بانوی بسکتبالیست پس از خداحافظی:
بسکتبال از خودم مهمتر بود
ملی پوش بسکتبال بانوان گفت: هیچ بازیکنی ابدی نیست و رشد بسکتبال بانوان از حضور خودم در تیم ملی پنج نفره مهمتر بود.
به گزارش خبرنگار
خبرگزاری صداوسیما؛ "سعیده علی" ستاره بسکتبال بانوان که پیش از آغاز کار تیم ملی پنج نفره از این تیم خداحافظی کرد، به سوالات خبرنگار ما درباره دلایل خداحافظی و برنامههای خود پاسخ داد:
با وجود خداحافظی از تیم ملی بسکتبال پنج نفره، همچنان در تیم ملی سه نفره حضور داری. تصور میکردیم، بسکتبال پنج نفره برای دختران بسکتبالیست مهمتر است. چرا تیم سه نفره را ترجیح دادی؟
برای من خیلی تفاوتی ندارد. هر دو بسکتبال هستند و اینطور نیست که بگویم کدام بهتر است. خودم با بسکتبال پنج نفره رشد کردم و بسکتبال سه نفره هیجان دارد، بنابراین هر دو را دوست دارم. تفاوت اینجاست که بسکتبال پنج نفره ما با وجود سالها برگزاری لیگ هنوز در بخش بین المللی نوپا است و در واقع شروع تازهای در این بخش داریم. من هم احساس کردم در شروع کار باید فرصت را به بازیکنان جوانتر بدهم تا آنها این تجربه را در فضای بین المللی شروع کنند. بسکتبال سه نفره در مقابل در دو سال اخیر در بخش بین المللی خیلی پررنگ بوده و شرایط بهتری از نظر تجربی در این فضا داریم. به نظرم در این بخش موفقتر خواهم بود.
شایسته متشرعی سرمربی تیم پنج نفره هم به حضورت در تیم ملی علاقه داشت.
با متشرعی و راستکار مربیان تیم ملی صحبت کردم. هر دو خیلی به من لطف داشتند و باعث افتخار بود که کنار آنها باشم. با وجود این، تصمیم خود را از قبل گرفته بودم. جالب است بدانید که وقتی اولین بار در سال ۱۳۸۵ وارد تیم ملی بزرگسالان شدم، همبازی متشرعی و راستکار بودم و در مسابقات غرب آسیا شرکت کردیم. کوچکترین عضو تیم ملی بودم و آنها به عنوان بزرگترهای تیم خیلی حمایتم میکردند. هر دو بعد از مسابقات غرب آسیا از تیم ملی خداحافظی کردند.
در زمان اعلام اسامی هر یک از تیمهای ملی، حرفهای زیادی درباره ادامه حضور بازیکنان قدیمی و فرصت ندادن به بازيکنان ديگر زده میشد. این حرفها در یک سال گذشته روی تصمیم به خداحافظی تاثیر داشت؟
اصلا، من اصولا آدمی نیستم که خودم را وارد حاشیه کنم. بالاخره از روی آمار و بازخوردها، آمادگی بازیکنان مشخص میشود. این حرفها بیشتر قبل از جام جهانی سه نفره بود که در مرحله مقدماتی آن مسابقات هم جزء ده بازیکن برتر بودم. فکر میکنم کسانی که این حرفها را میزنند، از بسکتبال دورند. بازیها را نمیبینند یا آمار را نمیخوانند. اتفاقا اینجور حاشیهها به بازیکنی مثل من انگیزه بیشتری میدهد که خود را در اوج نگه دارم.
تاکید داشتی که بحث سن و سال برایت مطرح نیست. به نظرت تا چه زمانی میتوانی به بسکتبال ادامه بدهی؟
صد در صد بحث سن در خداحافظی ام تاثیر نداشت. مطمئنا تا جایی به بسکتبال ادامه میدهم که در اوج باشم. روزی که احساس کنم مثل قبل مفید نیستم، ادامه نمیدهم. جزء آن دسته آدمهایی هستم که همیشه دوست دارم در بهترین شرایط بازی کنم.
امسال چه برنامههایی با تیم ملی سه نفره دارید. آيا درباره زمان کنار گذاشتن بسکتبال سه نفره هم فکر کردهای که مثلا یک سال دیگر بازی کنی؟
امسال کاپ آسیا در چین و سپس جام جهانی سه نفره را در پیش داریم. برای بسکتبال سه نفره تصمیمی نگرفته ام. این رشته زیاد سن و سال نمیشناسد و از نظر تجربه بین المللی خیلی جلوتریم. به نظرم در بخش سه نفره راحتترم. البته باز هم میگویم که بحث انتخاب نیست و شاید اگر تیم سه نفره نبود، باز هم از تیم ملی بسکتبال پنج نفره خداحافظی میکردم. ما در بخش پنج نفره شرایط خاصی داشتیم. ۱۲ سال به اردو میرفتیم و اتفاقی با توجه به ممنوعیت حجاب نمیافتاد. همیشه در اوج ناامیدی همدیگر را حمایت میکردیم و تلاشمان این بود که انگیزههای خود را حفظ کنیم. شرایط خیلی سختی برای من و همنسلانم بود و شاید بازیکنان همنسل که در دو سال گذشته خداحافظی کردند، هیچوقت فکر نمیکردند که چنین شرایطی پیش بیاید.
اتفاقا زمان خداحافظی گلاره کاکاونپور، آیرین آرتونیان و سپیده جعفری هم سوالمان این بود که چرا حالا با مجوز بازی با حجاب خداحافظی میکنند؟
شاید این حرفها را کلیشه بدانند؛ اما واقعا بسکتبال را خیلی بیشتر از آن دوست دارم که خودم به چشم بیایم.
این بازیکنان همه تلاش خود را کرده بودند و دیگر برای شروع مسابقات بین المللی دیر بود. واقعا هم مهم نیست که ما در این فضا باشیم. به نظرم مهم این است که بسکتبال رشد کند. هیچ بازیکنی ابدی نیست و همیشه تعدادی بازیکن میآیند و تعدادی دیگر میروند. مهم این است که روند رو به رشد باشد. از ته دلم میگویم که از نبودن خودم و هم نسلانم ناراحت نیستم و بیشتر خوشحالم که این اتفاقات برای بسکتبال بانوان میافتد.
شاید در بخش آقایان چنین نگاهی کمرنگتر باشد.
شرایط بسکتبال بانوان واقعا متفاوت است و شاید در کل جهان ورزش آقایان بیشتر حالت "بیزینس" داشته باشد. ما شرایط احساسی و خاصی داشته ایم. شاید این حرفها را کلیشه بدانند؛ اما واقعا بسکتبال را خیلی بیشتر از آن دوست دارم که خودم به چشم بیایم. البته ذهنیتم همیشه این بوده که هیچوقت به باخت و جا زدن فکر نکرده ام و انگیزههای درونی زیادی برای بازی دارم؛ اما بسکتبال انقدر برایم مهم است که واقعا به خودم فکر نمیکنم. حالا هم امیدوارم در دو سه سال آینده اتفاقات واقعا خوبی برای بسکتبال بیافتد.
نکتهای که در بازی تو به چشم میآید، قدرت مدیریت و رهبری در زمین است که البته از خصوصیات پست گارد رأس هم هست و به نظر میرسد ویژگیهای یک مربی را در شخصيتت داری. به مربیگری فکر میکنی؟
من مدرک مربیگری درجه یک و مدرسی درجه سه دارم. در این سالها به جز دو سه مورد در بیشتر کلینیکهای مدرسان خارجی شرکت کردم. خیلی دوست دارم مربی شوم و یکی از آرزوهایم این است که مربی خیلی خوبم باشم. البته هنوز در این مسیر جای زیادی دارم و باید خاک آن را بخورم. ضمن اینکه خاصیت گاردرأس بودن همین حالت رهبری در زمین است و شاید چون هم تیمی هایم کم سن و سالتر بودند، کنار آنها ناخودآگاه احساس میکردم در جاهایی باید کمک کنم. فریناز طائرپور سرمربی گروه بهمن هم این اجازه را به من میداد که مسائل بیرون زمین را به بازیکنان انتقال دهم و اگر مشکلی در زمین پیش آمد، کمک کنم. در واقع مثلثی بین من، مربی و بازیکنان شکل گرفت و فکر میکنم گاردرأسها در همه دنیا اینطور باشند که بیشتر از بقیه در زمینه تاکتیک و سیستم تیم دخیلند.
حرف گروه بهمن شد. شما باید با تیم گروه بهمن در مسابقات غرب آسیا شرکت کنید. اطلاعاتی از حریفان در این مسابقات داری؟
اطلاعات زیادی ندارم. معمولا تیمهایی از لبنان، فلسطین، اردن و عراق در این مسابقات شرکت میکنند و امسال نماینده سوریه هم حضور دارد که تیم خوبی با جذب بازیکن خارجی دارند. نمیگویم سطح ما از حریفان پایینتر است؛ اما تفاوتی از نظر جذب بازیکن خارجی وجود دارد و معمولا تیمهای اردنی و لبنانی از بازیکنان درجه یک و بیشتر بازیکنان WNBA (لیگ حرفهای آمریکا) بازیکن جذب میکنند. به هر حال در اردوهای قبل از اعزام قطعا اطلاعات حریفان و آنالیز آنها به ما میرسد و انشالله با دست پر به ایران برمی گردیم.
اردوهای غرب آسیا کمی دیر شروع نمیشوند؟
لیگ ما این فصل پیشرفت بسیار زیادی نسبت به سال قبل داشت و شکل مسابقات و پوشش خبری واقعا تاثیرگذار بود. شاید تا همین سال قبل هم خیلیها نمیدانستند که لیگ بسکتبال بانوان با این سبک برگزار میشود.
ما قبل از عید که درگیر لیگ بودیم و پس از آن تعطیلات نوروز آغاز شد. حتما در جریان هستید که در تیمهای ما همیشه بحثهای مربوط به اعزام تا لحظه آخر وجود دارد تا زمانی که صد در صد شود. از اواسط تعطیلات نوروز، تمرینات تیمهای ملی پنج نفره و سه نفره هم آغاز شد و در واقع بازیکنی نبود که باشگاه تمرینات را آغاز کند. به همین دلیل مجبورند که بعد از اردوی تیم ملی سه نفره شروع کنند. از آنجایی که همه بازیکنان با توجه به گذراندن یک فصل در لیگ آماده اند، به نظرم در همین زمان بعد از اردوی سه نفره تا اعزام به غرب آسیا هم به آمادگی کامل میرسیم.
حرف دیگری هم باقی ماند؟
فقط امیدوارم که اتفاقات خوبی برای بسکتبال پنج نفره بانوان بیافتد. بدون شک در صف اول کسانی خواهم بود که از موفقیت این بخش خوشحال میشوند. ضمن اینکه باید از شما خبرنگاران برای پوشش لیگ بسکتبال بانوان تشکر کنم. لیگ ما این فصل پیشرفت بسیار زیادی نسبت به سال قبل داشت و شکل مسابقات و پوشش خبری افرادی مثل شما واقعا تاثیرگذار بود. شاید تا همین سال قبل هم خیلیها نمیدانستند که لیگ بسکتبال بانوان با این سبک برگزار میشود.
از فدراسیون بسکتبال هم تشکر میکنم که در یک سال اخیر شرایط خیلی خوبی برای ما فراهم کرد. تیمهایی که به مسابقات برون مرزی اعزام شدند، نشان دادند که پتانسیل زیادی وجود دارد و شخصا فکر نمیکردم بسکتبالمان انقدر بتواند در مدت کم رشد کند.