به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از لندن، اهمیت ایرلند به عنوان تنها راه زمینی انگلیس با اتحایه اروپا در روابط آینده انگلیس با اتحادیه اروپا و واگراییها در ایرلند شمالی و زمزمههای پیوستن به جمهوری ایرلند حساسیت نخستین انتخابات پس از برگزیت در جمهوری ایرلند را افزایش داده است.
انتخابات عمومی در جمهوری پارلمانی ایرلند برای تعیین ۱۵۹ نماینده که از ساعاتی پیش در سراسر این کشور آغاز شده است تکلیف رویکردهای آینده سیاسی این کشور را در قبال انگلیس آشکارتر میکند.
دولت کنونی جمهوری ایرلند را لئو وارادکار (Leo Varadkar)، نخست وزیر از حزب فین گیل (Fine Gael)، اداره میکند، اما فقط در صورت کسب اعتماد حزب بزرگ دیگر، یعنی فیانا فیل (Fianna Fail) میتواند اکثریت کرسیهای مجلس را در دست گیرد و دولت تشکیل دهد. این دو حزب بزرگ که راست – میانه به شمار میروند، در یکصد سال گذشته، به صورت متناوب قدرت را در ایرلند تقسیم کرده و با یکدیگر همکاری کرده اند. در نظرسنجیهای اخیر معلوم شد که آرای این دو حزب سنتی، رو به کاهش است و اکنون حزب شین فن (Sinn Fein) در حال اوج گرفتن است.
لئو وارادکار (Leo Varadkar)، نخست وزیر جمهوری ایرلند امیدوار است حزب فن گیل (Fine Gael) دوباره بتواند در رقابت با حزب فیانا فیل (Fianna Fail)، پیروز انتخابات شود، اما تازهترین نظرسنجیها نشان میدهد حزب شین فین، پیشتاز است.
بر اساس نظام پارلمانی ایرلند هر حزبی که بتواند به صورت مستقل یا در ائتلاف با دیگر احزاب بیشترین کرسی پارلمان را در اختیار داشته باشد میتواند دولت تشکیل دهد و قوه مجریه را بدست گیرد.
در ایرلند احزاب بزرگ فین گیل و فیانا فیل، به صورت تاریخی با هم بر سر دستیابی به بیشترین آرا رقابت میکردند و دولت را تشکیل میدادند و حزب شین فین، در رده سوم قرار میگرفت. در ردههای بعدی نیز احزاب کارگر، سبز و نامزدهای مستقل قرار میگرفتند. در سال ۲۰۱۶ میلادی، حزب فین گیل با ۲۵ درصد، فیانا فیل با ۲۴ درصد و شین فین با ۱۴ درصد، بیشترین آرا را به دست آوردند، اما نظرسنجیهای دو هفته اخیر، نشانگر اوج گرفتن حزب شین فین است.
در نظرسنجی موسسه رد سی (Red C) به سفارش ساندی بیزینس پست (Sunday Business Post) در آخر دو هفته گذشته، دو حزب فیانا فیل و شین فن، ۲۴ و فین گیل، ۲۱ درصد از آرا را به دست آورد. هفته گذشته نیز به سفارش روزنامه آیریش تایمز (Irish Times)، موسسه نظرسنجی ایپسوس ام آر بی آی (Ipsos MRBI) دست به کار شد و شین فن توانست ۲۵ درصد از آرا را به دست آورد و احزاب فیانا فیل با ۲۳ و فین گیل با ۲۰ درصد، در ردههای بعدی قرار گرفتند. این نخستین بار در چند دهه اخیر است که حزب شین فن توانسته است در نظرسنجیهای انتخاباتی مجلس، در صدر احزاب سیاسی کشور ایرلند قرار گیرد.
حزب شین فن، در سال ۱۹۰۵ میلادی در ایرلند راه اندازی شد و خواهان اتحاد دو بخش ایرلند، یعنی دولت مستقل جمهوری ایرلند و منطقه ایرلند شمالی است که همچنان تحت حاکمیت انگلیس است. شین فن در زبان ایرلندی، به معنی " ما خودمان" است و این حزب جمهوری خواه، مایل است در جزیره ایرلند، یک دولت ایرلندی تشکیل شود. حزب شین فن در ایرلند شمالی، بزرگترین حزب ملی گرا و دومین حزب بزرگ در مجمع قانونگذاری این منطقه است.
پیشتازی شین فین در نظرسنجیهای مربوط به انتخابات عمومی در جمهوری ایرلند نگرانیهای لندن را افزایش داده است.
زیرا حزب شین فن که موضع منفی نسبت سلطه بریتانیا بر ایرلند دارد در صورت به قدرت رسیدن میتواند برای انگلیس درد سر ساز و هزینه آفرین باشد به ویژه در شرایط حساسی که انگلیس در دوره گذار پس از جدایی از اتحادیه اروپا به سر میبرد.
انگلیس در حالی باید در این دوران دست کم ۱۱ ماهه روابط آینده خود را با اتحادیه اروپا به ویژه ایرلند تنظیم کند که گره اصلی برگزیت و دوران پسا برگزیت در آنجا قرار گرفته است.
حزب شین فین در سال ۱۹۰۵ بنیانگذاری شد. در صورت پیروزی حزب شین فین در جمهوری ایرلند، دو حزب سنتی این کشور که سالها قدرت را در دست داشتند ناچار خواهند شد حزب سوم را در قدرت ببینند.
روزنامه گاردین در این باره نوشت: در انتخابات عمومی این دوره درجمهوری ایرلند، حوزههای بهداشت و مسکن، موضوعات اصلی به شمار میروند در حالی که وارادکار امیدوار بود سیاست هایش درباره اقتصاد و خروج انگلیس از اتحادیه اروپا، موسوم به برگزیت (Brexit)، بر محبوبیتش بیفزاید.
ایرلند پس از دههها جنگ و کشمکشهای فراوان با انگلیس در سال ۱۹۲۲ اعلام استقلال کرد و از بریتانیا جدا شد، اما بخش کوچکی در شمال آن که گفته میشود انگلیس افراد زیادی را به آنجا اعزام کرده بود ترجیح دادند به پادشاهی انگلیس وفادار بمانند و زیر حاکمیت انگلیس باشند که اکنون به ایرلند شمالی شهره است.
در همه پرسی تیر ماه سال ۱۳۹۵ بر سر جدایی انگلیس از اتحادیه اروپا بیشتر مردم ایرلند شمالی همچون مردم اسکاتلند به ماندن در اتحادیه اروپا رای دادند و با خروج انگلیس از اتحادیه اروپا درخواستهای استقلال طلبانه و جدایی از انگلیس در این مناطق افزایش یافته است و این موضوع ازجمله دردسرهای انگلیس در دوران پسا برگزیت محسوب میشود.