پخش زنده
امروز: -
گزارش مکتوب؛
نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد
پیدا کردن راه حلی برای نجات جان انسانها در برابر بلایای طبیعی، دغدغه‌ای بود که با نبوغ مخترع قمی به سرانجام رسید.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما از قم، هر روز که از خواب بیدار می‌شویم با انبوهی از خبر‌های مختلف از نقاط مختلف دنیا مواجه می‌شویم؛ بخش قابل توجهی از این خبرها، اخبار مربوط به حوادث است که شنیدن آنها دل هر انسان نوع دوستی را به درد می‌آورد؛ وقوع زلزله‌های متعدد در یک سال گذشته در کشور از جمله زلزله کرمانشاه، سیل لرستان و آتش سوزی‌های متعدد در همین استان خودمان، همیشه ذهنم را درگیر یک سوال کرده بود؛ آیا راهی برای در امان ماندن از خشم طبیعت و کاهش خسارت‌های ناشی از سهل انگاری‌های انسانی هست؟
در گیر و دار تحقیقاتم برای پیدا کردن پاسخی قانع کننده به این سوال، با یک مغز متفکر آشنا شدم؛ مخترعی گمنام که حالا با ثبت یک اختراع بی نظیر، در مسیری قرار گرفته که شاید در آینده‌ای نزدیک بتواند رویای دیرینه بشر را برای ایمن ماندن از خطرات بلایای طبیعی و انسانی به واقعیتی شیرین تبدیل کند.
با مهندس احمدعلی حسین خانی قرار ملاقات گذاشتم؛ در بدو ورودم به اتاق کارش، چیزی که بیش از هر چیز در نگاه اول نظرم را جلب کرد، لوح ها، جوایز و گواهی نامه‌های ثبت اختراعش بود که از مراکز معتبر داخلی و خارجی دریافت کرده بود.
با او به گفتگو نشستم؛ مهندس حسین خانی ۵۷ ساله فارغ التحصیل شیمی کاربردیست؛ می‌گوید هیچ گاه به دنبال شهرت نبوده و نیستم، دغدغه اصلی ام همیشه نجات جان انسانها بوده و هست؛ برای همین حدود ۷سال کار تحقیقی انجام دادم و تمام وقتم را در آزمایشگاه می‌گذراندم، حتی شب‌ها هم خواب آزمایشگاه می‌دیدم و مصمم بودم که در مسیری که قدم گذاشته ام بالاخره موفق خواهم شد.
کمی مکث می‌کند؛ لبخندی برلبانش نقش می‌بندد و ادامه می‌دهد: پس از سال‌ها تلاش شبانه روزی موفق شدم با ترکیب بیست و دو ماده معدنی که همه آنها در کشور موجود هست سازه‌ای را طراحی کنم که در برابر آتش، گلوله، آب و بلایای گوناگون طبیعی مقاومت بسیار بالایی دارد.
نمونه‌های پانل‌های فوق سبک تولید شده اطراف اتاق چیده شده بود؛ از پایه یک نیمکت در پارک و کفپوش تا قطعه‌ای از دیوار یک خانه مسکونی همراه با تاسیسات نصب شده بر روی آن، با طرح‌ها و رنگ‌های متنوع و زیبا، بر اساس سلیقه مشتری.
در خلال صحبت هایش آقای رضایی، یکی از مهندسان مجموعه تحت نظرش به ما ملحق می‌شود؛ مهندس حسین خانی از علت حضورم در دفتر کارش برای او می‌گوید و صحبت‌های چند دقیقه قبلش را برای او بازگو می‌کند؛
آقای رضایی هم در تکمیل صحبت‌های او می‌گوید: ما ۱۲۲نوع محصول تولید می‌کنیم؛ با محصولات این واحد تولیدی، ساخت صفر تا ۱۰۰ یک شهر زیبا و با استحکام بالا و با عمری بیش از ۵۰۰سال امکان پذیر است؛ مواد تشکیل دهنده این سازه، سه هزار و ۷۳۰درجه حرارت را تحمل می‌کند و در برابر زلزله‌ای با قدرت ۱۱ ریشتر به هیچ عنوان تخریب نمی‌شود.
تحسین جامعه جهانی به نبوغ مخترع قمی
او با اشاره به کارایی بالای این سازه‌های پیشرفته در زمینه‌های مختلف از جمله صنایع نظامی، دریایی و هوایی می‌گوید: به جهت بومی بودن این فناوری و تامین همه مواد اولیه آن از داخل، هیچ کشوری با مهندسی معکوس قادر به تولید آن نیست، ولی می‌توانند در آزمایشگاه‌های پیشرفته کاربرد محصول را بدست بیاورند.
مهندس حسین خانی می‌گوید: این محصول به هیچ وجه مشابه داخلی و خارجی ندارد و تقاضای همه کشور‌ها برای استفاده از آن، سندی بر این مدعاست؛ برای مستند کردن گفته هایش بلند می‌شود و دو مدال طلای جهانی اش را همراه گواهی ثبت می‌آورد و می‌گوید: این طرح برغم حمایت نکردن دستگاه‌های ذی ربط و سخت گیری‌های زیادی که صورت گرفت در داخل کشور به ثبت رسید، و بعد برای ثبت جهانی آن به صورت PCT یا معاهده ثبت اختراع، در ایالات متحده آمریکا اقدام کردم.
ثبت اختراع در موسسه بین المللی NOVO TECH IP آمریکا، کسب عنوان برترین طرح و مدال طلای سی و چهارمین دوره جشنواره علمی اختراعات و ابتکارات INPX ۲۰۱۷ در ایالت پنسیلوانیای آمریکا، کسب مدال طلا و جایزه هیئت داوران از چهل و ششمین دوره نمایشگاه و مسابقات بین المللی اختراعات و ابداعات علمی جهان در شهر ژنو سوییس در سال۲۰۱۸ با حمایت فدراسیون جهانی مخترعین IFIA و سازمان مالکیت فکری سازمان ملل WIPO از جمله افتخارات این مخترع قمی است.
باز هم جای خالی مسئولان!
با شنیدن این صحبت‌ها انگیزه ام برای ادامه تحقیق و بازدید از محل تولید این محصولات شگفت انگیز صد چندان شد؛ با آقای حسین خانی برای بازدید از خط تولید کارخانه اش راهی شهرک صنعتی سیرو شدیم در ۲۰ کیلومتری قم.
حس خوب کار و تلاش و پویایی و رونق اقتصادی در این مجموعه به خوبی احساس می‌شود؛ کارگران مشغول کارند؛ از جوان دانشجوی رشته شیمی تا معمار کهنه کار؛ یکی از همراهان در گوشی به من می‌گوید: تمام کارگران اینجا سابقه بزه و مواد مخدر داشتند و برخی‌ها هم بیماری‌های خاص دارند، اما این‌ها باعث نشده که مهندس آنها را پس بزند.
مهندس مثل پدری مهربان با آنها خوش بش می‌کند و لباس کارش را می‌پوشد.
کارخانه ۱۱بخش داشت با ۴۰نیروی با انگیزه؛ خط تولید از صفر تا ۱۰۰ توسط آقای حسین خانی طراحی شده است؛ او می‌گوید:، چون در مرحله آزمون و خطا بودم سه بار مجبور شدم خط تولید را تخریب کنم و از اول بسازم؛ هرچه داشتم خرج کردم تا موفق شدم؛ اما دریغ از ذره‌ای حمایت از طرف مسئولان و مدعیان.
آقای محسن زاده از کارگران این مجموعه در خصوص نحوه تولید بتن‌ها می‌گوید: مواد اولیه در دستگاه میکس ریخته می‌شود و بعد از ترکیب، در قالب‌های مختلف و متنوع ریخته و در اتاق خشک کن به مدت نیم ساعت در دمای ۱۸درجه خشک می‌شود.
حالا محصول آماده است برای ساخت یک خانه مقام، یک شهر زیبا و حتی استخری که آب در آن بخار نمی‌شود؛ ولی با تمام این مزایا مسئولان نه تنها استقبال نکرده اند بلکه موانع متعددی ایجاد می‌کنند؛ این جمله را مهندس با دل پر می‌گوید و سرش را تکان می‌دهد؛ او تاکید می‌کند: باز هم مصمم‌تر از گذشته ادامه می‌دهم، بخاطر کشورم بخاطر نجات جان انسانها، و هیچ چیز مانع من نخواهد شد.
قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری
از او درباره صادرات می‌پرسم؛ می‌گوید به تازگی رئیس جمهور تاجیکستان دستور استفاده از این سازه در صرافی ها، بانک‌ها و ساختمان‌های این کشور را صادر کرده است و در حال مذاکره هستیم.
به سمت یکی از سازه‌ها می‌رود و می‌گوید: این‌ها را برای سازمان ملل تولید کرده ایم و قرار است شرکتی کانادایی در عراق از این سازه برای آوارگان جنگ یک پناه گاه امن بسازد.
تمام درخواست‌ها از خارج از کشور بود؛ از مهندس پرسیدم داخل کشور درخواستی نداشتید؟ می‌گوید متاسفانه در داخل کشور ارزشی برای اختراعات و ابداعات قائل نیستند؛ در زلزله کرمانشاه به صورت داوطلب رفتم و گفتم اجازه بدهید خانه‌های ضد زلزله برای مردم بسازیم تا دوباره این فاجعه تکرار نشود؛ سرعت ساخت یک خانه با این دیوار‌های پیش ساخته با ساخت کانکس برابری می‌کند؛ اما نپذیرفتند و درخواست من در پیچ و خم کاغذ بازی‌های معمول گم شد.
آقای حسین خانی باز هم از مقاومت فوق العاده این سازه‌ها می‌گوید: در صورت آتش سوزی و یا وقوع حمله نظامی و زلزله و سیل هیچ گونه آسیبی به ساختمان ساخته شده از این مصالح وارد نمی‌شود و تلفات انسانی به صفر خواهد رسید.
مهندس ادامه می‌دهد: این خط تولید تازه آغاز کار ماست؛ به زودی در یک مجموعه بزرگتر تولید را ادامه خواهیم داد با ۱۱هزار و هفتصد نفر که ۲۷۰نفر آنها با مدرک دکترا مشغول به کار خواهند شد.
می‌پرسم خودتان تنهایی؟ با لبخند تلخی می‌گوید بله خودم تنها، هیچ کمک از هیچ نهاد یا سازمانی به ما نشده.
ادعایی که در عمل اثبات می‌شود
حالا نوبت آزمایش است تا تمام گفته‌ها درباره این سازه مقاوم فوق سبک به اثبات برسد؛ در محوطه کارخانه دیوار ضد گلوله با انواع سلاح‌ها آزمایش می‌شود؛ به دیوار نزدیک می‌شوم حتی یک خش هم برنداشته است.
در طرف دیگر حرارتی معادل ۷۰۰ درجه سلسیوس به دیوار وارد می‌شود، ولی سمت دیگر آن کاملا خنک است.
آقای حسین خانی برای اثبات ادعای خود مبنی بر ضد گلوله بودن این بتن‌ها تبلت خود را روشن می‌کند و فیلم‌های مربوط به آزمایش‌های سازمان ملل را نشانم می‌دهد؛ با پیشرفته‌ترین اسلحه‌های روز دنیا به سمت این سازه‌ها شلیک می‌شود، اما اثری از تخریب بر پیکر این بتن‌های شگفت انگیز ایجاد نمی‌شود.
با دلی نا آرام و قلبی مالامال از غصه به فردایی می‌نگرم که امثال حسین خانی‌ها با انبوهی از پشتکار، خاک وطن را به کیمیا‌هایی بی بدیل تبدیل می‌کنند و حظ و بهره اش به آن سوی این مرز‌ها می‌رود.
بازدید از این کارخانه، لحظات تلخ و شیرین زیادی داشت؛ شیرینی کار و تلاش و اعتماد به جوانانی که وقتی دست‌های مهربان پدری دلسوز را بر سر احساس می‌کنند، داشته و نداشته را در طبق اخلاص می‌گذارند و دوشادوش هم به ایرانی آباد می‌اندیشند؛ و مسئولانی که از مسئولیت فقط نام و عنوانش را یدک می‌کشند و رد پای بی مهری هایشان در هر موضوعی، شیرینی ناب‌ترین سوژه‌های خبرنگاران را به شرنگی جانکاه تبدیل می‌کند.
آقامحمدی _ خبرگزاری صداوسیما _ قم
در گیر و دار تحقیقاتم برای پیدا کردن پاسخی قانع کننده به این سوال، با یک مغز متفکر آشنا شدم؛ مخترعی گمنام که حالا با ثبت یک اختراع بی نظیر، در مسیری قرار گرفته که شاید در آینده‌ای نزدیک بتواند رویای دیرینه بشر را برای ایمن ماندن از خطرات بلایای طبیعی و انسانی به واقعیتی شیرین تبدیل کند.
با مهندس احمدعلی حسین خانی قرار ملاقات گذاشتم؛ در بدو ورودم به اتاق کارش، چیزی که بیش از هر چیز در نگاه اول نظرم را جلب کرد، لوح ها، جوایز و گواهی نامه‌های ثبت اختراعش بود که از مراکز معتبر داخلی و خارجی دریافت کرده بود.
با او به گفتگو نشستم؛ مهندس حسین خانی ۵۷ ساله فارغ التحصیل شیمی کاربردیست؛ می‌گوید هیچ گاه به دنبال شهرت نبوده و نیستم، دغدغه اصلی ام همیشه نجات جان انسانها بوده و هست؛ برای همین حدود ۷سال کار تحقیقی انجام دادم و تمام وقتم را در آزمایشگاه می‌گذراندم، حتی شب‌ها هم خواب آزمایشگاه می‌دیدم و مصمم بودم که در مسیری که قدم گذاشته ام بالاخره موفق خواهم شد.
کمی مکث می‌کند؛ لبخندی برلبانش نقش می‌بندد و ادامه می‌دهد: پس از سال‌ها تلاش شبانه روزی موفق شدم با ترکیب بیست و دو ماده معدنی که همه آنها در کشور موجود هست سازه‌ای را طراحی کنم که در برابر آتش، گلوله، آب و بلایای گوناگون طبیعی مقاومت بسیار بالایی دارد.
نمونه‌های پانل‌های فوق سبک تولید شده اطراف اتاق چیده شده بود؛ از پایه یک نیمکت در پارک و کفپوش تا قطعه‌ای از دیوار یک خانه مسکونی همراه با تاسیسات نصب شده بر روی آن، با طرح‌ها و رنگ‌های متنوع و زیبا، بر اساس سلیقه مشتری.
در خلال صحبت هایش آقای رضایی، یکی از مهندسان مجموعه تحت نظرش به ما ملحق می‌شود؛ مهندس حسین خانی از علت حضورم در دفتر کارش برای او می‌گوید و صحبت‌های چند دقیقه قبلش را برای او بازگو می‌کند؛
آقای رضایی هم در تکمیل صحبت‌های او می‌گوید: ما ۱۲۲نوع محصول تولید می‌کنیم؛ با محصولات این واحد تولیدی، ساخت صفر تا ۱۰۰ یک شهر زیبا و با استحکام بالا و با عمری بیش از ۵۰۰سال امکان پذیر است؛ مواد تشکیل دهنده این سازه، سه هزار و ۷۳۰درجه حرارت را تحمل می‌کند و در برابر زلزله‌ای با قدرت ۱۱ ریشتر به هیچ عنوان تخریب نمی‌شود.
تحسین جامعه جهانی به نبوغ مخترع قمی
او با اشاره به کارایی بالای این سازه‌های پیشرفته در زمینه‌های مختلف از جمله صنایع نظامی، دریایی و هوایی می‌گوید: به جهت بومی بودن این فناوری و تامین همه مواد اولیه آن از داخل، هیچ کشوری با مهندسی معکوس قادر به تولید آن نیست، ولی می‌توانند در آزمایشگاه‌های پیشرفته کاربرد محصول را بدست بیاورند.
مهندس حسین خانی می‌گوید: این محصول به هیچ وجه مشابه داخلی و خارجی ندارد و تقاضای همه کشور‌ها برای استفاده از آن، سندی بر این مدعاست؛ برای مستند کردن گفته هایش بلند می‌شود و دو مدال طلای جهانی اش را همراه گواهی ثبت می‌آورد و می‌گوید: این طرح برغم حمایت نکردن دستگاه‌های ذی ربط و سخت گیری‌های زیادی که صورت گرفت در داخل کشور به ثبت رسید، و بعد برای ثبت جهانی آن به صورت PCT یا معاهده ثبت اختراع، در ایالات متحده آمریکا اقدام کردم.
ثبت اختراع در موسسه بین المللی NOVO TECH IP آمریکا، کسب عنوان برترین طرح و مدال طلای سی و چهارمین دوره جشنواره علمی اختراعات و ابتکارات INPX ۲۰۱۷ در ایالت پنسیلوانیای آمریکا، کسب مدال طلا و جایزه هیئت داوران از چهل و ششمین دوره نمایشگاه و مسابقات بین المللی اختراعات و ابداعات علمی جهان در شهر ژنو سوییس در سال۲۰۱۸ با حمایت فدراسیون جهانی مخترعین IFIA و سازمان مالکیت فکری سازمان ملل WIPO از جمله افتخارات این مخترع قمی است.
باز هم جای خالی مسئولان!
با شنیدن این صحبت‌ها انگیزه ام برای ادامه تحقیق و بازدید از محل تولید این محصولات شگفت انگیز صد چندان شد؛ با آقای حسین خانی برای بازدید از خط تولید کارخانه اش راهی شهرک صنعتی سیرو شدیم در ۲۰ کیلومتری قم.
حس خوب کار و تلاش و پویایی و رونق اقتصادی در این مجموعه به خوبی احساس می‌شود؛ کارگران مشغول کارند؛ از جوان دانشجوی رشته شیمی تا معمار کهنه کار؛ یکی از همراهان در گوشی به من می‌گوید: تمام کارگران اینجا سابقه بزه و مواد مخدر داشتند و برخی‌ها هم بیماری‌های خاص دارند، اما این‌ها باعث نشده که مهندس آنها را پس بزند.
مهندس مثل پدری مهربان با آنها خوش بش می‌کند و لباس کارش را می‌پوشد.
کارخانه ۱۱بخش داشت با ۴۰نیروی با انگیزه؛ خط تولید از صفر تا ۱۰۰ توسط آقای حسین خانی طراحی شده است؛ او می‌گوید:، چون در مرحله آزمون و خطا بودم سه بار مجبور شدم خط تولید را تخریب کنم و از اول بسازم؛ هرچه داشتم خرج کردم تا موفق شدم؛ اما دریغ از ذره‌ای حمایت از طرف مسئولان و مدعیان.
آقای محسن زاده از کارگران این مجموعه در خصوص نحوه تولید بتن‌ها می‌گوید: مواد اولیه در دستگاه میکس ریخته می‌شود و بعد از ترکیب، در قالب‌های مختلف و متنوع ریخته و در اتاق خشک کن به مدت نیم ساعت در دمای ۱۸درجه خشک می‌شود.
حالا محصول آماده است برای ساخت یک خانه مقام، یک شهر زیبا و حتی استخری که آب در آن بخار نمی‌شود؛ ولی با تمام این مزایا مسئولان نه تنها استقبال نکرده اند بلکه موانع متعددی ایجاد می‌کنند؛ این جمله را مهندس با دل پر می‌گوید و سرش را تکان می‌دهد؛ او تاکید می‌کند: باز هم مصمم‌تر از گذشته ادامه می‌دهم، بخاطر کشورم بخاطر نجات جان انسانها، و هیچ چیز مانع من نخواهد شد.
قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری
از او درباره صادرات می‌پرسم؛ می‌گوید به تازگی رئیس جمهور تاجیکستان دستور استفاده از این سازه در صرافی ها، بانک‌ها و ساختمان‌های این کشور را صادر کرده است و در حال مذاکره هستیم.
به سمت یکی از سازه‌ها می‌رود و می‌گوید: این‌ها را برای سازمان ملل تولید کرده ایم و قرار است شرکتی کانادایی در عراق از این سازه برای آوارگان جنگ یک پناه گاه امن بسازد.
تمام درخواست‌ها از خارج از کشور بود؛ از مهندس پرسیدم داخل کشور درخواستی نداشتید؟ می‌گوید متاسفانه در داخل کشور ارزشی برای اختراعات و ابداعات قائل نیستند؛ در زلزله کرمانشاه به صورت داوطلب رفتم و گفتم اجازه بدهید خانه‌های ضد زلزله برای مردم بسازیم تا دوباره این فاجعه تکرار نشود؛ سرعت ساخت یک خانه با این دیوار‌های پیش ساخته با ساخت کانکس برابری می‌کند؛ اما نپذیرفتند و درخواست من در پیچ و خم کاغذ بازی‌های معمول گم شد.
آقای حسین خانی باز هم از مقاومت فوق العاده این سازه‌ها می‌گوید: در صورت آتش سوزی و یا وقوع حمله نظامی و زلزله و سیل هیچ گونه آسیبی به ساختمان ساخته شده از این مصالح وارد نمی‌شود و تلفات انسانی به صفر خواهد رسید.
مهندس ادامه می‌دهد: این خط تولید تازه آغاز کار ماست؛ به زودی در یک مجموعه بزرگتر تولید را ادامه خواهیم داد با ۱۱هزار و هفتصد نفر که ۲۷۰نفر آنها با مدرک دکترا مشغول به کار خواهند شد.
می‌پرسم خودتان تنهایی؟ با لبخند تلخی می‌گوید بله خودم تنها، هیچ کمک از هیچ نهاد یا سازمانی به ما نشده.
ادعایی که در عمل اثبات می‌شود
حالا نوبت آزمایش است تا تمام گفته‌ها درباره این سازه مقاوم فوق سبک به اثبات برسد؛ در محوطه کارخانه دیوار ضد گلوله با انواع سلاح‌ها آزمایش می‌شود؛ به دیوار نزدیک می‌شوم حتی یک خش هم برنداشته است.
در طرف دیگر حرارتی معادل ۷۰۰ درجه سلسیوس به دیوار وارد می‌شود، ولی سمت دیگر آن کاملا خنک است.
آقای حسین خانی برای اثبات ادعای خود مبنی بر ضد گلوله بودن این بتن‌ها تبلت خود را روشن می‌کند و فیلم‌های مربوط به آزمایش‌های سازمان ملل را نشانم می‌دهد؛ با پیشرفته‌ترین اسلحه‌های روز دنیا به سمت این سازه‌ها شلیک می‌شود، اما اثری از تخریب بر پیکر این بتن‌های شگفت انگیز ایجاد نمی‌شود.
با دلی نا آرام و قلبی مالامال از غصه به فردایی می‌نگرم که امثال حسین خانی‌ها با انبوهی از پشتکار، خاک وطن را به کیمیا‌هایی بی بدیل تبدیل می‌کنند و حظ و بهره اش به آن سوی این مرز‌ها می‌رود.
بازدید از این کارخانه، لحظات تلخ و شیرین زیادی داشت؛ شیرینی کار و تلاش و اعتماد به جوانانی که وقتی دست‌های مهربان پدری دلسوز را بر سر احساس می‌کنند، داشته و نداشته را در طبق اخلاص می‌گذارند و دوشادوش هم به ایرانی آباد می‌اندیشند؛ و مسئولانی که از مسئولیت فقط نام و عنوانش را یدک می‌کشند و رد پای بی مهری هایشان در هر موضوعی، شیرینی ناب‌ترین سوژه‌های خبرنگاران را به شرنگی جانکاه تبدیل می‌کند.
آقامحمدی _ خبرگزاری صداوسیما _ قم
نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد نسل جدید سازه‌های بتنی؛ سبک‌تر از آجر، محکم‌تر از فولاد
انتشار یافته: ۱
نظر شما
باید عرض کنم کار من با دمای 1350 درجه سانتیگراد وانهم با زمان حد اقل 8ساعت وگاهی بیشتر
ایا این زحمت شما با کار من همخوانی دارد که بتوانم از ان اسنفاده کنم شمارتماس 09131127551