کارشناس در موسسه ران پل: افزايش هدر رفت هزینه های آمریکا در افغانستان

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صداوسيما ؛ مؤسسه ران پل اعلام کرد هفته گذشته، مقامات وزارت امور خارجه آمریکا با سران طالبان در قطر دیدار کردند. به درخواست طالبان، دولت افغانستان تحت حمایت آمریکا به این نشست دعوت نشده بود. این مقامات در ارتباط با آتش بس و پایان دادن به جنگ در افغانستان با یکدیگر گفتگو کردند. در همین حال، بازرس کل آمریکا که مسئول نظارت بر هزینه های آمریکا در روند بازسازی افغانستان است، گزارش داد از سال دو هزار و هشت، آمریکا دست کم پانزده میلیارد و پانصد میلیون دلار را در افغانستان به هدر داده است. او بر این باور است که این تنها بخشی از هزینه های آمریکا در این کشور جنگ زده است. آیا دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا اقدامی هوشمندانه انجام خواهد داد و در ارتباط با برقراری صلح در افغانستان مذاکره و سپس این کشور را ترک خواهد کرد.

این مؤسسه سپس گزارشی در این باره منتشر کرد.
مجری برنامه در این برنامه با دنیل مک کانل گفتگو کرد و گفت: موضوع گفتگوی ما در این برنامه سیاست خارجی است. هفته پیش ما برنامه ای پخش کردیم و پس از آن خبرهای خوبی شنیدیم زیرا ترامپ نشستی با پوتین برگزار کرد. این نشست خوب بود اما نو محافظه کاران از آن انتقاد کردند. و از پوتین برای سفر به کاخ سفید دعوت شد. از این رو، می توانیم بگوییم این خبر خوبی بود. اوضاع در مسیر درست خود پیش می رود. همچنین نشستی در هفته گذشته در دوحه بین مقامات وزارت امور خارجه آمریکا و طالبان برگزار شد. آنها درباره صلح گفتگو کردند. ممکن است به جنگ در این کشور پایان داده شود. کسی چه می داند شاید این اتفاق به واقع رخ دهد. ممکن است آنها بتوانند به معاهده صلح دست پیدا کنند. فکر می کنم دو طرف پس از هفده سال جنگ دیگر خسته شده اند. می دانیم که مردم آمریکا مدت ها پیش خسته شده اند. مالیات دهندگان باید هم از این اتفاقات خسته شده باشند. همزمان با برگزاری این نشست گزارش هایی در ارتباط با هزینه های انجام شده در افغانستان منتشر شد که نشان می دهد یک سری مبالغ هنگفت در افغانستان به هدر رفته است. به نظر من نه تنها این پول ها به هدر رفت بلکه اقدامات انجام شده نتیجه منفی داشت زیرا سبب ایجاد شرایط بسیار بدی در این کشور شد. گزارش منتشر شده نشان می دهد که ما طی هفده سال گذشته بیش از پانزده میلیارد دلار در این کشور طی یازده سال گذشته هدر دادیم. این مبلغ مربوط به کل زمان جنگ نیست. می توانیم بگوییم پول های به مراتب بیشتری در افغانستان به هدر داده شد. از این رو، این گزارش نشان می دهد اوضاع تا چه اندازه بد است. اکنون یک سری مذاکراتی برگزار شده است. شاید ما بخوایم نیروهای کمتری به این کشور اعزام کنیم. فکر می کنم ما پانزده هزار نیرو در این کشور داریم که حضور آنها در افغانستان هزینه های زیادی برای ما در پی دارد. این که آنها وارد مذاکره شده اند خبر خوبی است. شاید حتی خبر بهتر این باشد که ما وسایل خودمان را جمع کنیم و از این کشور خارج شویم. نظر شما در این باره چیست؟

دنیل مک کانل در پاسخ به این سؤال گفت: "این مذاکرات خیلی سریع برگزار شد. این نخستین باری است که مقامات طالبان با مقامات آمریکایی گفتگو می کنند. شاید دلیل این امر آن باشد که آنها به خودشان اطمینان دارند. شاید هم این اقدامی تبلیغاتی باشد. شاید مقامات طالبان به مقامات آمریکایی گفته باشند که بیایید با یکدیگر گفتگو کنیم اما دولت افغانستان که شما از آن حمایت می کنید نباید به این نشست دعوت شود و آمریکا هم اعلام کرد مشکلی نیست. طالبان هر ساله در حال افزایش نفوذ خود در افغانستان است و در حال حاضر بر نیمی از خاک افغانستان کنترل دارد و در ارتباط با نیم دیگر خاک این کشور غیر از کابل درگیری هایی در جریان است. اما جالب است که این مذاکرات در این مرحله زمانی آغاز شده است که درگیری ها در حال تشدید شدن است. مک مستر و ژنرال ماتیس به ترامپ اعلام کردند ما می دانیم غریزه شما چیست و این که شما می خواهید از افغانستان خارج شوید اما به راحتی و بدون رسیدن به موفقیت نمی توانیم چنین کاری انجام دهید. به همین دلیل در این برهه زمانی این نشست برگزار شد."
مجری برنامه سپس گفت: این دقیقا معاهده صلح نیست. این در واقع نوعی آتش بس است زیرا ما در مرحله ای قرار نداریم که بگوییم ما می خواهیم از این کشور خارج شویم. ما به یک سری مبناها نیاز داریم و باید به موضوع امنیت خطوط لوله انتقال گاز و مسائلی از این دست توجه کنیم. اما می توان طالبان را این گونه آرام کرد که به آنها تضمین هایی در ارتباط با خارج شدن امن از برخی مناطق ارائه خواهد شد زیرا بمباران آنها هزینه های بیشتری در پی دارد. می توان گفت: این اقدام (گفتگو با طالبان) اقدامی در مسیر درست محسوب می شود. راه درازی تا دست یابی به معاهده صلح باقی مانده است. همچنین راه درازی باقی مانده است تا بتوانیم به مردم آمریکا بگوییم چه اتفاقاتی طی هفده سال گذشته رخ داده است. همچنین باید گفت این کشور یک منطقه خطرناک محسوب می شود. پاکستان همچنان در این کشور حضور دارد و آنها انتخاباتی جدید برگزار کرده اند و خود این موضوع هم سبب بروز سؤالاتی می شود زیرا در پاکستان با گروه طالبان ابراز همدردی می شود.
دنیل مک کانل هم گفت: "طی روزهای نخست حمله آمریکا به افغانستان، شماری از مقامات طالبان به پاکستان رفتند و در مناطق کوهستانی در این کشور پناه گرفتند. اکنون که انتخابات جدید در پاکستان برگزار شده است عمران خان به عنوان نخست وزیر جدید این کشور انتخاب شده است. او از یک خانواده ثروتمند است که در آکسفورد تحصیل کرده است. او فردی مردمی محسوب می شود. او همچنین همواره از منتقدان جنگ آمریکا در افغانستان بوده است. آمریکا اوایل امسال اعلام کرد دیگر به پاکستان کمک های مالی ارائه نخواهد کرد. این یک تغییر در سیاست آمریکا محسوب می شود و این یک موضوع مهم است."
مجری برنامه در ادامه گفت: مطمئنا این یک تغییر محسوب می شود زیرا در ابتدا افرادی در این دولت می گفتند ما باید نیروهای بیشتری به افغانستان اعزام کنیم. فکر می کنم ما ده هزار نیرو در این کشور داریم اما کسی از رقم واقعی مربوط به این نیروها در افغانستان اطلاع ندارد. من برخی گزارش ها را مشاهده کردم که در آنها آمده بود تعداد این نیروها پانزده هزار نفر است. باید از دولت خواسته شود رقم دقیق این نیروها را اعلام کند. اما دقیقا نمی توان بر روی ارقام دولت حساب کرد زیرا در این ارقام به تعداد نیروهای ویژه و عوامل سیا و به طور کلی به تعداد نیروهای ما در این کشور اشاره نمی شود. این کاری است که ما در بیشتر کشورها انجام می دهیم و حتی اعلام نمی کنیم که در آنها حضور داریم. اما در نهایت فکر می کنم پانزده هزار نیروی آمریکایی در افغانستان حضور دارند. این تعداد از نیرو قابل توجه است اما برای آغاز یک جنگ تمام عیار ما به بیست، سی، چهل یا پنجاه هزار نیرو نیاز داریم. اما فکر می کنم آنها در حال دست برداشتن از این ایده هستند که ما در این کشور به یک پیروزی دست یافته ایم و یک دموکراسی به سبک غربی در این کشور ایجاد کرده ایم. همه این ها احمقانه است. اما بزرگترین نگرانی که من دارم این است که بررسی سیاست بر اساس لفاظی های مقامات است. همان گونه که در ابتدای برنامه هم اشاره کردیم سیاست با سرعت در حال تغییر است. ممکن است آنها به سوی روند بمباران گام بردارند.
دنیل مک کانل هم گفت: "خوب است که برخی از افراد حامی آمریکا هم به ترامپ نزدیک شوند تا نو محافظه کاران، زیرا آنها می توانند به رئیس جمهور بگویند هر چه زودتر به یک معاهده صلح دست پیدا کند تا در پول ها و هزینه های آمریکا صرفه جویی شود. موضوع دیگر در ارتباط با گزارش بازرس ویژه در ارتباط با بازسازی افغانستان است. این گزارش در روز بیست و پنجم ماه ژوئیه منتشر شد. این گزارش به درخواست سال گذشته سه تن از اعضای کنگره آمریکا منتشر شد که می خواستند به اطلاعاتی در ارتباط با میزان هزینه های آمریکا در افغانستان دست پیدا کنند. خود بازرس ویژه اعلام کرد که تاکنون بیش از پانزده میلیارد دلار در افغانستان به هدر رفته اما این تنها بخشی از هزینه ها است. این پولی نیست که طی کل جنگ در این کشور هزینه شده است بلکه این پولی است که در افغانستان به هدر رفته است. برای مثال، قرار بود یک بزرگراه صد و چهل و پنج مایلی در افغانستان احداث شود. با گذشت پانزده سال تنها چهارده درصد از این بزرگراه احداث شده است. طی سال های دو هزار و چهارده تا دو هزار و هفده هیچ گونه پیشرفتی در این طرح رخ نداد. این پول در اختیار پیمانکاران بزرگ آمریکایی یا افراد محلی قرار گرفت. همه این پول در واقع به هدر رفته است."
مجری برنامه در ادامه گفت: کسی نمی داند برای بیش از هفده میلیارد دلاری که برای مبارزه با مواد مخدر در افغانستان اختصاص یافته بود چه اتفاقی رخ داده است. این یک موضوع مهم است. فکر می کنم خود سیا هم در روند تجارت مواد مخدر دست دارد. مشخص نیست از این رقم هفده میلیارد و هشتصد میلیون دلار چه میزان در اختیار سیا قرار گرفته است. سیا در روند متوقف کردن تجارت مواد مخدر با ناکامی مواجه شده است."
دنیل مک کانل گفت: "شاید هم این یک تئوری توطئه باشد. اما موضوع مضحک این است که طالبان با همه ضعفی که داشت اما در زمان حکومت طالبان تجارت مواد مخدر در افغانستان وجود نداشت و با ورود نیروهای ما به این کشور تجارت مواد مخدر در این کشور به شدت رشد کرد و این موضوع به یک بحران تبدیل شد. و ما هفت میلیارد و سیصد میلیون دلار برای این موضوع هزینه کردیم و راه به جایی نبردیم."
مجری برنامه هم گفت: یکی از سیاست هایی که من سال های زیادی از آن انتقاد کرده ام، این است که ما می خواستیم یک کشور را نجات دهیم و بمب های زیادی در این کشور ریختیم و زیرساخت های این کشور را ویران کردیم. ما در واقع ویرانی های زیادی در این کشور به بار آوردیم. برخی از افراد می گویند ما مسئول هستیم ما این کشور را ویران کردیم از این رو، نباید مسئول ویرانی های بیشتری در این کشور باشیم و باید این کشور را بازسازی کنیم. اما خود این بازسازی هزینه های زیادی دارد. من می گویم پول های بیشتری از مردم آمریکا دزدیده خواهد شد تا صرف تعمیر و بازسازی آسیب هایی شود که به این کشور وارد شده است. این یک اقدام نامناسب است زیرا این یک سیاست ناکام و شکست خورده است. این امر مستلزم کمک های خارجی بشردوستانه است. ما می توانیم این پول را به مردمانی در آفریقا اختصاص دهیم که گرسنه و با قحطی مواجه هستند. شما این پول ها را با هدف تأمین مواد غذایی می فرستید اما این پول ها در نهایت به دست جنگجویان می رسد و به سلاح تبدیل می شود. این پول ها هرگز به دست افراد مناسب نمی رسد. به همین دلیل، مداخله در کشورهای خارجی سبب ایجاد مشکلاتی واقعی می شود. به همین دلیل، طالبان موضع قاطعی دارند. افغان ها در تلاش برای بیرون کردن خارجی ها هستند. این کاری است که آنها طی قرن ها انجام داده اند. آنها می گویند ما بدون وجود خارجی ها زندگی قبیله ای داریم و ما می خواهیم بر اساس پیوندهای خانوادگی زندگی کنیم. و این که ما نمی خواهیم کسی از نیویورک یا واشنگتن دی سی به اینجا بیاید تا به ما در ارتباط با سازمان های اجتماعی درس بدهد. از این رو، طالبان اگر بخواهیم درباره اقدامات و مذهبشان قضاوت کنیم، در موضعی مناسب تری قرار دارد. فکر می کنم ما حتی نباید برای این کار تلاش کنیم.
دنیل مک کانل هم گفت: "دولت مسئولیت هایی در این باره دارد. همانگونه که شما اشاره کردید حتی در صورت یک جنگ تمام عیار هم نباید چنین رقمی هزینه شود."
مجری برنامه گفت: می خواهم به این موضوع اشاره کنم که اگر ما به عنوان مردم آمریکا از شیوه هزینه های دولت و در واقع شیوه هزینه مالیات هایمان ناراضی هستیم نباید در واقع این مالیات ها را پرداخت کنیم. ممکن است شمار زیادی از مردم بگویند از این هزینه ها راضی هستند و همچنین بگویند این هزینه ها سبب ایجاد تمدن می شود. اما من فکر می کنم عکس این موضوع در حال رخ دادن است.

دنیل مک کانل هم گفت: "مقاله هایی در ارتباط با نشست مقامات آمریکایی و طالبان در قطر منتشر شد اما در این مقاله ها به یک نکته مهم اشاره شد و آن این که، هر چه مدت زمان حضور آمریکا در افغانستان طولانی تر می شود میزان محبوبیت آمریکا در این کشور کمتر می شود و افراد محلی مخالف حضور آمریکا شده اند. این یک موضوع حساس و مهم محسوب می شود. پول هایی که برای بازسازی افغانستان اختصاص داده شده است به دست پیمانکاران و افراد جنگجوی محلی افتاده است. جان ساپکو بازرس کل آمریکا در امور بازسازی افغانستان در گفتگو با صدای آمریکا اعلام کرد: "ما همچنان پاکستان را مشکل کلیدی می دانیم. اما مشکل همچنین شامل این موضوع می شود که مردم افغان گاهی اوقات رویکردی منفی در قبال دولت افغانستان دارند و کاری که باید انجام دهیم این است که سبب روی کار آمدن دولتی در این کشور شویم که مردم از آن حمایت می کنند، دولتی که غارتگر نیست و دولتی که شامل شماری از افراد جنگجو نمی شود."
بازرس کل همچنین گفت: سیاست دولت آمریکا در اختصاص میلیاردها دلار به این شرایط بی ثبات کننده تنها سبب ایجاد مشکلات بیشتر و ایجاد جنگ طلبان و افراد قدرتمند بیشتر می شود که قانون را به بردگی می گیرند.
ساپکو افزود در اصل، دولتی که ما ایجاد کرده ایم به ویژه نیروهای پلیس افغانستان، غیر از همان شبه نظامیان جنگجو نیستند که یونیفرم بر تن کرده اند و آنها همانند تروریست های قبل از خود بد عمل می کنند."
مجری برنامه گفت: ما این موضوع را مهم قلمداد می کنیم که از موضع ما حمایت می کند. اما آیا مایه شرم نیست که خبرهایی این گونه منتشر می شود. مردم افغانستان می گویند چرا آنها کشور ما را ترک نمی کنند. بازرس ما اقدام به بیان حقایق در این باره کرده است. افراد زیادی منتظر انتشار این گزارش بودند و این کار ماست تا پیام های موجود در این گزارش را استخراج کنیم و اجازه دهیم مردم بدانند چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است. به همین دلیل شاید ما بتوانیم در افغانستان گام هایی در مسیر درست برداریم."
دنیل مک کانل گفت: "دقیقا همین طور است. امیدواریم رئیس جمهور ترامپ تنها اوباما را مقصر ماجرا نداند. امیدواریم دولت روند خارج کردن نیروهای ما را آغاز و پایان جنگ را اعلام کند."