دو اثر طبیعی خراسان جنوبی در فهرست میراث ملی ثبت شدند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای خراسان جنوبی، معاون میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی گفت:
جنگل دیودال در زیرکوه و سایت فسیلی روستای ملوند طبس پس از بررسی نهایی در ۲۸ خرداد ۱۴۰۲ در فهرست میراث طبیعی کشور ثبت شد.
بهفرنژاد افزود : یکی از روشهای تثبیت شنهای روان و کاهش فرسایش بادی استفاده از روش بیولوژیکی است که این امر مستلزم شناخت و معرفی گونههای مناسب قابل استقرار در روی تپههای ماسهای است.
وی گفت : یکی ازاینگونههای گیاهی بهعنوان گونهای شن دوست، آمودندرون پرسیکام یا در اصطلاح محلی دیودال است که با توجه به شرایط اقلیمی حاکم بر رویشگاهها، سازگاری اقلیمی بسیار خوبی دارند.
معاون میراثفرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی با اشاره به اینکه مساحت تمامی رویشگاه جنگلی دیودال ۱۳۶ هزار و ۳۱۹ هکتار است که بر روی تپههای شنی و ماسهای و در دو دشت آهنگران و کُریزان قرارگرفته و مساحت ۱۰۰ هکتار آن دارای پوشش مطلوب دیودال است افزود : از این پهنه محدودهای به مساحت ۷۶ هکتار که دارای پوشش متمرکز و ذخیرهگاه است مورد حفاظت قرارگرفته است.
بهفرنژاد افزود: همچنین از لحاظ ساختاری ـ رسوبی سایت فسیلی روستای ملوند در شرق زون ایران مرکزی، بلوک طبس و قسمت شمال رشتهکوه شتری (رشتهکوه گسلیده ـ چینخورده شتری) قرار دارد ؛ فسیلهای مرجان روستای ملوند متعلق به سازند آهکی اسفندیار به سن ژوراسیک پسین (۱۶۳ ـ ۱۵۰ میلیون سال قبل) هستند که در دامنه شمالی کوهی بنام آسیاب نمایش داده شدند .این سازند دارای طیف مختلفی از انواع فسیلهای مرجان، دوکفهای، اسفنج، آمونیت، شکم پایان است.
روستای ملوند در ارتفاع ۱۳۰۰ متری از سطح دریا واقع شده و با توجه به اینکه در منطقهای کوهستانی قرار دارد یکی از خوش آب و هواترین مناطق ییلاقی شهرستان طبس بهحساب میآید.
فسیلهای مرجانی در دامنه شمالی کوه آسیاب در سنگهای آهکی بسیار سخت و متراکم دارند. وجود طیف مختلفی از انواع مرجانها و عملکرد فرآیندهای فرسایش فیزیکی و شیمیایی منجر شده تا فسیلهای مرجان در برشهای مختلفی مشاهده شوند.
معاون میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خراسان جنوبی گفت: این سایت فسیلی هم اکنون در بین مردم روستا شناخته شده است و این کلکسیون بسیار زیبا موردتوجه دانش آموزان، دانشجویان و زمین شناسان قرار دارد.