درگذشت پدر سردار شهید غلامرضا آزادی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، حاج فتح اله آزادی که به دلیل بیماری ریوی و ویروس کرونا بستری شده بود، در ۸۸ سالگی دار فانی را وداع گفت و به دیدار فرزند شهیدش شتافت.
مراسم ختم پدر شهید امروز در تهران برگزار شد.
سرلشکر پاسدار محمدعلی جعفری، مسئول قرارگاه فرهنگی اجتماعی بقیه الله الاعظم هم در پیامی درگذشت پدر شهید غلامرضا آزادی را به خانواده معزز این شهید تسلیت گفت.
متن پیام به این شرح است:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
انالله و انا الیه راجعون
خبر درگذشت پدر بزرگوار شهید غلامرضا آزادی باعث تاثر شد.
این پدر صبور و مقاوم، همچون دیگر پدران سرافراز شهدا، به تاسی از مقتدای خود، حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام جگرگوشه خود را در راه دین تقدیم کرد و امروز از ثمره خون آن عزیزان، انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی به لنگرگاه ثبات و امنیت منطقه تبدیل شده است.
تکریم والدین سرافراز شهدا، همانا تکریم و قدرشناسی از شهدای عزیز است و ملت قدرشناس ایران هرگز این مهم را فراموش نخواهد کرد.
اینجانب مصیبت وارد شده به خانواده معزز شهید آزادی را تسلیت عرض نموده و در ایّام پایانی ماه صفر، برای آن فقید سعید از درگاه باری‌تعالی علوّ درجات و برای بازماندگان، صبر جزیل مسئلت می‌نمایم؛ بنابراین گزارش شهید غلامرضا آزادی در سال ۱۳۴۰ در یکی از روستا‌های «جرقویه» در «اصفهان» متولد شد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی، همراه با خانواده، به «تهران» مهاجرت کرد. وی در کنار تحصیل و فعالیت‌های روزانه، در کلاس‌های علوم دینی که شب‌ها در حسینیه انصارالمهدی (عج) تهران تشکیل می‌شد، فعالانه شرکت داشت و با عشق و علاقه خاصی از آن بهره می‌برد.
وی جزو نخستین افرادی بود که به عضویت سپاه در آمد. در سال‌های اول انقلاب، پیش از شروع جنگ تحمیلی، هنگامی‌که عراق قصد ضربه زدن به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و حوزه‌های نفتی کشور را داشت و کار‌های تخریبی در مناطق مرزی و شهر‌های مجاور آن انجام می‌داد، گروه‌هایی از طرف طرح و عملیات ستاد مرکزی سپاه پاسداران به مناطق مختلف اعزام گردید، که شهید آزادی جزو گروهی بود که به استان خوزستان و شهر خرمشهر عازم شد. او همراه سایر برادران، با اشرار و خائنین داخلی که تحت عنوان «خلق عرب» قد علم کرده و قصد ایجاد زمینه برای هجوم دشمن بعثی به ایران اسلامی و تجزیه خوزستان را داشتند، به مقابله برخاستند.
در همین ماموریت تا پس از سقوط خرمشهر در این شهر ماند و او را می‌توان به عنوان یکی از حماسه آفرینان روز‌های اول خرمشهر و مقاومین این شهر حماسه و مقاومت نام برد.
در درگیری‌های سیاسی خرداد ۱۳۶۰ و در اوج فعالیت گروهک‌ها در یکی از خیابان‌های تهران، به وسیله تیغ موکت بری مورد حمله منافقین کوردل قرار گرفت و از شدت مجروحیت، بیهوش بر زمین افتاد پس از آن، مدت یک ماه بستری شد، ولی بلافاصله پس از باز یافتن سلامتی، خدمت خود را به انقلاب و نظام اسلامی ادامه داد.
این شهید عزیز با آغاز جنگ تحمیلی به ندای هل من ناصر ینصرنی رهبر خویش لبیک گفت و در طول خطوط جبهه توحید – از سرزمین‌های تفتیده هویزه، بستان و خرمشهر تا قلل سخت گذر العبور و برفگیر کردستان – با مسئولیت‌های مختلف، به دفاع از آرمان‌های مقدس اسلام عزیز و قرآن کریم پرداخت.
پس از آزادی خرمشهر، به کردستان عزیمت کرد و در واحد عملیات قرارگاه حمزه سیدالشهداء (ع) به همراه شهید بروجردی نقش موثری را ایفا نمود. با فعال شدن مجدد جبهه‌های جنوب، مشتاقانه به خوزستان بازگشت و مدتی در جبهه‌های حمیدیه و سوسنگرد مشغول خدمت گردید.
اواخر سال ۱۳۶۲ در عملیات خیبر، عهده دار مسئولیت طرح و عملیات قرار حنین شد. در سال ۱۳۶۳ به عنوان مسئول طرح و عملیات قرارگاه کربلا در عملیات عاشورا و بدر حضور داشت و پس از آن با همین مسئولیت به قرارگاه سلمان که بعد‌ها به قرارگاه قدس تغییر نام یافت، مامور گردید و در صحنه نبرد‌های عظیمی مانند والفجر۸، کربلای۱، کربلای۴، کربلای۵، کربلای۸ نقش تعیین کننده داشت.
در سال ۱۳۶۶، هنگامی که قرارگاه قدس در منطقه سردشت (کردستان) مستقر و در حال انجام ماموریت بود، به دلیل زحمات و تلاش مخلصانه و نقشی که در جنگ و جهاد ایفا نموده بود، از طرف فرماندهی مورد تشویق قرار گرفت و به عنوان سهمیه قرارگاه برای سفر حج انتخاب شد. او در حالی که خود را مهیای این سفر روحانی و معنوی می‌کرد در دوم تیر همین سال در منطقه عملیاتی نصر۴ (مقر شهید بروجردی) بر اثر بمباران هواپیما‌های عراقی به درجه رفیع شهادت نایل گردید و به جای زیارت خانه خدا، سبکبار به منزلگاه جاوید پرواز کرد و به دیدار و زیارت صاحب خانه شتافت.