پخش زنده
امروز: -
صنعت چرم مصنوعی، غولی خفته در دستان تولیدکنندگان ایرانی است که بیداری و پویایی آن می تواند صنایع وابسته را از رونق و اشتغال سیراب کند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما از قم، بیش از 7 هزار سال می گذرد، از روزهایی که انسان اولیه گوشت حیوانات شکار شده را قوت شکمش می کرد و پوستش را پوشش تنش؛ انسان آن روزگار غایت هدفش از شکار حیوانات گذران زندگی روزمره اش بود؛ و حالا این انسان عصر حاضر است که چرمی بودن کیف و کفش و کمربند و کیف دستی اش را عاملی برای فخر فروشی می داند و از تجارت آن سودهای کلان به جیب می زند؛ قیمت بالای چرم های طبیعی و میل بشر به داشتن مصنوعات چرمی، چند سالیست که محققان و صنعتگران را بر آن داشته تا چرم مصنوعی را به عنوان جایگزینی مناسب، در صنایع وابسته به کار گیرند.
چرم مصنوعی نوعی بافت با پوشش پلیمری است که به واسطه این پوشش، خواص جدیدی در آن ایجاد شده که در مقایسه با سایر پوششها از مزیت های بسیاری برخوردار است؛ فراوانی و قیمت مناسب، سرمایه گذاران را برای ورود به این حوزه ترغیب کرده، به گونه ای که رئیس اتحادیه چرم ایران می گوید: 28 درصد نیاز و مصرف بازار را چرم های طبیعی، و مابقی را چرم های مصنوعی پوشش می دهند.
مصنوعات حاصل از چرم مصنوعی توجه مصرف کنندگان را نیز به خود جلب کرده و این یعنی فرصتی ناب برای تولیدکننده.
باور، خوراک کارخانه چرم مصنوعی
در روزهایی که تولید رنگ و بوی خوشی ندارد، جایگزین کردن مواد اولیه ایرانی به جای مواد خارجی دل و جرات می خواهد؛ به خصوص اگر خریداران را مبهوت باور خود کنی؛ آن وقت این باور توست که تولید را در مدار رونق قرار می دهد؛ رونقی که دست خوش هیچ تهدید و تحریمی نخواهد شد.
از گذشته های پر فراز و نشیبِ کارآفرینان و صنعتگران موفق، روایت های بسیاری شنیده ام، اما شنیدن روایت زندگی فردی که نوجوانی اش را در بازار تهران پادویی کرده و گرم و سرد روزگار چشیده، لطف دیگری دارد.
پادوی دیروز بازار تهران، امروز مدیرعامل شرکت پارسا چرمینه مهرگان است؛ شرکتی پویا در شهرک صنعتی شکوهیه قم.
آقای رمضانی می گوید: سال های سخت دوران شاگردی، چم و خم کار را نشانم داد و جرات دست زدن به کارهای بزرگ را برایم مهیا کرد؛ وقتی کارخانه را در سال 93 به همراه دوست و شریکم راه اندازی کردیم، اوضاع مالی خوبی نداشتیم، اما تا دلتان بخواهد پشتکار داشتیم و همت.
او می گفت: مواد پتروشیمی این واحد تا اواخر سال گذشته، از مواد تولیدی یک شرکت عربستانی تامین می شد، اما امسال تصمیم گرفتیم که از مواد اولیه ایرانی استفاده کنیم؛ وقتی بررسی کردیم و دیدیم پی وی سی ای که در شرکت های پتروشیمی ایرانی تولید می شود، به لحاظ کیفیت تفاوتی با شرکت های خارجی ندارد ، خرید از عربستان را تعطیل کردیم و رفتیم سراغ شرکت های ایرانی.
این واحد با خرید مستقیم مواد پتروشیمی از بورس، حالا روزانه بین 7 تا 10 هزار متر چرم مصنوعی تولید می کند.
مرغ همسایه غاز نیست
آقای گلبین دوست و شریک آقای رمضانی هم می گفت: وقتی در مملکت خودمان می شود جنسی را خرید که تولید کنندگان در مراحل مختلف ساخت یک کالا از آن راضی هستند، چرا ضرب المثل « مرغ همسایه غاز است» را زیر پا نگذاریم و به توانایی ایران و ایرانی اتکا نکنیم؟
او می گفت: در ابتدا به صورت آزمایشی با pvc های ایرانی به تولید چرم مصنوعی پرداختیم؛ وقتی با باز خورد مثبت و رضایت خریداران روبرو شدیم، تمام مواد اولیه خود را از شرکت های ایرانی تهیه کردیم.
آنها می گفتند: چرم مصنوعی در صنایع مختلفی از جمله کیف، کفش، مبلمان، خودرو و.. کاربرد دارد، که از این میزان 40 درصد به صنایع تولید کیف و کفش و 60 درصد به صنایعی همچون مبلمان و خودرو اختصاص دارد.
قم، قطب تولید کفش های ماشینی در کشور است و 85 درصد صندل و دمپایی کشور در قم تولید می شود ؛ مواد چرم تولید شده در این واحد صنعتی چرم مورد نیاز برخی کارخانه های استان را تامین می کند؛ برای بررسی میزان رضایت مندی مشتریان این واحد صنعتی، به سراغ یکی از کارخانه های تولید کفش و صندل استان رفتم .
مدیر این واحد صنعتی از نخستین خریداران تولیدات آقای رمضانی است؛ او می گوید: نسبت به سال گذشته کیفیت محصول تولیدی کارخانه چرم مهرگان بالاتر رفته است.
آقای معینی که خود تجربه 30 ساله در این صنعت دارد، می گوید: استفاده از پی وی سی های ایرانی به جای نمونه عربستانی، هیچ افت کیفیتی در تولیدات آقای رمضانی و دوستانش نداشته است.
کارخانه آقای معینی از چرم مصنوعی برای تولید کفی کفش استفاده می کند؛ او می گفت: از پارسال تاکنون قیمت کفش 100 درصد افزایش داشته اما این رشد قیمت در کالاهای ساخته شده از چرم های مصنوعی ایرانی فقط10 تا 20 درصد بوده است.
در این واحد دستان 20 کارگر در تلاش است تا روزانه 600 جفت کفش و دمپایی برای راحتی قلب دوم انسان به بهترین نحو ساخته شود.
به سراغ یکی دیگر از واحدهای تولید صندل و دمپایی که از این مواد استفاده می کند رفتم؛ آقای شهناززاده می گفت: آنچه این اتفاق رقم زده ثابت نگه داشتن نسبی قیمت هاست، و این نکته مهمی است که ما باید به آن برسیم؛ یعنی ثبات در قیمت مواد و قیمت تمام شده.
او که 80 درصد چرم مورد نیاز واحدش را از واحد آقای رمضانی خرید می کند، از استقبال مشتریان فروشگاهش در مرکز شهر برایمان گفت؛ او کم نشدن میزان فروشش، حتی پس از گرانی های ماههای اخیر را، نشان دهنده رضایت مردم از کیفیت این مصنوعات تمام ایرانی می دانست.
باز هم پای لنگ حمایت های مسئولان
آنچه در محله عالی باف قم، با 200 کارخانه کفش و صندل، قابل مشاهده است، دستان پر تلاش پنج هزار نیروی کار مستقیم است تا تولید پاپوش ها در مسیر خودکفایی سرعت بیشتری بگیرند؛ مسیری که آقای رمضانی آغاز کرده و نیازمند حمایت است، چرا که به گفته او، تامین نشدن به موقع مواد اولیه، سختی کار تولید را دو چندان می کند و کارخانه را از نفس می اندازد.
او می گفت: ظرفیت بالقوه ای در حوزه اشتغال برای صنایع مرتبط با چرم مصنوعی در استان وجود دارد به طوری که در صورت حمایت از این صنعت، می توان 10 هزار فرصت شغلی کنونی در استان قم را به بیش از دو برابر افزایش داد.
قابلیت بازیافت پلیمرهای ضایعاتی، از دیگر ویژگی های صنعت چرم مصنوعی است ؛ آقای رمضانی ضایعات پی وی سی واحد تولیدش را در کار خیر صرف می کند، آن هم با مشارکت همسرش؛ آنها خیریه ای تشکیل داده اند و ایجاد اشتغال می کنند؛ خانم امینیان می گوید: از دی ماه سال گذشته این خیریه را راه اندازی کرده ایم و با ضایعات محصولات پتروشیمی انواع کیف تولید می کنیم و در بازار می فروشیم.
او می گوید: در حال حاضر 8 نفر از زنان سرپرست خانوار در این خیریه مشغول فعالیت هستند، اما قصد داریم با ایجاد بازارهای فروش جدید، تعداد شاغلان را افزایش دهیم تا علاوه بر اشتغالزایی برای این زنان، پلیمرهای ضایعاتی را بازیافت کنیم.
مسیری که هموار شد
کارخانه آقای رمضانی تنها یک نمونه از دهها واحد صنعتی تولید چرم مصنوعی در کشور است؛ صنعتی که به تنهایی زمینه اشتغال بیش از 40 هزار نفر را فراهم کرده و حالا مسیر خروج وابستگی اش از مواد اولیه خارجی را از قم آغاز کرده؛ مسیری که آقای رمضانی و تیم همراهش پیشگام آن بوده اند، راه را برای سایر تولیدکنندگان هموار کرده و حالا نیازمند نگاه دلسوزانه مسئولانیست که باید خوارک اولیه این صنایع را به موقع به دست صاحبانشان برسانند؛ موادی که پاشنه آشیل این صنعت اند و نبود آنها یعنی وابستگی دوباره کشوری در تراز ایران، به سعودی های ضد ایران!
حاجی احمدی _ خبرگزاری صدا و سیما _ قم