با تغییر دما و ورود به فصل‌های پاییز و زمستان، علایمی از جمله عطسه و سرفه نشان دهنده ابتلا به بیماری آنفلوآنزا هستند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما استان خوزستان، دکتر ساسان موگهی، متخصص بیماری‌های عفونی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت : آنفلوآنزا جزو بیماری‌های عفونی بوده که دستگاه تنفسی را درگیر می‌کند؛ دستگاه تنفس به دو بخش فوقانی و تحتانی تقسیم شده که بخش فوقانی شامل سینوس‌ها، گوش، حلق و بینی بوده و منظور از دستگاه تنفس تحتانی، همان ریه است؛ تاکنون ۴ نمونه ویروس آنفلوآنزا شامل آنفلوآنزای A، B، C و D شناخته شده که معمولا ویروس‌های نوع A و B انسان را مبتلا کرده و از این دو نوع ویروس، نوع A باعث اپیدمی بیماری می‌شود.
چگونه می‌توان تفاوت آنفلوآنزا را از سرماخوردگی و کرونا تشخیص داد؟
آنفلوآنزا حالت سه گانه دارد که شامل تب ناگهانی بیشتر از ۳۸ درجه سانتی‌گراد، علائم تنفسی به شکل سرفه، آبریزش بینی یا گلو درد، درد بدن، قرمزی ملتحمه چشم، تهوع، استفراغ، ضعف و بی‌حالی خود را نشان می‌دهد.
سرماخوردگی باعث ایجاد تب و بدن درد نمی‌شود و صرفا با علائمی از قبیل آبریزش بینی و گلو درد و مختصری ضعف و بی‌حالی همراه است.
افتراق آنفلوآنزا از کویید ۱۹ تا حدودی مشکل است که بهتر است توسط پزشک تشخیص داده شود، به عبارتی هر فردی علائم تنفسی، درد بدن و تب داشته باشد بایستی به پزشک مراجعه کرده تا نوع بیماری مشخص شود.
آنفلوآنزا از چه راه‌هایی به افراد منتقل می‌شود؟
آنفلوآنزا عمدتا از راه تنفسی و حین سرفه و عطسه از طریق قطرات ریزی که در دستگاه تنفسی فرد آلوده به ویروس شامل بینی، چشم و ریه تولید می‌شوند به فرد سالم انتقال پیدا کرده و باعث بیماری می‌شوند. از آنجایی که بیماری آنفلوآنزا از طریق قطرات تنفسی منتقل شده، رعایت فاصله جهت پیشگیری از ابتلا به این بیماری حائز اهمیت است، چرا که قطرات تنفسی معمولا در فاصله بیشتر از یک و نیم متر، قدرت انتقال ندارند.
همچنین حین حرف زدن، قطرات تنفسی ممکن است پرتاب شده و شخص مقابل را به بیماری مبتلا کند. ویروس آنفلوآنزا قدرت زنده ماندن بر روی سطوح مرطوب را تا چندین روز داشته و بر اثر تماس دست با این سطوح و مالیدن چشم، بینی و دست کردن در دهان، قابلیت سرایت دارد.
ویروس آنفلوآنزا از پوست سالم رد نمی‌شود و حتما بایستی توسط دستگاه تنفسی و یا ارتباط با مخاطات، وارد بدن شود.
آیا شدت بیماری آنفلوآنزا بین افراد متفاوت است؟
بله، در صورتی که گروه‌های پرخطر به بیماری آنفلوآنزا مبتلا شوند، بیماری آن‌ها می‌تواند شدید بوده، به بستری در بخش‌های ویژه بیمارستانی و یا حتی فوت فرد منجر شود. باید آگاه بود که بیماری آنفلوآنزا یک سرماخوردگی ساده نیست و در صورت ورود ویروس به بدن فردی با ریسک بالا، می‌تواند به عواقب جبران ناپذیری منتهی شود. طبق آمار‌های بین‌المللی از هر ۱۰۰ هزار مورد ابتلا به بیماری آنفلوآنزا، تعداد ۶ مورد به فوت منجر می‌شود.
چه افرادی جزو گروه‌های پرخطر محسوب می‌شوند؟
دسته اول، افراد دچار بیماری‌های نقص سیستم ایمنی نظیر بیماران پیوند کلیه، کبد و دیالیزی هستند و همچنین بیمارانی که دارو‌های مصرفی‌شان منجر به نقص سیستم ایمنی در آن‌ها می‌شود نظیر بیماران روماتیسمی.
دسته دوم، سالمندان یعنی افراد بالای ۶۵ سال که در صورت ابتلا به بیماری آنفلوآنزا، مستعد مواجهه با شرایط شدیدی هستند.
دسته سوم، مادران باردار هستند که گروه بسیار حائز اهمیتی بوده و بایستی مراقبت‌های لازم را در خصوص پیشگیری از ابتلا به بیماری شدیدا رعایت کنند.
دسته چهارم، افرادی هستند که چاقی مرضی داشته و بسیار در معرض خطر می‌باشند.
دسته پنجم، معلولین در آسایشگاه‌ها هستند که جزو گروه‌های پرخطر محسوب شده و در صورت ابتلا به بیماری، با شرایط سخت بیماری مواجهه خواهند شد.
علائم آنفلوآنزا در کودکان چگونه است؟
در کودکان نیز مانند بزرگسالان، بیماری آنفلوآنزا با تب، بدن درد و علائم تنفسی بروز پیدا می‌کند.
یک شخص مبتلا به آنفلوآنزا تا چه مدت زمانی می‌تواند ناقل بیماری باشد؟
باید توجه داشت که عموما سه روز بعد از ورود ویروس به بدن، علائم بیماری در شخص ایجاد می‌شود، لذا می‌توان گفت دو روز پس از ورود ویروس به بدن و یا به عبارتی ۲۴ ساعت قبل از بروز علائم در شخص بیمار، قدرت انتقال ویروس به دیگران با احتمال ضعیف وجود دارد که می‌توان از آن صرف‌نظر کرد.
پس بهتر است بگوییم که از زمان شروع علائم در شخص بیمار مانند آبریزش بینی، سرفه، عطسه و تب، ویروس به شدت قابل انتقال به افراد دیگر است و تا ۴۸ سال اول، احتمال سرایت و واگیرداری بیماری به شدت زیاد گزارش شده و پس از دو روز، قدرت انتقال ویروس به دیگران به شدت افت پیدا می‌کند، به گونه‌ای که ظرف ۵ تا ۱۰ روز به صفر می‌رسد.
توصیه ها با توجه به بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها و جمعی بودن فضای محیط‌های آموزشی
در هر جامعه‌ای وقتی می‌خواهیم علائم بیماری آنفلوآنزا را رصد کنیم، معمولا به کودکان توجه می‌کنیم و از قضا آنفلوآنزا از مدارس و عمدتا در کودکان شروع می‌شود.
والدین در نظر داشته باشند که اگر کودکی دچار تب و علائم تنفسی از هر نوعی شد، باید به پزشک مراجعه کرده، در خانه مانده، استراحت کند و به هیچ وجه وارد فضای مدرسه نشود، چراکه این موضوع یک مسئولیت مهم اجتماعی محسوب شده و در صورت انتقال بیماری به کودکی دیگر که دارای پدر و مادری دیالیزی و یا سرطانی است، می‌تواند یک خانواده را نابود کند.
البته باید توجه داشت که این موضوع در خصوص بزرگسالان نیز یکسان بوده و شخص مبتلا باید حتما در منزل بماند. تا زمانی که شخص بدون استفاده از داروی تب‌بر حداقل یک روز تمام، بدون تب و علائم آبریزش بینی، سرفه و عطسه باشد، می‌تواند از محیط خانه خارج شود.
راه‌های پیشگیری از ابتلا به این بیماری در محیط خانه
شستشوی مرتب دست‌ها، تمیز کردن سطوح با مواد ضدعفونی کننده حاوی الکل، استفاده از دستمال تمیز در هنگام عطسه و سرفه و عدم انجام این کار در کف دست، استفاده از ماسک در فاصله‌های نزدیک، تهویه مناسب و عدم مالش چشم و بینی از عمده‌ترین موارد پیشگیری از ابتلا به بیماری آنفلوآنزا محسوب می‌شوند.
توصیه‌ای در خصوص تزریق واکسن آنفلوآنزا
ماه‌های شیوع آنفلوآنزا از مهرماه تا اردیبهشت‌ماه بوده و بهترین موقع تزریق واکسن نیز از نیمه دوم شهریور تا نیمه اول مهرماه است. واکسن‌ها، ایمنی‌زایی خوبی داشته، عوارض بسیار کمی دارند و همه افراد می‌توانند واکسن آنفلوآنزا را تزریق کرده و منعی برای کسی وجود ندارد.
البته گروه‌های اولویت‌دار نظیر مادران باردار، سالمندان بالای ۶۵ سال، افراد دچار بیماری‌های نقص سیستم ایمنی، بیماران قلبی، دیابتی، ریوی، کلیوی، خونی و بیماری‌های اعصاب مانند ام اس حتما باید واکسن را در اسرع وقت تزریق نمایند.