به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما؛ مرکز اصفهان، بازارچه بلند یا بازار هنر، از بازارهای زیبا، به جا مانده از عصر صفوی در اصفهان است که به همت زنده یاد باقر آیتاللهزاده شیرازی از بنیان گذاران میراث فرهنگی و جمعی از هنرمندان این شهر در دهه چهل احیا شده و هر حجره به یکی از هنرمندان تراز اول اصفهان قرار گرفت که بازار هنر نام گرفت و از همین دوران بر پیشانی بازارچه بلند، بازار هنر نقش بست.
بعد از انقلاب اسلامی و کاهش ورود گردشگر خارجی، حجرهها به زرگری تبدیل و در و ویترینهای نفیس و گره چینی حجرهها که با صرف هزینههای زیاد در جریان احیا بازارچه اجرا شده بود، تعویض شد.
جانمایی گاو صندوق عریض و طویل زرگرها در جرزهای ۴۰۰ ساله بازارچه بلند، اتفاقی است که به تعبیر کارشناسان به خالی شدن زیر بار و مصالح و در نتیجه تضعیف جرزها منجر شده است و از ۸۰ حجره این بازار شاید سه یا چهار حجره هنوز دست نخورده و یا کمتر دستکاری شده باقی مانده و به غیر از چند طاقچه با عمق بیست یا سی سانتیمتری هیچ کدام از دهانهها با عمق و طول و عرض گاوصندوقهای جانمایی شده در جرزها همخوانی ندارد.
مستاجران برخی از حجرههای این بازار هم پا را فراتر گذاشته و با ایجاد حفره در پی و جرز طبقات اول و دوم این بازار ۴۰۰ ساله اقدام به نصب بالابر کرده اند اقدامی که اوقاف اصفهان به عنوان متولی بازار هنر و میراث فرهنگی به عنوان ناظر بناهای تاریخی، آن را غیر قانونی و عدول از قوانین میراث فرهنگی میدانند.
گرچه بازار هنر اصفهان به ظاهر شرایط خوبی دارد و طلافروشیها به سر و روی و پشتبام بازار رسیدهاند، اما در زیر دکورسازی این طلافروشیها اتفاقاتی افتاده و جرزهای بنا را تضعیف و در معرض تهدید بیشتر قرار میدهد.
طبقه بالای حجرههای این بازار هم به کارگاههای زرگری تبدیل شده که با وجود کپسولهای گاز، هر لحظه امکان انفجار آن میتواند منجر به تخریب این بنای نفیس شود.
محمود درویش، عضو انجمن مفاخر معماری ایران درباره آنچه اصالت بازار هنر را تهدید کرده میگوید: مستاجر در تمام قراردادهای اجاره حق هیچگونه تغییر در معماری و فضای مورد استفاده را ندارد. مالک بازار هنر، اوقاف است و بازاریان همگی مستاجر هستند، نظارت آثار تاریخی هم که بر عهده میراث فرهنگی است، ولی چگونه در این تغییرات برای یک اثر صفوی رخ داده و مسئولان توجهی به آن ندارند.
استان اصفهان به عنوان قطب گردشگری کشور با ۱۰۷ شهر و هزار و ۹۳۴ روستا با بیش از ۲۲ هزار بنا و اثر تاریخی شناسایی شده است که هزار و ۸۵۰ مورد آن به ثبت ملی و چهار اثر آن ثبت جهانی شده است.