محققان در طول مطالعه خود در مورد تقسیم سلولی به کشفی شگفت آور و آرام دست یافتند.
محققان چندین ژن را شناسایی کردند که نوساناتی در صدا را از خودشان نشان میدهند که کمتر از حد تعریفشده قبلی که کف صدا (نویز) نام دارد، میباشد و در طول فعالیتشان کاهش مییابد.
یکی از محققان گفت: ما دادههای محکمی برای این پدیده داریم. ژنهایی وجود دارند که متفاوت هستند و میتوانند صدای بسیار کمی داشته باشند.
وی گفت: اهمیت این کشف در کمک به دستیابی به درک اساسی از نحوه انجام این سلولهاست. سلولها نمیتوانند از ایجاد سر و صدا جلوگیری کنند، اما برای اینکه آنها به خوبی کار کنند، صدا (نویز) باید به حداقل برسد. او این مسئله را با فرودگاههایی مقایسه کرد که تلاش میکردند پروازهای خود را به موقع نگه دارند تا حداکثر کارایی را به دست آورند.
این محقق گفت: دیدن ژنهایی که با حداقل میزان سر و صدا کار میکنند، هیجانانگیز است. تصور کنید پروازی وجود داشته باشد که همیشه در عرض پنج دقیقه از زمان برنامه ریزی شده پرواز کند. آیا نمیخواهید بدانید که خطوط هوایی چگونه این کار را انجام میدهد؟
وی گفت: ما این حداقل نوسانات را در یک ارگانیسم و نوع سلول خاص دیدیم، اما باید سلولهای دیگر را بررسی کنیم تا مشخص کنیم که آیا واقعا این موضوع جهانی است یا خیر.