محمود عباس: تصمیمات و تدابیر دولت ترامپ، ما را غافلگیر کرده است

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صداوسيما به نقل از شبکه تلویزیونی الحدث؛ رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در مجمع عمومی سازمان ملل تاکید کرد: اسرائیل تا کنون به هیچ یک از قطعنامه های صادر شده به وسیله سازمان ملل متحد را عمل نکرده است. اسرائیل تا کی می خواهد خارج از قانون عمل کرده و هر طور می خواهد سرکشی کند. ما با اعمال هرگونه خشونت و استفاده از قدرت و زور مخالفیم و استفاده از سلاح را در هر جایی مردود می شماریم.

محمود عباس در سخنرانی خود در هفتاد و سومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک گفت حق مردم فلسطین جایی برای چانه زدن ندارد. وی تصریح کرد: مثل این روزها در سال گذشته، اینجا حاضر شدم و خواستار آزادی، استقلال و عدالت برای ملتی مظلوم شدم، ملتی که از هفتاد و یک سال پیش تاکنون در زیر سایه اشغال اسرائیل زندگی می کنند. امروز هم اینجا حاضر شدم در شرایطی که این اشغالگر استعمارگر همچنان بر روی سینه های ما نشسته است. اشغالگری که در مقابل تلاش های ما برای ساخت موسسات عمومی که مجمع عمومی سازمان ملل متحد نیز در سال 2011 آنها را به رسمیت شناخته است سنگ اندازی می کند.

امسال شورای ملی فلسطین(پارلمان فلسطین) نشستی برگزار کرد که در این نشست مشروعیت موسسات ملی با انتخاب رهبرانی جدید برای سازمان آزادیبخش، نماینده قانونی ملت فلسطین، تمدید شد. در این نشست تدابیر مهمی اتخاذ شد که مرا ملزم می کند در توافقنامه های امضا شده با کابینه اسرائیل، اعم از سیاسی، اقتصادی یا امنیتی، و همچنین درباره آینده تشکیلات خودگردان تجدید نظر کنم. همچنین از من خواسته اند به رسمیت شناختن کشور اسرائیل را معلق کنم و آن را تا زمانی که اسرائیل کشور فلسطین را در مرزهای چهارم ژوئن 1967 به رسمیت نشناخت به تاخیر بیندازم.

آنان از من خواسته اند تا برخی پرونده ها را به محاکم بین المللی از جمله دیوان کیفری بین المللی بکشانم، به این دلیل که کابینه اسرائیل توافقنامه های امضاء شده را زیر پا نهاده است ضمن اینکه ارتش اسرائیل به تجاوزاتش ادامه می دهد و شهرک نشینان پیگیر فعالیت های تروریستی علیه مردم و سرزمین ما و همچنین علیه مقدسات دینی ما هستند. هم ما و هم شما ملاحظه می کنیم که شهرک نشینان اسرائیلی و حتی ارتش اسرائیل هر روز مقدسات ما و در راس آن مسجد الاقصی و کلیسای قیامت را هتک می کنند. در ماه ژوئیه، اسرائیل قانون نژاد پرستانه ای را تصویب کرد، قانونی که در آن از هر نوع خط قرمزی عبور شده است.

قانونی که آن را قانون ملی یهودیان نام نهادند. این قانون ارتباط مردم فلسطین به سرزمین تاریخیشان و حقوق آنان در تعیین سرنوشت را نقض می کند. حقوقی که در قطعنامه های صادره سازمان ملل متحددرباره فلسطین و در توافقنامه های امضاء شده با اسرائیل بدان ها اشاره شده است. این قانون به یقین منجر به تشکیل کشوری واحد، نژادپرست و آپارتاید می شود و طرح تشکیل دو کشور مستقل را ملغی خواهد کرد. اسرائیل پیگیر اقدامات نژادپرستانه است اما این اقدامات را حال با تصویب این قانون شفاف تر کرده است. این قانون علیه شهروندان عرب مقیم اسرائیل نیز تبعیضاتی را قائل می شود زیرا حق تعیین سرنوشت در کشور اسرائیل را منحصرا حق یهودیان می داند در نتیجه تبعیض علیه اعراب را که بیست درصد ساکنان اسرائیلند، قانونی جلوه می دهد. چنانچه این تبعیض برای غیر یهودیانی که به اسرائیل مهاجرت کرده اند هم مصداق دارد زیرا این گروهها را از دایره شهروندی خارج می کند.

این قانون در دو بعد سیاسی و حقوقی، اشتباهی فاحش به شمار می آید، این قانون یادآور نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی است، به همین منظور ما با این قانون مخالف و آن را به شدت محکوم می کنیم و از سازمان ملل متحد و مجمع عمومی این سازمان می خواهیم این قانون را مردود بخواند و آن را قانونی نژادپرستانه و باطل بداند.با علم به این نکته که هزاران یهود، بخشی از شهروندان اسرائیلی و پنجاه و شش نماینده از صد و بیست و نماینده کنست با این قانون مخالفت کرده و آن را نژاد پرستانه خوانده اند، و با توجه به اینکه سازمان ملل متحد پیش از این در قطعنامه های متعددی نظام آپارتاید در آفریقای جنوبی را محکوم کرده بود حال امیدواریم این سازمان همان راهی را برود که بخش مهمی از اسرائیل تاز طریق مخالفت با این قانون رفته است.

این قانون تبعیض آمیز از آنچه که آنان سرزمین اسرائیل می گویند سخن می گوید، آیا شما این پرسش را از مقامات اسرائیلی نداشته اید که سرزمین اسرائیل کجاست؟ مرزهای اسرائیل کجاست؟ نقشه ای بیاورند که در آن مرزهای اسرائیل مشخص باشد. چنین چیزی وجود ندارد. این قانون نژادپرستانه لکه ننگ دیگری بر پیشانی اسرائیل و تمامی آنانیست که در برابر تصویب اینگونه قوانین که سرقت اراضی و اموال فلسطینیان را مباح می کنند، سکوت کرده اند. ما با طرح ها و ابتکارهای مختلف سازمان ملل متحد برای تحقق صلح (سازش) میان خودمان و اسرائیل، از جمله ابتکار صلح عربی که در قطعنامه 1515 سازمان ملل متحد نیز مورد تایید قرار گرفت، تعامل کاملا مثبتی داشته ایم.

ما با دولت دونالد ترامپ(رئیس جمهوری آمریکا)، از همان زمان روی کار آمدنش در آمریکا، تعامل مثبت داشتیم و از وعده انتخاباتیش مبنی بر ارائه طرحی برای صلح استقبال کردیم. حتی بارها در سطح سران با او دیدار کرده و همچنان سرسختانه منتظر طرح پیشنهادی او هستیم اما تصمیمات و تدابیر این دولت که متناقض با نقش دولت آمریکا در روند صلح خاورمیانه است ما را غافلگیر کرده است. این دولت نوامبر 2017 با صدور حکمی، خواستار تعطیلی دفتر سازمان آزادیبخش فلسطین در واشنگتن شد، در ادامه قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت و سفارت کشورش را از تل آویو به قدس منتقل کرد و در ادامه از اینکه موضوع قدس، آوارگان، شهرک ها و امنیت را از میز مذاکرات برچید احساس افتخار کرد حال آنکه این اقدامات موجب از بین رفتن طرح ملی فلسطین است و تعدی به قانون بین المللی و مشروعیت بین الملل به شمار می آید.

این دولت در ادامه اقدامات خصمانه، کمک ها به تشکیلات خودگردان فلسطین، آنروا و بیمارستان های فلسطینی در شرق قدس اشغالی را قطع کرد اما همچنان دم از کمک های بشردوستانه می زند حال آنکه چنین کمک هایی را هم قطع کرده است. این دولت با مجموعه اقدامات خود تعهدات سابق آمریکا و طرح دو کشور مستقل را نقض و بی اساس بودن ادعاهایش درباره شرایط انسانی در فلسطین را اثبات کرد. آنچه موجب خنده می شود اینکه این دولت همچنان از چیزی سخن می گوید که آن را معامله عصر(گویا مقصود معامله قرن است) می خواند. دیگر چه چیزی برای این دولت باقی ماند تا بخواهد به مردم فلسطین هدیه کند؟ آیا آنان فقط بر راه حل های انساندوستانه تاکید دارند؟ وقتی موضوع قدس، آوارگان، امنیت و دیگر چیزها را از میز مذاکرات بر چیدند دیگر چه چیزی باقی می ماند تا به عنوان راه حل سیاسی به ما بدهند؟

کنگره آنان (آمریکا) هم همچنان اصرار دارد سازمان آزادیبخش که بسیاری از کشورهای جهان و حتی اسرائیل آن را به عنوان تنها نماینده قانونی مردم فلسطین به رسمیت شناخته اند، سازمانی تروریستی است. این حرکت کنگره برای زمانی است که کابینه فلسطین با بسیاری از کشورهای جهان از جمله آمریکا در زمینه مبارزه با تروریسم همکاری می کند. در چنین شرایطی باید پرسید این همه دشمنی با ملت فلسطین که ملتی در سایه رژیم اشغالگر تحت حمایت آمریکاست، برای چیست؟ خطابم به آنان این است که مواضع ما برای همگان آشکار است. ما در مسیر طولانی سرنوشتمان خطایی مرتکب نشده ایم، اما کنگره آنان ما را سازمان تروریستی می خواند، چرا؟ نمی دانم.

ما سالهاست به دولت آمریکا پیشنهاد تشکیل کمیته فلسطینی- آمریکایی داده ایم تا درباره جایگاه حقوقی و سیاسی سازمان آزادیبخش فلسطین تصمیم گیری کند. ضمن اینکه باید تاکید کنم سازمان آزادیبخش سازمانی متعهد به صلح و مبارزه با تروریسم است و تصمیم کنگره درباره این سازمان، ظالمانه، غیرقانونی و غیرقابل توجیه تلقی می شود. در این تصمیم عامدانه توافق رسمی ما با دولت آمریکا برای مبارزه با تروریسم نادیده گرفته شده است. توافقی که با هشتاد و سه کشور از جمله آمریکا در قالب پروتکل ها، نهایی شد با این حال؛ کنگره آمریکا ما را ترریست می خواند. با تمامی این احوال با استفاده از این تریبون بار دیگر از دونالد ترامپ می خواهم تصمیماتش را ملغی کند و دیکته هایش در موضوع قدس، آوارگان و شهرک سازی، که با قانون و قطعنامه های بین المللی و همچنین با تفاهم های دو جانبه منافات دارد، پس بگیرد تا از این طریق بتوانیم روند صلح منطقه ای را نجات دهیم و امنیت و ثبات را برای نسل های آتی برقرار کنیم.

( با نشان دادن برگه ای به حضار) این بخشی از تفاهم های ماست، این نامه ایست میان ما و آنها درباره موضوعاتی مختلف، که امضای دولت آمریکا را با خود دارد اما الان همه اینها را نادیده گرفته اند. در تاکید به این موضوع که ما همچنان به صلح، به تشکیل دو کشور مستقل و به مذاکرات، به عنوان راهکار رسیدن به هدف و نجات روند صلح، اعتماد داریم، به این نکته اشاره می کنم که بیستم فوریه امسال طرحی را به نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه دادم، در این طرح خواستار برگزاری کنفرانس بین المللی صلح شدم، صلحی مستند به قطعنامه های بین المللی و دیگر محافل مورد قبول. کنفرانسی با مشارکت گسترده از طرف های منطقه ای و بین المللی و در صدر آنها اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد و گروه چهارجانبه.

من نسخه این طرح را میان شما حضار هم توزیع خواهم کرد. ما هیچگاه درخواست ها برای مذاکرات را رد نکرده ایم و بر خلاف چنین ادعایی، هرگاه بسیاری از شما( نمایندگان کشورهای حاضر) از ما خواستید حتی با نتانیاهو مذاکره کنیم توافقمان را اعلام کردیم. ما حتی یک بار هم چنین درخواست هایی را رد نکرده ایم. بار دیگر با استفاده از این فرصت تاکید می کنم به هیچ وجه مخالف مذاکرات نیستیم و هیچگاه مذاکرات را رد نکرده ایم و همچنان آغوشمان برای رسیدن به صلح باز است. ما به چیزی جز صلح به عنوان راه رسیدن به مطالباتمان ایمان نداریم، ما به خشونت و ترویسم اعتقادی نداریم، دیگر چه کاری باید انجام دهیم؟ اساس مذاکرات، قوانین بین المللی است اما ما از سال 1947 تا به امروز شاهد نبوده ایم حتی به یک قانون بین المللی احترام بگذارند با این حال از راه حل دم می زنند.

محمود عباس در ادامه سخنانش در هفتاد و سومین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت برخورد ما با شهرک سازی های اسرائیل به شیوه قانونی و مورد تایید سازمان ملل متحد است، در این راه مقاومت مسالمت آمیز مردمی در صدر کارهای ماست و راه دیگری را در پیش نخواهیم گرفت. آیا این روش منع قانونی دارد؟ در مقابل، شهرک نشینان مردم فلسطین را مورد ضرب و شتم قرار می دهند، و حتی با سلاح وارد شهرها و روستاها می شوند. 

امیدواریم سلاح، اعم از هسته ای و متعارف، درهمه جای جهان کنار گذاشته شود. الان در منطقه خان الاحمر مشکلاتی داریم، اسرائیل مصمم است این روستا را ویران کند در صورتی که ساکنان این روستا بیش از پنجاه سال در این مکان زندگی می کنند. موقعیت خان الاحمر به گونه ای است که اگر از میان برداشته شود کرانه باختری به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می شود و این همان چیزی است که اسرائیل در پی آن است. همچنین از تجاوزات اسرائیل علیه مسجد الاقصی با خبرید، وقتی تجاوزاتشان علیه مسجد الاقصی با مقاومت مردمی مواجه شد به شیوه دیگری عمل کردند و بر همین اساس می گویند دادگاه عالی اسرائیل حکمی صادر می کند که به موجب آن مسجد الاقصی از نظر مکانی و زمانی تقسیم خواهد شد، اما به یقین ما چنین حکمی را نخواهیم پذیرفت.

این لات بازی ها باید متوقف شود. ما خواستار حمایت بین المللی شما هستیم زیرا هر روز با چنین اوضاعی مواجهیم. ما حتی توان آن را نداریم که از خود و ملتمان حمایت کنیم. البته این که مجمع عمومی فقط قطعنامه صادر کند و این قطعنامه هم مثل دیگر قطعنامه ها اجرایی نشود، کفایت نمی کند، مجمع عمومی باید حرمت قطعنامه هایش را حفظ کند تا حرمت خودش را حفظ نماید. اما اینکه قطعنامه ای تصویب شود و به خاطر تصویب شدن آن دست بزنیم و در ادامه این قطعنامه اجرا نشود، بیهوده است. امید ما این است که راهی را برای اجرای این قطعنامه ها پیدا کنید. این مسئولیت شماست.

در اینجا جا دارد به چند نکته اشاره کنم: 1- سیزده میلیون انسان، فلسطینی هستند اگر چه برخی ما را انسان نمی دانند، اما ما انسان های اضافی در کره زمین نیستیم. همه ملتها از حقوق خود بهره مندند چرا ما نباید حقی داشته باشیم؟ این شرایط قابل تحمل نیست اگر چه همچنان صبر در پیش گرفته و به شیوه مسالمت آمیز برای رسیدن به حقوقمان ایمان داریم.

2- ما توافقنامه هایی را با دولت آمریکا داشتیم که آنان همه این توافقنامه را نقض کرده اند، اگر آنان به این روند ادامه دهند ما نیز دیگر به تعهداتمان وفادار نخواهیم بود. توافقنامه ها دو طرفه است و هر دو طرف باید به مفاد آن احترام بگذارند حال اگر آنان به تعهداتشان عمل نکنند ما نیز به تعهداتمان عمل نمی کنیم.

3- آمریکا خود را میانجی می دانست اما پس از این اتفاقات از نگاه ما آمریکا به تنهایی شایستگی میانجی را ندارد. ما در این زمینه گروه چهار جانبه را داریم که کشورهای دیگر اعم از اروپایی، آمریکایی، آفریقایی و حتی عربی هم می توانند به آن اضافه شوند اما میانجیگری آمریکا، به تنهایی برای ما پذیرفتنی نیست زیرا آنان حامی اسرائیل هستند. ما توافقات زیادی هم با اسرائیل داریم که توافقنامه اوسلو یا توافقنامه پاریس نمونه های از آنند اما اسرائیل همه این توافقنامه را نقض کرده است. ما از اسرائیل می خواهیم از این روند دست بردارد در غیر این صورت ما نیز دیگر هیچ گاه به این توافقات پایبند نخواهیم ماند. همچنین باید به توافق با حماس اشاره کنم، ما به این توافق ها پایبندیم و برادران ما در مصر هم از پایبندی ما آگاهند اما آنان هیچ پایبندی ایی به این توافقات ندارند به همین منظور اگر آنان اصرار به این روش داشته باشند ما نیز از امروز دیگر هیچ مسئولیتی را نمی پذیریم.

نکته مهم دیگر اینکه دولت آمریکا مدعی است تعداد آوارگان فلسطینی فقط 40 هزار نفر است، اینکه آنان چگونه به این آمار رسیدند نمی دانم اما توصیه می کنم آمار را از آنروا بگیرند. البته الان آنان در پی از بین بردن آنروا هستند زیرا می خواهند پرونده آوارگان را برای همیشه مختومه کنند. آنروا در سال 1949 با هدف کمک به آوارگان فلسطینی تشکیل شد به این امید که مشکل آنان حل شود اما تا به امروز این مشکل ادامه دارد. از مجموع سیزده میلیون فلسطینی شش میلیون نفر آواره اند.