمنى مى یابد».
نظر شما