به گزارش
خبرگزاری صداو سیما،مرکز اصفهان؛کرونا ویروسی است که نه تنها بر تمام ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زندگی افراد تاثیر منفی داشته بر روح و روان اعضای خانواده از جمله کودکان و نوجوانان نیز سایه انداخته است.
با وجود تعطیلی طولانی مدت مدارس که شاید آرزوی همه بچهها بوده، اما این تعطیلات برای آنها خوشایند نیست و با بیحوصلگی در حال گذران این روزها هستند.
بسیاری از خانوادهها نیز از رفتار فرزندان خود شاکی بوده و گاها رفتار مناسبی با آنها ندارند.
بسیاری از نوجوانان در این ایام به علت افزایش اضطراب و استرس، رفتارهایی نظیر پرخاشگری از خود نشان میدهند که لازم است والدین در نوع رفتار خود بازنگری کنند و با افزایش آگاهی و ایجاد ارتباط صمیمانه توجه بیشتری به نوجوان نشان دهند و به آنان کمک کنند از این دوران گذار عبور کند.
پژوهشها بیانگر این است که هرچقدر ارتباط بین والدین بهتر و سازگارتر باشد، مشکلات بلوغ نوجوانان کمتر است همچنین فرزندان والدین هدفمند و تحصیل کرده دچار مشکلات روانی کمتری میشوند. از این رو والدین باید سعی کنند در این ایام ارتباط خوبی با یکدیگر و با فرزندان خود داشته باشند تا بتوانند نوجوان خود را درک کنند.
مشارکت دادن فرزندان در کارها و واگذاری مسئولیت کارها به آنها برای بهبود رشد آنها و کاهش پرخاشگری آنها در دوران کرونایی موثر است.
روانشناس توصیه کرده اند: والدین باید از انتقاد و مقایسه نوجوان بپرهیزند، به او احترام بگذارند، عشق و تشویق بیقید و شرط به او داشته باشند، فعالانه به صحبتهای او گوش کنند، از تشویقهای کلامی استفاده کنند و سعی کنند الگوی خوبی برای فرزندانشان باشند.
با افزایش آگاهی، مهارت و ایجاد رابطه صمیمانه با نوجوان میتوانند او را درک و به او در گذار از این دوران کمک کرد.
راهکارهای کنترل خشم:۱
- تنفس عمیق و دیافراگمی /آرامسازی عضلانی
۲- دعا و ذکر گفتن
۳- دور شدن مقطعی از محیط و عامل ایجاد خشم
۴- مشغول شدن به کاری
۵- نوشیدن آب خنک و دوش گرفتن
۶- قدم زدن و ورزش
علل شدت یافتن پرخاشگری در روزهای کرونایی:امروزه خانوادهها پیگیر مستمر اخبار مربوط به حوادث کرونا هستند و در گروههای دوستانه و خانوادگی بحث و گفتگو پیرامون خطرات و عوارض ناشی از کرونا به وفور وجود دارد، بنابراین کودکان و نوجوانان نیز ناخواسته در معرض اخبار این موضوع قرار دارند.
در واقع از نظر روانی با توجه به کم بودن میزان دانش و آگاهی آنها، دچار آسیبهای روحی و روانی از جمله رفتارهای پرخاشگری میشوند.
در این رفتارها نقش رسانهها و به ویژه دسترسی آسان فرزندان به فضای مجازی بدون مراقبت والدین و دیدن اعمال پرخاشگرانه همچنین نقش همسالان و گروههای سنی و هم بازی ها، بسیارتأثیرگذاراست.
همچنین دیدن فیلمهایی که بیشتر قهرمانان آنان از طریق اعمال پرخاشگرانه به هدفهای خود میرسند به عنوان یک الگوی مخرب و نامناسب میتواند از علل مهم پرخاشگری باشد.
از دیگر عوامل مهم پرخاشگری در کودکان میتوان به خصوصیات فردی، عوامل ژنتیکی، الگوهای تربیتی خانواده و یا عوامل محیطی اشاره کرد.
نظارت و کنترل ناکافی یا کنترل بیش از حد وسخت گیریهای بی مورد و واکنشهای غیر طبیعی و شدید به رفتارهای پرخاشگرانه یا تنشهای خانوادگی میتواند منجر به مشکلات رفتاری در کودکان و نوجوانان شده و باعث کاهش عزت نفس آنان و این مساله به نوبه خود موجب بروز رفتارهای پرخاشگری شود.
راهکارهایی ساده کاهش پرخاشگری بویژه در دوران کرونا:طبق نظر مشاوران و روانشناسان، الگوهای تربیتی و عوامل محیطی در پرخاشگری کودکان و نوجوانان موثراست.
- در حضور کودکان و نوجوانان کمتر در مورد حوادث کرونا صحبت کنید:
از بحث، گفتگو و پیگیری مستمر حوادث و مسائل مربوط به کرونا در محیط خانه خودداری و محیطی امن و به دور از تنش و استرس را برای اعضای خانواده بویژه کودکان و نوجوانان فراهم کنید.
- درک نیازها و احساسات:یکی از راههای مناسب برای حفظ ارتباط سالم، درک نیازها و احساسات کودک و نوجوان این است که بدانید چه چیزی و چه موقعیتی او را نگران کرده و موجب رفتارهای پرخاشگرانه در آنها شده است.
- نظارت بر گروههای دوستان:والدین باید با نظارت بر محیط، گروههای دوستی و الگوهای فرزندانش، مراقبت از فرزند خود در کنار همسالان، هم بازیها و سایر افرادی که بیشترین وقت خود را از طریق فضای مجازی با آنان میگذرانداهتمام ورزند.
- لزوم بررسی و تغییر سبک تربیت:چنانچه والدین از سبکهای تربیتی غیر اصولی در تربیت کودکان و نوجوانان استفاده کنند، قطعا کودکان در برخورد با رفتارهایی که منجر به تهدید یا تخریب شخصیت آنان شود برخورد پرخاشگرانه خواهند داشت.
فرزندانی که والدین قدرت طلب یا بی مسئولیت دارند در دو طیف مخالف هم، از یک طرف با اعمال رفتارهای زورگویانه و از طرف دیگربی توجه به نیازهای بچهها بطور ناخواسته خود عامل پرخاشگری هستند.
- از محرکهای پرخاشگری دوری کنید:زمانی که بچهها پرخاشگری میکند ممکن است علل مختلفی داشته والدین، باید ابتدا علت پرخاشگری را شناسایی کنید و ببینید آیا مقصود او جلب توجه، احساس تنهایی یا خستگی و بی حوصلگی است، سپس به حل مشکل بپردازید.
تغذیه مناسب، ورزش، خواب، استراحت کافی و مناسب بچهها باید مورد توجه قرارگیرد. - نکته مهم اینکه پرخاشگری را با پرخاشگری پاسخ ندهید:
اگر شما چیزی را بارها برای کودکان و نوجوانان تکرار کنید در واقع او را آزار میدهید و چنانچه مرتب تذکر بدهید، نق بزنید و سرزنش کنید آنها را لجوجتر خواهید کرد.
میتوانید در عین شکیبایی عواقب کار رابرای او توضیح دهید، زیرا تنبیه تنها اورا پرخاشگرتر و مقاومتر میکند.
استفاده از راهکارهای تشویقی مثبت مانند سیستم انگیزش و پاداش به کاهش پرخاشگری کودکان و نوجوانان کمک میکند.
- ضرورت آموزش و کنترل خشم کرونایی:والدین میتوانند با فرزندانشان همبازی شوند و از طرفی با برگزاری جلسات خانوادگی مورد ارزیابی صحیح قرار گیرند تا وقتی هم برای ارائه نظر فرزندانشان باشد.
کتابخوانی از دیگر موارد موثر در کاهش پرخاشگری است.
تفسیر قرآن، نهجالبلاغه به مدت نیم ساعت در روز کارگشاست و از طرفی استفاده از دیگر کتابهای آموزنده ضمن افزایش اطلاعات عمومی میتواند لحظات شیرینی را برای خانواده به ارمغان بیاورد.
-
احترام به حریم خصوصی و کاهش پرخاشگری:در خانه ماندن بدون برنامهریزی و احترام به حقوق یکدیگر بدون شک به وجود آورنده تعاملات غیرمنطقی میشود و این مهم خود تنشهای خانوادگی را بین همسران و والدین به وجود میآورد.
به طور حتم تمام اعضای یک خانواده از لحاظ اخلاقی و رفتاری با هم تفاهم ندارند پس نباید در این روزها زیاد در رفتارها ریزبینی کرد بلکه باید تعامل در رفتار و اخلاق را در روند زندگی جاری کرد.
مستعدترین فرد برای پرخاشگری در خانواده آقایان هستند، زیرا با خیلی از رفتارها در خانه تاکنون مواجه نشدهاند.
از طرفی فشارهای اقتصادی ناشی از در خانه ماندن برای افرادی که حقوقبگیر دولت نیستند تا حد قابل توجهی مزید بر علت شده است که سازمانهای حمایتی باید بیشتر به این حوزه ورود کنند.
به اعتقادروانشناسان هرچه مهر و عاطفه در خانواده بیشتر باشد شرایط قابل درکتر میشود پس باید روابط عاطفی تقویت شود.
گوش دادن به موزیکهای آرامبخش، تفسیرسازیهای علمی، کتابخوانی و بازی با کودکان از مهمترین راهکارهای کاهش پرخاشگری و به تبع آن کودک آزاری و همسر آزاری دانست.
با شیوع ویروس کرونا و تقویت فاصلهگذاری اجتماعی بسیاری از خانوادهها در خانه ماندن را به ابتلاء ترجیح دادند، اما نداشتن آموزش با هم بودن، باعث به وجود آمدن برخی مسائل و آسیبهای اجتماعی در خانوادهها شده که نیازمند تدبیر در کوتاه مدت است.