در یادداشتی بررسی شد
بی ثباتی مدیریتی در والیبال حادثه آفرید
والیبال ایران حال و روز خوبی ندارد و همین تبعات سخت و سنگینی را در آیندهای نزدیک به همراه دارد.
ماه هاست احمد ضیایی که مشمول اجرای قانون منع بکارگیری بازنشستهها قرار گرفته بود از فدراسیون برکنار شد و افشین داوری بر صندلی ریاست، اما با سمت سرپرستی نشسته است, ۶ ماهی میشود که فعالیتش را در این بخش دنبال میکند، اما هنوز خبری از برگزاری مجمع انتخاباتی نیست حتی مسئولان وزارت ورزش زمان ثبت نام کاندیداها را هم اعلام نکرده اند.
فدراسیون والیبال که در طول ۲۸ سال (از اواخر سال ۱۳۶۸ تا اواخر سال ۱۳۹۶) تنها ۲ رئیس (محمدرضا یزدانی خرم و محمدرضا داورزنی) را به خود دیده بود حالا تنها در عرض یک سال تغییر ۲ مدیر را تجربه کرده است!
در تمرینات اخیر تیم ملی که با حضور اصحاب رسانه برگزار شد، ایگور کولاکوویچ در خصوص آماده سازی بازیکنان برای شرکت در رقابتهای لیگ ملتهای جهان گفت: تنها نگرانی من نبود بازی تدارکاتی است چرا که هیچ کشوری از تیم ملی ایران برای انجام دیدار دوستانه دعوت نکرده است و تیم خارجی هم به ایران نمیآید.
نگرانی سکاندار تیم ملی طبیعی است و به وی که تنها مسئول نتایج شاگردانش در رقابتهای بین المللی است حق میدهیم,، اما باید به این مساله اشاره کرد که یادمان نرود والیبال نخستین ضربه را از نبود ثبات مدیریتی خورد.
چطور میشود کشورهای صاحب نامی که سالهای گذشته برای برگزاری بازی دوستان با تیم ملی ایران وقت میگرفتند حالا دیگر تمایلی به این کار نداشته باشند؟ آیا سطح فنی والیبال ایران افت کرده؟ یا موضوع دیگری در جریان است؟
شواهد حاکی از آن است که، این اتفاق ربطی به مسائل فنی ندارد چرا که در تاریخ والیبال ایران، بیشترین تعداد لژیونر را سال گذشته در لیگهای معتبر داشتیم و این مساله نشان دهنده بالا رفتن سطح فنی و کلاس بازیکنان مان است چرا که توپ زدن در کشورهای ایتالیا، لهستان و ترکیه کار راحتی نیست.
بطور کلی نبود ثبات مدیریتی در فدراسیون والیبال باعث شده تا رایزنی با کشورهای مطرح بمنظور برگزاری بازی دوستانه انجام نشود و حالا ملی پوشان تنها با تمرین در تهران عازم لیگ ملتها شوند، والیبالیها این مسابقات را تدارکاتی برای رسیدن به سهمیه المپیک ۲۰۲۰ توکیو در نظر گرفته اند و این یعنی در لیگ ملتها نتیجه اهمیتی ندارد!