پخش زنده
امروز: -
محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر در صدد برآمدند با اجرای طرحی منسوجات رسانا را برای صنایع مختلف به تولید برساند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، خانم بهاره مؤذن چی، دانش آموخته دکتری دانشکده مهندسی نساجی رشته شیمی نساجی و علوم الیاف دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «تکمیل سریع منسوج پلی استر با سنتز در محل با نانوذرات فلزی جهت ایجاد خاصیت رسانای الکتریکی» گفت: این پروژه در راستای تولید منسوجات رسانا در مرحله آزمایشگاهی اجرایی شده است.
وی با بیان اینکه منسوجات رسانا به روشهای دیگر در کشور و سایر کشورها اجرایی شده گفت: تاکنون از روش منسوجات استفاده نشده است.
وی با اشاره به روشهایی که تاکنون استفاده شده گفت: این روش ها، منجر به تولید منسوجات رسانا شده است، ولی هزینه زیادی را صرف آن کرده اند تا این پارچهها تولید شوند؛ زیرا از تار و پود الیاف فلزی و یا از مواد اولیه گران قیمت مانند پلیمرهای رسانا و یا مواد کربنی استفاده کرده اند.
وی افزود: این روشها منجر شده است که پارچه نهایی منعطف نباشد و از قیمت بالایی نیز برخوردار باشد.
این محقق ادامه داد: در منسوجاتی که با روشهای دیگر رسانا شده مدت زمان فرایند طولانی بوده است، اما روشی که ما در پیش میگیریم در مدت ۴۵ دقیقه یک پارچه رسانا میشود.
خانم مؤذن چی با اشاره به مزیتهای روش سنتز در محل برای رسانا شدن منسوجات گفت: علاوه بر اینکه مدت زمان کوتاهی برای رسانا شدن پارچه در این روش صرف میشود هزینه کمتری نیز دارد.
وی عنوان کرد: در این آزمایشها از پارچههای پلی استر و پنبه معمولی استفاده کردیم که در یک مرحله نتیجه آزمایشها مشخص شد.
وی ادامه داد: از این منسوجات در صنایع پزشکی، ورزشی، حفاظتی و نظامی استفاده میشود.
محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به روش خود برای رسانا شدن منسوجات گفت: در این روش، نانوذرات فلزی در یک مرحله در پارچه نشانده میشود که این پارچه صددرصد خاصیت حفاظت در برابر اشعه را داشته و مقاومتی برابر با یک اهم دارند.
وی با تأکید بر اینکه در این روش، روش «تکمیل سریع» بکار گرفته شده است، بیان کرد: این طرح در مقیاس آزمایشگاهی اجرایی شده که قابلیت صنعتی شدن نیز دارد.
وی ادامه داد: اکنون با صنایع مختلف صحبت کردیم و منتظر جواب آنها برای استفاده از روش سنتز در محل و تولید پارچههای رسانا هستیم.
خانم مؤذن چی گفت: از این روش میتوان در پارچههای رسانا در پزشکی از راه دور، لباسهای ورزشی دارای الای دی، کابل، سنسور، سوپرخازن و... بهره برد.
این طرح به راهنمایی آقای دکتر مجید منتظر استاد دانشکده مهندسی نساجی انجام شده است.