خرس‌های قطبی همدیگر را می‌خورند

به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما؛ خرس‌های قطبی را می‌توان یکی از مهمترین قربانیان فرآیند گرم شدن زمین برشمرد. این موضوع زمانی بیشتر قابل لمس می‌شود که دریابیم براساس آمار و اطلاعات موجود تاثیر تغییرات جوی بر نواحی قطبی و یخی زمین و به دنبال آن خرس‌های قطبی غیرقابل انکار بوده است.

قطب شمال به سرعت در حال گرم شدن است. حتی سریع‌تر از آنکه دانشمندان فکر می‌کنند و این سرنوشت تلخی برای خرس‌ها و حیوانات قطبی است.

منطقه قطب در پنجاه سال گذشته دو برابر سریع‌تر از بقیه نقاط دنیا گرم شده است و یخ‌های اقیانوس منجمد شمالی ۲۰ درصد کوچک‌تر شده است. افزایش دما از یک طرف شیوه زندگی بومیان قطب را به خطر انداخته و از طرف دیگر باعث شده است حیات بعضی از گونه‌ها همچون خرس قطبی به خطر بیفتد. خرس‌های قطبی جانوران سرگردانی هستند که می‌توانند ماه‌ها روی یک تکه یخ شناور سفر کنند و با شکار ماهی غذای خود را تامین کنند (غذای اصلی خرس‌های قطبی فک است. این حیوانات از یخ دریا برای تغذیه، جفت گیری و زادوولد استفاده می‌کنند.) در واقع خرس‌های قطبی برای ادامه حیات به یخ‌های موجود در قطب وابسته اند چرا که با شکستن آن‌ها طعمه‌های خود را از زیر آن‌ها بیرون می‌کشند.

اما تغییرات جوی و افزایش دمای زمین باعث ذوب شدن کوه‌های یخ قطب شمال شده است. تحقیقات دانشمندان آمریکایی نشان می‌دهد خرس‌های قطبی که در اثر گرم شدن هوا و طولانی شدن فصل‌های گرم (بدون یخ) از غذای طبیعی خود محروم مانده اند، اکنون به خوردن یکدیگر روی آورده اند. شواهدی که این دانشمندان به آن‌ها استناد می‌کنند پیدا شدن لاشه ۳ خرس قطبی در شمال آلاسکا و کانادا است که از ژانویه تا آوریل ۲۰۰۴ طعمه دیگر خرس‌ها شده بودند. لاشه اولین خرس کشته شده در ژانویه ۲۰۰۴ کشف شد. لاشه کشف شده متعلق به خرس ماده‌ای است که بلافاصله پس از وضع حمل مورد حمله خرس نر دیگری قرار گرفت. خرس نر پس از، از پای در آوردن خرس ماده، لاشه آن را ۲۴۵ کیلومتر دنبال خود کشیده و سپس قسمتی از بدن خرس ماده را خورده بود.

در آوریل ۲۰۰۴ دانشمندان با دنبال کردن رد پای یک خرس قطبی به لاشه یک خرس ماده بزرگسال برخورد کردند که قسمتی از آن خورده شده بود. چند روز بعد نیز محققان کانادایی بقایای خرس دیگری را پیدا کردند که به دست یک خرس مهاجم کشته شده بود.

رفتارشناسان جانوری معتقدند که خرس‌های قطبی معمولاً برای تنظیم جمعیت، ازدیاد و قلمروطلبی یکدیگر را می‌کشند، اما کشتن هم نوع برای به دست آوردن غذا به ندرت در آن‌ها دیده می‌شود.

دانشمندانی که مشغول تحقیقات بر روی خرس‌های قطبی هستند، می‌گویند: «در مدت ۲۴ سال تحقیق بر روی خرس‌های قطبی در منطقه جنوب دریای «بیوفورت» واقع در شمال آلاسکا و ۳۴ سال تحقیق در شمال غرب کانادا هیچ موردی از تعقیب، کشتار یا خوردن خرس قطبی به دست یکدیگر را مشاهده نکرده اند.»

این یافته‌ها تاثیر زیاد فرآیند گرم شدن زمین بر خرس‌های قطبی را نشان می‌دهد. یکی از کارشناسان برجسته دانشگاه آلبرتا هشدار داده است خرس‌های قطبی در نتیجه پدیده گرمایش جهانی طی صد سال آینده برای همیشه پهنه زمین را ترک خواهند کرد. براساس اعلام این دانشمند، خرس‌های قطبی که برای شکار فک‌ها به یخ‌های سطح دریا متکی هستند، به واسطه گرم شدن زمین به شدت در خطر قرار گرفته اند و تداوم روند فعلی به مفهوم انقراض کامل آنان خواهد بود. طرفداران محیط زیست نیز که از وضعیت موجود ناراضی اند، می‌گویند ذوب یخ‌های قطبی در اثر گرم شدن هوای کره زمین نسل خرس‌های قطبی را تا قبل از پایان قرن حاضر منقرض خواهد کرد.

مرکز تنوع زیست شناسی «جوشوا تری» در فوریه ۲۰۰۵ از دولت فدرال درخواست کرد خرس‌های قطبی را در فهرست گونه‌های در معرض خطر انقراض قرار دهند.