وزیر خارجه عراق: نظامیان ترکیه باید هر چه سریع تر از عراق خارج شوند

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ وزیر خارجه عراق تاکید کرد نیروهای ترکیه باید خاک این کشور را ترک کنند.
به گزارش شبکه تلویزیونی العراقیه ابراهیم الجعفری که در نشست وزرای خارجه اتحادیه عرب سخن می گفت، تاکید کرد: برخی از کشورهای دنیا متقبل شده اند که سی میلیارد دلار به عراق کمک کنند. کمک سی میلیاردی به لحاظ مبلغ کم نیست اما ارزش آن بیشتر به خاطر آن است که نشان می دهد کشورهای جهان به آنچه در عراق می گذرد بی توجه نیستند و همچنان که در جنگ با داعش در کنار عراق ایستادند و در پیروزی بر داعش نقش آفریدند در مرحله دوم که مرحله پس از پیروزی بر داعش باشد نیز برای بازسازی کشور، ساخت و ساز، آشتی و دمیدن روح در کالبد سیاستمداران گروه های سیاسی مختلف، در کنار عراق ایستاده اند.
امیدواریم که اعطای این سی میلیارد دلار به زودی انجام شود و این مبلغ به عراق تحویل داده شود تا این سرمایه در بازسازی و ساخت و ساز عراق هزینه شود و به جوانان کمک کند جذب شوند و از پیوستن به محافل تروریستی، دور بمانند. کسانی که در کنار ما قرارگرفتند و دست کمک رسانی خود را به سوی ما دراز کردند شایسته هرگونه تقدیر و ارج گذاری هستند.
از تریبون اتحادیه عرب موضع ترکیه را به خاطر نفوذ نیروهای مسلح این کشور به منطقه بعشیقه محکوم می کنم این منطقه صد و ده کیلومتر در عمق عراق واقع شده است. من این مساله را محکوم کردم و این محکومیت را به سازمان ملل متحد نیز منتقل کردم و از تریبون شورای امنیت سازمان ملل نیز آن را بیان داشتم و اتحادیه عرب نیز برای اولین بار در تاریخ خود این اقدام ترکیه را محکوم کرد و از ترکیه خواست که نیروهای خود را از منطقه بعشقیه خارج کند و در آینده نیز چنین کاری را تکرار نکند. این مساله تنها موفقیت برای عراق نیست بلکه موفقیتی برای کل امت عربی محسوب می شود. اما تنها کافی نیست که ما حق را آشکار کرده و خواهان اجرای آن شویم چرا که تجربه ثابت کرده است که تنها این که در آغاز حق خود را مطالبه کنی کافی نیست بلکه باید در مطالبه حق مداومت به خرج بدهی تا آنکه به حق خود برسی. تا همین امروز نیروهای ترکیه در درون خاک عراق حضور دارند و با وجود همه محکومیت ها همچنان به این اقدام خود ادامه می دهند.
ما علاقه داریم که روابط مان با ترکیه به بهترین نحو باشد ما ارتباط داشتن با ترکیه را رد نمی کنیم همچنان که مخالف ارتباط با هیچ یک از دیگر کشورهای همسایه خود نیستیم. اما پذیرش داشتن رابطه با کشورهای همسایه به معنای آن نیست که در برابر تجاوزهای آنها نیز سکوت کنیم و اگر وارد خاک ما شوند و حاکمیت ما را نقض کنند چیزی نگوییم.
اینکه اعضای اتحادیه عرب با اجماع خواهان خروج نیروهای ترکیه از خاک عراق شده اند خود حامل پیامی دوستی برای عراق است و نشان از رأی نیک و ارزیابی به جا و قرار گرفتن کشورهای عربی در کنار عراق است و به ما این پیام را می دهد که عراق تنها و بی پشتوانه نیست.
امروز جنگ جدیدی در گرفته است. من در دهه هشتاد قرن گذشته کتابی با عنوان "جنگ آب" خواندم، در آن کتاب مشاور فرانسوا میتران رئیس جمهور اسبق فرانسه گفته بود قرن بیست و یکم شاهد جنگ آب خواهد بود. ما هم اکنون این مساله را در مصر و عراق شاهد هستیم. همچنان که برخی کشورها با سخت گرفتن درباره رود نیل به دنبال فشار بر مصر هستند عده ای نیز با مشکل درست کردن برای رودخانه های عراق کار را بر عراق سخت می کنند. این اقدام یک اقدام بی برنامه نیست بلکه ادامه همان طرح های قدیمی است. عراق که به کشور دجله و فرات معروف و از ثروت هنگفتی برخوردار است و از کشاورزی پرحجمی برخوردار بوده است هم اکنون با پدیده بیابان زایی مواجه است. وقتی سطح آب پایین می آید این به معنای آن است که کشاورزی در معرض تهدید قرار دارد و حیوانات و انسان ها نیز در معرض تهدید قرار دارند و زمین و حتی تمدن جهانی نیز در معرض تهدید قرار دارد. چرا که کشورهایی همچون عراق و مصر از قدیمی ترین تمدن های جهان هستند.
ما امروز در جهان تجاوزگری زندگی می کنیم آنکه از رسانه های قدرتمند برخوردار است و ابزارهای نظامی قوی تری دارد حرف خود را به کرسی می نشاند حتی اگر تاریخ هم نداشته باشد. جهان عجیب و غریبی شده است.
اینجا است که اراده قوی خود را نشان می دهد. به میزان جمعیت ما و مساحت ما در جهان نگاه نکنید بلکه به توان اراده ما و اصرارمان بر مطالبه حقوق مان نگاه کنید.
امروز کودک فلسطینی هم تحت تعقیب قرار دارد و حقوقش نقض می شود. این ملت وقتی کودکشان هم می ترسد چه ارزشی می تواند داشته باشد. اینکه کمک های مالی به ملت فلسطین قطع می شود و اجازه کمک حتی به کودکان فلسطینی هم داده نمی شود چه معنایی دارد. این مساله به این معنا است که حتی کودکان فلسطینی با عمر کم شان خواب ظالمان را آشفته کرده اند. در اینجا است که اتحادیه عرب باید پیام خود را بدهد و کودکان فلسطینی را بر کودکان خود ترجیح و نشان دهد از آنکه در خط مقدم مقابله با دشمنان قرار می گیرد از حمایت کافی برخوردار است و ارزش کار او درک می شود.
عدالت مسئله بسیار مهمی است. همین امر باعث شد که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فریاد برآورد که ای مسلمانان به حبشه بروید که در آنجا حاکم عادلی است و او به هیچ کس ظلم نمی کند.
وقتی عدالت پایمال شود ظلم بر جهان حکمفرما خواهد شد. ما کشور متمدن، انسانیت و اعطای حقوق دیگران هستیم. ما باید به جهان نشان دهیم که در سطحی هستیم که شایستگی این نعمت های خدا را داریم.
این کشورها در برهه ای با استفاده از غفلت تاریخ نام کشورهای بزرگ بر خود نهاده اند. کشورهای بزرگ یعنی چه؛ یعنی اینکه سرور کشور خود و دیگر کشورها هستند. این مساله در غفلت تاریخ و در پی جنگ جهانی دوم رخ داد. حال ما و نسل های ما باید هزینه این مساله را بپردازند و تسلیم واقعیتی به نام کشورهای بزرگ شوند. آیا ما عامل جنگ جهانی دوم بودیم. آیا ما به کسی تجاوز کردیم. دنیای عجیب و غریبی شده است و زیر پرچم سازمان های بین المللی دم از حقوق بشر و گسترش عدل می زنند. جهان مسخره ای شده است. من نمی خواهم مسخرگی را با مسخرگی پاسخ دهم و قصد ندارم سنگ را با سنگ پاسخ گویم.
انسان باید خودش را بشناسد. شمایی که در اینجا حاضر هستید نماینده قله تمدن در جهان هستید. تمدن از مناطق شما و تاریخ شما برخاسته است. چرا ما باید اعتماد به نفس خود را از دست بدهیم. ما باید حقوق خود را مطالبه کنیم.
اتحادیه عرب باید اولویت های خود را بر اساس منافع و خطرات خود مشخص کند و به حجم اتحادیه عرب و ارزشمندی عرب بیاندیشد. ما نباید در شن های خود فرو رویم و دیگران را فراموش کنیم. تمام جهان به شما می نگرند. این نسل و نسل های پسین را مخاطب قرار دهید.
درباره سوریه باید بگویم که پیشتر صدای من در اینجا طنین انداز شد و از ضرورت بازگشت سوریه به آغوش کشورهای عربی سخن گفتم. ما هیچ پیوند عاطفی با کسی نداریم. ما پیوند اجتماعی، انسانی و عربی با برخی کشورها داریم ما رابطه همسایگی با برخی کشورها داریم. تاخیر پیوستن سوریه به اتحادیه عرب به چه معنا است. ملت سوریه باید در این کشتارهای جمعی باقی بماند و فقر همچنان بر سر مردم سایه انداز باشد و کشور از یک برهه دشوار و تیره به برهه ای دشوارتر و تیره تر منتقل شود، چه کسی از این مساله سود می برد.
آنچه من درباره سوریه می گویم درباره هر کشور عربی دیگر که خدای ناکرده به وضع نامساعدی همچون سوریه گرفتار شود نیز می گویم.
درباره یمن باید بگویم همچون گذشته خواهان راه حل سیاسی برای بحران یمن هستم. راه حل اول و دوم و سوم و آخر برای بحران یمن راه حل سیاسی است. هیچ راه حل جایگزینی برای راه حل سیاسی وجود ندارد.
آنچه را تفنگ نمی تواند انجام دهد گفتمان سیاسی و گفتگوی مستقیم می تواند محقق کند. طرفین درگیر باید رو در روی هم بنشیند و مذاکره کنند.
یمن دارد هزینه پرداخت می کند. ما طرفدار گفتگو هستیم ما از پایان دادن به خونریزی حمایت می کنیم. یمن تاریخی بس کهن دارد و حاکمانی عادل بر این کشور حکومت کرده اند که نمونه بارز آن بلقیس است که در تصمیم گیری ها از خرد بهره می برد.
ما کمترین خواسته ای که داریم این است که کشورهای عربی بلکه کشورهای خاورمیانه به وضع همراهی و همکاری با یکدیگر و انسجام و تکامل بازگردند.