راههای درمان پسوریازیس (صدفک پوستی)
افراد مبتلا به پسوریازیس حاد نیز میتوانند در ٨۵ تا ٩٠ درصد مواقع از شر التهابهای ناگهانی خلاص شوند.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، پسوریازیس یک بیماری غیر قابل علاج است، اما به روشهای درمانی سیستمی و موضعی به خوبی پاسخ میدهد. حتی افراد مبتلا به پسوریازیس حاد نیز میتوانند در ٨۵ تا ٩٠ درصد مواقع از شر التهابهای ناگهانی خلاص شوند.
درمانهای موضعی پسوریازیس
داروهای موضعی باید مستقیماً بر روی پوست آسیب دیده مالیده شوند، در چنین شرایطی دیگر خبری از عوارض جانبی داروهایی نخواهد بود که از راه دهان بلعیده میشوند.
اسید سالیسیلیک: برخی از پزشکان برای بیماران مبتلا به پسوریازیس پماد اسید سالیسیلیک تجویز میکنند، این دارو زخمها را پوسته پوسته و پوست را صاف و نرم میکند.
با این اوصاف استفاده از اسید سالیسیلیک بر روی سطح وسیعی از پوست، میتواند جذب شدن بیش از حد این ماده و بروز عوارض جانبی متعددی را در پی داشته باشد، عوارضی از قبیل سوزش پوست، ضعیف شدن ساقه مو و در نتیجه شکسته شدن و ریزش مو. تأثیر این درمان را میتوان از متوسط تا عالی در نظر گرفت.
کرمهای استروئیدی: این کرمها اصلیترین درمان پسوریازیس به شمار میروند، التهاب و سوزش پوست را کاهش داده و خارش را از بین برده و تولید بیش از حد سلولهای پوستی (که عامل اصلی این بیماریست) را متوقف میکند.
داروهای قویتر تأثیر بیشتری نسبت به انواع ملایمتر دارند، اما عوارضی همچون تلانژکتازی و نازک شدن پوست را به همراه خواهد داشت. این دارو باید دقیقاً مطابق با دستور پزشک مصرف شود.
پمادهای موضعی حاوی کلسی پوتریول: کلسیپوترین (پماد دایونکس)، یکی از مشتقات مصنوعی ویتامین D، در درمان پسوریازیس بسیار مؤثر و مناسب عمل کرده است، به خصوص زمانی که با پماد موضعی کورتیکواستروئید ترکیب میشود. برای اجتناب از عوارض جانبی این دارو باید مقدار محدودی از آن را استفاده کرد.
پمادها و شامپوهای قطران زغال سنگ (Coal tar): این محصولات میتوانند سرعت رشد سلولهای پوستی را کاهش داده و علائم این بیماری را تسکین بخشند، اما برخی از افراد نسبت به عوارض جانبی این داروها حساس و آسیب پذیرند. عوارضی مانند فولیکولیت، جوشهای کورک مانندی که پیازچه مو را هدف میگیرند. این داروها باید زیر نظر پزشک مصرف شوند.
رتینوئیدها: این داروها یکی از مشتقات مصنوعی ویتامین A هستند که میتوانند در بهبود بیماران مبتلا به پسوریازیس مؤثر واقع شوند، اما همچون استروئیدها سریع عمل نمیکنند. ممکن است رتینوئیدها خشکی و سوزش پوست را در پی داشته باشند.
نور درمانی: مقدار معمول نور آفتاب (نه به اندازهای که سبب آفتابسوختگی شود) میتواند به التیام زخمهای پسوریازیس کمک شایانی کند. در مواردی که درمان پسوریازیس دشوار میشود و فرد به بیشتر روشها پاسخ نمیدهد، بسیاری از طبیبان به نوردرمانی روی میآورند.
یکی از مؤثرترین انواع نوردرمانی PUVA (ترکیب داروی پسورالن و اشعه ماوراء بنفش A یا UVA) است. البته این روزها PUVA کمتر مورد استفاده قرار میگیرد، چرا که تحقیقات نشان میدهد نوردرمانی، خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش میدهد، حتی دهها سال پس از آن که فرد بیمار، درمان را پایان داده است.
برخی پزشکان درمان با اشعه ماوراء بنفش B را تجویز میکنند؛ میتوان این روش درمانی را به تنهایی یا در ترکیب با سایر روشها از قبیل قطران زغال سنگ به کار بست. در این جا از اشعه ماوراء بنفش هدف داری موسوم به UVB استفاده میشود. این روش به اندازه PUVA مؤثر است، با این تفاوت که خطر ابتلا به سرطان با این نوع درمان کاهش مییابد.
داروهای خوراکی: زمانی که سایر روشهای درمانی مؤثر نیستند، پزشکان چارهای نخواهند داشت جز تجویز داروهای خوراکی که متأسفانه برخی از آنها تأثیر نامطلوبی بر سامانه ایمنی بدن میگذارد.
یکی از این داروها، متوتریکسات است (که در شیمی درمانی و آرتریت یا التهاب مفاصل نیز کاربرد دارد) و میتواند به نحو تحسینبرانگیزی زخمهای پسوریازیس را پاکسازی کند، اما میتواند عوارض جانبی نامطلوبی داشته باشد، بنابر این، مصرف آن باید زیر نظر پزشک صورت گیرد و به طور منظم از فرد بیمار، آزمایش خون گرفته شود.
رتینوئیدهای خوراکی (دارای خواصی مشابه ویتامین A)، میتوانند تا حدی در درمان بیماران مبتلا به پسوریازیس مؤثر باشند. زنان در دوران بارداری و سه سال پس از آن باید این داروها را در کنار روشهای کنترل زایمان مصرف کنند، زیرا این داروها میتوانند اختلال زایمان را در پی داشته باشند.
درمانهای جدید و نوظهوری برای افراد مبتلا به پسوریازیس و آرتریت وجود دارند؛ داروهای بیولوژیک متعددی که از پروتئینهای انسانی و حیوانی مشتق شدهاند و سعی در کنترل واکنشهای سامانه ایمنی بدن دارند. این داروها نسبتاً مؤثرند، اما بیش از حد گران هستند. داروها باید زیر نظر و به دستور پزشک معالج استفاده شوند.
درمانهای طبیعی پسوریازیس
زمانی که افراد از تأثیر سایر روشهای درمانی در تسکین نشانههای پسوریازیس ناامید یا ناخواسته درگیر عوارض جانبی این داروها میشوند، ناگزیر به درمانهای طبیعی روی میآورند؛ ویتامینها و گیاهان طبی. برخی افراد، نور طبیعی خورشید و آب اقیانوس را ترجیح میدهند.
اگر در پی علاجهای طبیعی پسوریازیس هستید، رایجترین روشهای طبیعی درمان این بیماری را بخوانید.
آلوئه ورا: تحقیقات اولیه نشان میدهد، کرمهای برگرفته شده از گیاه آلوئه ورا میتواند نشانههای بیماری پسوریازیس را تسکین دهد. طبق مطالعات صورت گرفته تأثیر و کارایی پمادهای موضعی آلوئه ورا بیشتر از پلاسبو است. این محصول در بهترین حالت، حداقل منفعت برای فرد بیمار را دارد.
روغن ماهی: خوردن روغن ماهی میتواند برای بیماران مبتلا به پسوریازیس مفید باشد. تحقیقات نشان میدهد مصرف مکملهای خوراکی روغن ماهی که حاوی ٨/١ تا ۶/٣ گرم ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) هستند، میتواند تأثیرات مطلوبی داشته باشد.
نمک دریای مرده: محلولهای شستشو از قبیل نمکهای دریای مرده، روغن و نمک فرنگی اصل (سولفات دومنیزی) میتوانند زخم بیماران پسوریازیس را از میان بردارند و خارش آنها را تسکین دهند.
جهت بهرهمندی از خواص این محلولها باید نمک دریای مرده و سایر محلولهای شستشو را مطابق با دستورهای مربوطه در وان حمام با آب مخلوط کنید و به مدت ١۵ دقیقه در این محلولها شناور بمانید. به محض آن که از وان خارج شدید، به پوست خود مرطوب کننده بزنید. البته نباید منتظر تغییراتی معجزه آسا باشید.
فلفل قرمز: هزاران سال است که طبیبان از خواص فلفل قرمز برای مداوای بیماریهای مختلف بهره میگیرند. ترکیبات فلفل قرمز از جمله مواد به کار رفته در کرمها و ژلهای تسکین درد است. بر اساس تحقیقات صورت گرفته، استفاده از کرم فلفل قرمز، خارش بیماران پسوریازیس را کاهش و زخمها را التیام میدهد.
فلفل قرمز یک حس سوختگی در پوست ایجاد میکند و اگر برای مدت زمانی طولانی این کرم را مصرف کنید، این سوختگی تشدید میشود. بلافاصله پس از مالیدن کرم فلفل قرمز باید دستان خود را بشویید و مادام که دست شما به این کرم آغشته است، به هیچوجه آن را به چشم و دهان خود نزنید.
رژیم غذایی: نمیتوان گفت رژیم غذایی تأثیر چندانی در درمان پسوریازیس داشته باشد. گرچه تحقیقات نشان میدهند گرسنگی بیش از حد میتواند نشانههای بیماری را کاهش دهد که البته عملی نیست!
روشهای طبیعی میتوانند در درمان پسوریازیس نقش داشته باشند، اما نباید از این نکته بسیار مهم غافل شد که این علاجها ریسک بالایی دارند.
شما نمیتوانید سر خود و بدون مشورت با پزشک، یک درمان جدید ـ حتی درمانهای طبیعی ـ را در پیش بگیرید یا درمانی را که پزشک تجویز کرده است، بدون اطلاع او متوقف کنید.
من تونستم با پمادی که ساختم بسیاری سالهاست معالجه کنم بدون کورتن صدرصد گیاهی۰۹۰۵۸۹۲۸۰۹۸
هرکس میخواهد و میتونه بره ترکیه یا درخواست بده به من در واتساپ پیام بده من عکسشو بفرستم 09911848163