شهریار شعر ایران

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ عکسی از شهریار شعر ایران در ۱۹ سالگی وجود دارد که در لباس اهل دین است، کسی که از وی کمتر چنین عکسی در چنینی ظاهری دیده شده است.

در میان سروده هایش، اما کم نیست ابیاتی که آراسته به زینت دین و مدح و ثنای بزرگان دین باشد.
تخلص خود را از حافظ می‌گیرد و می‌شود شهریار شعر ایران.
اکنون اصغر فردی یکی از نزدیکترین شاگردان شهریار حرف‌های تازه‌ای از استاد دارد.
کتاب فردی، اشعار و ابعاد نه چندان شناخته شده زندگی و تفکر استاد شهریار را شرح می‌دهد.
شهریار، کسی که ایران را عاشقانه دوست داشت یک شاعر آذری زبان بود.
دغدغه‌های استاد شهریار فراتر از یک زبان و یک قوم بود.
شهریار ۳ هزار بیت شعر آذری و ۳۰ هزار بیت شعر فارسی دارد، هرچند تعداد اشعار فارسی وی به مراتب بیشتر از اشعار ترکی وی است؛ اما غزل‌هایی که به زبان مادری سروده است نیز به همان قوت و محبوبیت اشعار فارسی است، از حیدربابای بسیار شنیده شده که بگذریم به آثاری می‌رسیم که حکایت یک عشق ماندگار است.
در ابتدای جوانی با آیات و روایات مانوس می‌شود، آنچه که یک عمر شعرش را قوت می‌بخشد.
ارادت وی به ائمه بی پاسخ نمی‌ماند و شعر معروفش در وصف امیرالمومنین (ع) شنیده می‌شود.
در کهن سالی سربازان جوان وطن را با شعرش بدرقه می‌کند.
سال‌های پایانی عمر شهریار سرآغاز یک دوستی و الفت تازه می‌شود.
شهریار عشق را خوب می‌شناخت و با همین عشق به اصالت‌های ملی و دینی، مرز‌ها را پشت سر گذاشت و زبان حال گستره‌ای وسیعتر از کشورش شد.
زنده یاد سید محمدحسین بهجت تبریزی با همه این‌ها تا پایان عمر وفادار به ارزش‌های دینی و ملی اش ماند و نشان داد زاده هر گوشه از این کشور که باشیم اگر قلب مان برای تمامیت ایران بتپد موثر و ماندگار خواهیم بود.