با ادامه حضور آمريکا و اسرائيل صلح و ثبات در منطقه برقرار نخواهد شد

به گزارش سرويس بين الملل خبرگزاري صدا و سيما به نقل از  روزنامه ملي گازته ارگان انتشاراتي حزب سعادت، رئيس شعبه حزب سعادت در استان دياربکر گفت : تا زماني که حضورآمريکا و اسرائيل و قدرت هاي غربي در منطقه ادامه داشته باشد امنيت، صلح و ثبات منطقه را بر قرار نخواهد شد. فصيح بوزان  گفت: ورود ترکيه به عفرين، ورود به باتلاق سوريه است و ممکن است که دامنه جنگ گسترش و خونريزي ها افزايش يابد که آمريکا نيز خواهان افزايش دامنه تخريب و کشتار در کشورهاي اسلامي و منطقه است.وي گفت: اگر قرار است که در منطقه صلح وثبات و امنيت برقرار شود، بايد آنکارا ، بغداد، دمشق و تهران متحد شوند، پايگاه هاي آمريکا در منطقه برچيده و نظاميان آمريکا از کشورهاي منطقه اخراج شوند. آيا ورود ترکيه به عفرين  باعث حل مشکل خواهد شد؟ فردا مي خواهيم به کجا وارد شويم. بايد مسائل پشت پرده را در نظر گرفت. در بازي بزرگ تنها با يک مهره باقي خواهيم ماند.

سياست اشغالگري آمريکا در کشورهاي مختلف جهان ادامه دارد

 آمريکا به عنوان قدرت امپرياليستي در بين از 150 کشور حدود 1000پايگاه نظامي و 350 هزار نيروي نظامي مستقر کرده است. آمريکا در چارچوب طرح خاورميانه بزرگ تعداد پايگاههاي خود را در کشورهاي منطقه افزايش داده است. آمريکا به دو طريق کشورهارا  اشغال مي کند:

1- رژيم هاي کشورهايي که در خدمت منافع آمريکا هستند، در ظاهر تحت حمايت و کمک هاي نظامي واقتصادي آمريکا قرار گرفته و به حوزه نفوذ و سلطه واشنگتن تبديل مي شوند. 

2- آمريکا سازمانهاي تروريستي را سازماندهي  و براي ايجاد بي ثباتي و بحران آنها را وارد کشورهاي هدف کرده و سپس به بهانه مبارزه با تروريسم کشورها را اشغال مي کند. چنانکه زير سايه  جنگ عراق ، بهارعربي ، عراق و سوريه را اشغال و نيروي نظامي خود را در منطقه افزايش داد. آمريکا در کشورهاي ترکيه، عربستان سعودي، اردن ، قطر، بحرين ، امارات متحده عربي، عراق و سوريه و جمعا در 11 کشور منطقه 63 پايگاه نظامي مستقر کرده  است. آمريکا ، صهيونيسم و ساير دول امپرياليستي غربي براي استعمار کشورهاي منطقه به جنک قومي و نژادي ، مذهبي دامن مي زنند. هدف اصلي روسيه نيز، بهره برداري از پايگاه هاي نظامي خود در سوريه براي حفظ راه تنفس خود در مديترانه شرقي است.

رئيس شعبه حزب سعادت در استان دياربکر مدعي شد : هدف آمريکا در سوريه حمايت از کردهاي سوريه نيست بلکه مي خواهد کردها را عليه ايران بکار گيرد و پايگاه هاي نظامي جايگزين پايگاه انجيرليک را در خاک سوريه عليه ايران بوجود آورد.  ما با معادله پيچيده اي روبرو هستيم. چنانکه روسيه و ايران از رژيم سوريه حمايت مي کنند. آمريکا قبلا مخالف رژيم سوريه بود اما اکنون مخالف آن نيست. ترکيه مخالف رژيم سوريه است. روسيه و ايران مخالف آمريکا هستند. روسيه و آمريکا از حزب اتحاد دموکراتيک و يگان مدافعين خلق PYD/YPG حمايت مي کنند. ترکيه  مخالف PYD/YPG است. آمريکا مخالف روسيه و ايران است. ترکيه با ايران و روسيه مذاکره مي کند. ترکيه متحد آمريکا است. آمريکا از نيروهاي دموکراتيک سوري متشکل از کردها و عربها حمايت مي کند. ترکيه از ارتش آزاد سوريه حمايت مي کند. ترکيه، آمريکا، روسيه، ايران، رژيم سوريه ، PYD/YPG همگي مخالف داعش هستند. همه اين معادلات به مسلمانان ضرر و آسيب وارد مي کند.

ورود ترکيه به عفرين راحل حل مناسبي است ؟

 
  فصيح بوزان  ضمن اشاره به اين نکته که  همه بحران ها در جغرافياي اسلام به نفع اسرائيل، آمريکا و اتحاد صليبي  است. شرکت هاي نقتي و توليد کنندگان سلاح از اين بحران ها سود مي برند. افزود : عفرين تحت کنترل سوريه است، نه آمريکا. آمريکا به PYD/YPG در يک منطقه ديگر 4800 تريلي حامل سلاح ارسال کرده است. از قرار معلوم  روسيه به ارتش ترکيه اجازه داده است که تا عمق 12 مايلي عفرين پيش رود و تا حدودي نگراني امنيتي ترکيه برطرف شود.

 ورود ترکيه به عفرين راه حل اساسي نيست. اگر مردم عادي کشته شوند، آمريکا به هدف خود نزديکتر خواهد شد. در نتيجه جنگ محدود به مبارزه با تروريسم نخواهد شد. آتش  بين ترک و کرد شعله ور و اقتصاد ضعيف ترکيه نيز متزلزل خواهد شد. ورود ترکيه به خاک سوريه آسان است اما خروج از آن بسيار دشوار و هزينه سنگين خواهد داشت. ملت هاي ترک و کرد ، فارس و عرب بدانند که ادامه  حضورآمريکا و اسرائيل و قدرتهاي غربي در منطقه ؛ امنيت، صلح و ثبات منطقه را نابود مي کند.رئيس شعبه حزب سعادت در استان دياربکر افزود : براي تامين و حفظ صلح و ثبات دائم در منطقه بايد همه کشورهاي  منطقه متحد شوند:همه پايگاه هاي نظامي آمريکا در منطقه برچيده و نظاميان آمريکا از کشورهاي اسلامي و منطقه اخراج شوند. ملتهاي ترک، فارس، کرد و عرب بدون تبعيض قومي و نژادي و مذهبي و ديني بر پايه مشارکت همه جانبه و عدالت متحد شوند. کشورهاي منطقه بدون دخالت قدرتهاي بيگانه براي رفع اختلاف  مذاکره و اقدام کنند. به جاي تلاش روز افزون درگيري نظامي در مناطق نظامي، تلاش روزافزون براي حل مسائل  از طريق ديپلماسي و مذاکرات سياسي و صلح آميز انجام گيرد. ملت هاي ترک، عرب و فارس و کرد، متعلق به يک امت بوده و هم دين هستند. بايد براي پيشگيري از سوء استفاده قدرتهاي بين المللي از کردها ، به مطالبات برحق کردهاي مخالف خشونت و تجزيه طلبي گوش فرا داده شود. دولتهاي منطقه همه حقوق مشروع و انساني کردها تامين و حفظ کنند. در آنصورت قدرتهاي بين المللي با بهره برداري ازتوان کردها نمي توانند، بحران، درگيري بوجو آورده اشغال سرزمينها  اشغال کنند.