میلاد قافله سالار عشق، اسوه و طلیعه پاسداری اباعبدالله الحسین(ع) بر همگان فرخنده باد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مازندران،سوم ماه شعبان سال چهارم هجرت، در شب جمعه ،امام حسین ع)، دومین فرزند برومند حضرت علی (ع) و فاطمه (س)، در شهر مدینه، خانهی وحی و ولایت، چشم به جهان گشود.
بشارت ولادت این مولود را جبرئیل پیشتر به پیامبر (صلی الله علیه وآله) داده بود.
در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است که:جبرئیل به محضر پیامبر شرفیاب شد و گفت:یا مُحَمَّدُ! اِنَ اللَّهَ یُبَشِّرُکَ بِمُولُودٍ یُولَدُ مِنْ فاطِمَةِ تَقْتُلُهُ اُمَّتُکَ مِنْ بَعْدِکَ...ای رسول خدا! خداوند مژده میدهد که فرزندی برایت از فاطمه متولّد می‌شود که بعد از تو امّتت او را به شهادت میرسانند!
پیامبر خدا فرمود: به خدایم سلام برسان و بگو که من با این شرائط چنین فرزندی را نمیخواهم. رفت و آمد جبرئیل تا سه بار تکرار شد.
سرانجام جبرئیل پیغام آورد که:در برابر شهادت حسین «امامت و ولایت و وصایت» در فرزندان او مستقر میگردد، رسول خدا رضایت خود را اعلان کرد. (اصول کافی، ج ۱، ص ۴۶۴.)
پس از به دنیا آمدن فرزند فاطمه (س)، مادر، نوزاد فروزان خود را در قنداق زرد رنگی نزد سرور آفرینش، پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، آورد و حضرت ضمن توصیه دخت بزرگوارش به استفاده از قنداق سفید، در گوش راست نو رسیده قدسی اذان و در گوش چپ اقامه خواند.
در مورد نامگذاری آن حضرت در روایتی آمده است: «امین وحی الهی، جبرئیل، فرود آمد و گفت: سلام خداوند بر تو باد‌ای رسول خدا، این نوزاد را به نام پسر کوچک هارون شبیر» که به عربی «حسین» خوانده می‌شود، نام بگذار. چون علی (ع) برای تو بسان هارون برای حضرت موسی است، جز آن که تو خاتم پیغمبران هستی»
پیامبر اکرم (ص) روز هفتم ولادت، گوسفندی را عقیقه فرمود و بعد از تراشیدن موی سر معشوق الهی، به وزن موی او نقره صدقه داد. (بحار الانوار، ج ۴۳، ص ۲۳۸ و ۲۳۹)
اوصاف و القاب امام حسین (ع)
کنیه امام، ابو عبد الله و القاب وی را الرشید، الوفی، الطیب، السید، الزکی، المبارک، التابع لمرضاة الله، الدلیل علی ذات الله، و السبط، نوشته اند. اما بالاترین لقب همان است که جد بزرگوارش پیامبر (ص) بر او و برادرش امام حسن نهاده و فرمود: حسن و حسین دو سرور جوانان اهل بهشتند؛ و در جای دیگر رسول الله (ص) امام حسین (ع) را به نام سبط خواند. در کتاب الفصول المهمة، نقش انگشتری وی، لکل اجل کتاب آمده، اما در کتاب وافی و غیر آن که از امام صادق (ع) نقل گردیده، حسبی الله، و از امام رضا (ع) «ان الله بالغ امره» ذکر شده است.
تاریخ زندگی امام حسین (ع)
امام حسین (علیه السلام) مورد علاقه شدید پیامبر خدا صلی الله علیه و آله بود و آن حضرت درباره او فرمود: «حسینٌ منی و اَنا مِن حسینٍ ...» و در آغوش پیامبر بزرگ شد. هنگام رحلت رسول خدا، شش ساله بود. در دوران پدرش علی بن ابی طالب (ع) نیز از موقعیت والایی برخوردار بود؛ علم، بخشش، بزرگواری، فصاحت، شجاعت، تواضع، دستگیری از بینوایان، عفو و حلم و ... از صفات برجسته این حجت الهی بود. در دوران خلافت پدرش، در کنار آن حضرت بود و در سه جنگ «جمل»، «صفین» و «نهروان» شرکت داشت.
پس از شهادت پدرش که امامت به حسن بن علی علیهما السلام رسید، همچون سربازی مطیع رهبر و مولای خویش و همراه برادر بود. پس از انعقاد پیمان صلح، با برادرش و بقیه اهل بیت علیهم السلام به مدینه آمدند. با شهادتِ امام مجتبی (ع) در سال ۴۹ یا ۵۰ هجری، بار امامت به دوش سیدالشهداء قرار گرفت.
از ولادت حسین بن على (ع) تا رحلت رسول الله (ص) شش سال و چند ماه بعد اتفاق افتاد.
اعمال مخصوص شب و روز سوم شعبان تولد امام حسین (ع)
اعمالی برای شب و روز سوم شعبان که مصادف با ولادت سید الشهداست، ذکر شده است:
ابن عیّاش گفت:از حسین بن علی بن سفیان بزوفری شنیدم، که میگفت:امام صادق علیه السّلام این دعا را، در این روز میخواند و نیز فرمود: این دعا از دعا‌های روز سوم شعبان، روز ولادت امام حسین علیه السّلام است.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فِی هَذَا الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ بِشَهَادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلالِهِ وَ وِلادَتِهِ بَکَتْهُ السَّمَاءُ وَ مَنْ فِیهَا وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَیْهَا وَ لَمَّا یَطَأْ [یُطَأْ]لابَتَیْهَا قَتِیلِ الْعَبْرَةِ وَ سَیِّدِ الْأُسْرَةِ الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ یَوْمَ الْکَرَّةِ الْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ وَ الْفَوْزَ مَعَهُ فِی أَوْبَتِهِ وَ الْأَوْصِیَاءَ مِنْ عِتْرَتِهِ بَعْدَ قَائِمِهِمْ وَ غَیْبَتِهِ حَتَّی یُدْرِکُوا الْأَوْتَارَ وَ یَثْأَرُوا الثَّارَ وَ یُرْضُوا الْجَبَّارَ وَ یَکُونُوا خَیْرَ أَنْصَارٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ مَعَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ اللَّهُمَّ فَبِحَقِّهِمْ إِلَیْکَ أَتَوَسَّلُ وَ أَسْأَلُ سُؤَالَ مُقْتَرِفٍ مُعْتَرِفٍ مُسِی ءٍ إِلَی نَفْسِهِ مِمَّا فَرَّطَ فِی یَوْمِهِ وَ أَمْسِهِ یَسْأَلُکَ الْعِصْمَةَ إِلَی مَحَلِّ رَمْسِهِ.
خدایا از تو می‌خواهم به حق مولود د راین روز، که به شهادتش وعده داده شد پیش از برخاستن صدایش و قبل از ولادتش، آسمان و هرکه در آن است، زمین و هر که بر آن است بر او گریست درحالی که هنوز قدم در جهان نگذاشته بود، کشته اشک، سرور خاندان، مددیافته به یاری، روز بازگشت، پاداش شهادتش اینکه امامان از نسل اویند، و شفا در کام اوست، و پیروزی با اوست درگاه بازگشتش، و جانشینان از خاندانش پس از قیام کننده شان و غیبت او، تا انتقام گیرند و خون خواهی نمایند، و حضرت جبّار را خشنود سازند و بهترین یاران دین حق شوند، درود خدا بر ایشان همگام با رفت وآمد شب و روز.
خدایا! به حق آنان به تو توسّل میجویم و از تو درخواست میکنم درخواست گنهکار معترف به گناه و بد کرده به خود با اموری که در امروز دیروزش کوتاهی نموده، از تو تا هنگام رفتن در گورش پناه می‌خواهد.
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ وَ بَوِّئْنَا مَعَهُ دَارَ الْکَرَامَةِ وَ مَحَلَّ الْإِقَامَةِ اللَّهُمَّ وَ کَمَا أَکْرَمْتَنَا بِمَعْرِفَتِهِ فَأَکْرِمْنَا بِزُلْفَتِهِ وَ ارْزُقْنَا مُرَافَقَتَهُ وَ سَابِقَتَهُ وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یُسَلِّمُ لِأَمْرِهِ وَ یُکْثِرُ الصَّلاةَ عَلَیْهِ عِنْدَ ذِکْرِهِ وَ عَلَی جَمِیعِ أَوْصِیَائِهِ وَ أَهْلِ أَصْفِیَائِهِ الْمَمْدُودِینَ مِنْکَ بِالْعَدَدِ الاثْنَیْ عَشَرَ النُّجُومِ الزُّهَرِ وَ الْحُجَجِ عَلَی جَمِیعِ الْبَشَرِ اللَّهُمَّ وَ هَبْ لَنَا فِی هَذَا الْیَوْمِ خَیْرَ مَوْهِبَةٍ وَ أَنْجِحْ لَنَا فِیهِ کُلَّ طَلِبَةٍ کَمَا وَهَبْتَ الْحُسَیْنَ لِمُحَمَّدٍ جَدِّهِ وَ عَاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِهِ فَنَحْنُ عَائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ وَ نَنْتَظِرُ أَوْبَتَهُ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.
خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، و ما را در جمع او محشور کن، و همراه وی در بهشت و جایگاه ابدی جای ده.
اعمال مخصوص شب و روز سوم شعبان تولد امام حسین علیه السلام + فیلمخدایا! همچنان که ما را به شناسایی اش گرامی داشتی پس ما را به تقرّب به آن حضرت گرامی دار، و رفاقت و سابقه محبّت با او را روزی ما فرما، و ما را از کسانی قرار ده که فرمانش را تسلیم می‌شوند، و به هنگام بردن نامش صلوات زیاد بر او میفرستند، و هم بر همه جانشینان و خاندان برگزیده اش، آن یاری شدگان از سوی تو به عدد دوازده، آن ستارگان درخشانند، و حجّتهای الهی بر تمام بشر، خدایا! ببخش بر ما در این روز بهترین بخشش را، و برآور برای ما هر خواسته‌ای را، چنان که حسین را به محمّد بخشیدی، و فطرس به گهواره اش پناهنده شد، و ما پناهنده به مزار اوییم پس از شهادتش، بر تربتش حاضر می‌شویم و بازگشتش را انتظار می‌کشیم، آمین‌ای پروردگار جهانیان.
نماز شب سوم شعبان:
ابراهیم بن علی کفعمی در مصباح به نقل از پیامبر (ص) آورده است که فرمود:
وَ مَنْ صَلَّی فِی اللَّیْلَةِ الثَّالِثَةِ مِنْ شَعْبَانَ رَکْعَتَیْنِ یَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ فَاتِحَةَ الْکِتَابِ مَرَّةً وَ خَمْساً وَ عِشْرِینَ مَرَّةً قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فَتَحَ اللَّهُ لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَمَانِیَةَ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ- وَ أَغْلَقَ عَنْهُ سَبْعَةَ أَبْوَابِ النَّارِ وَ کَسَاهُ اللَّهُ أَلْفَ حُلَّةٍ وَ أَلْفَ تَاج.» هر کس در شب سوم شعبان دو رکعت نماز، در هر رکعت یک بار «فاتحة الکتاب» و بیست و پنج بار سوره «قُلْ هُوَ اَللّهُ أَحَدٌ» را بخواند، خداوند در روز قیامت در‌های هشتگانه بهشت را به روی او می‌گشاید و در‌های هفتگانه جهنم را به رویش می‌بندد و هزار دست لباس به او پوشانده و هزار تاج بر سرش می‌گذارد».
استغفار یکی از بهترین دعا‌ها و ذکر‌های ماه شعبان است پس در روز هفتاد مرتبه بگویید:
اَسْتَغْفِرُاللّهَ الَّذی لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ الْحَیُّ الْقَیّوُمُ وَ اَتُوبُ اِلَیْهِ
آمرزش می‌خواهم از خدا که معبودی جز او نیست، بخشنده‌ی مهربان، زنده به خود، پاینده و به سوی او باز می‌گردم.
در روایتی از پیشوای هشتم شیعیان آمده است که اگر کسی در کل این ماه هفتاد مرتبه استغفار نماید خداوند تمامی گناهان وی را می‌بخشاید ولو آنکه به اندازۀ ستارگان آسمان باشد؟! (فضائل الأشهر الثلاثة، ص:۴۴)
ماه شعبان به فرموده پیامبر اسلام، ماه ایشان است (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ابن بابویه قمی، ص ۵۹) و از آنجا که هنگام شنیدن نام پیامبر، مستحب است صلوات بفرستیم، طبعا در این ماه، فرستادن صلوات بر محمد و آل محمد (صلوات الله علیهم اجمعین) جایگاه ویژه‌ای دارد پس در ماه شعبان و در روز ولادت امام حسین (ع) بر خاندان اهل بیت (ع) صلوات بفرستید، زیرا صلوات فرستادن شما را به خدا و پیامبر و خاندان او نزدیک‌تر می‌کند.
درروایت آمده یک صلوات در ماه شعبان برابر است با ده صلوات در غیر ماه شعبان. (وسائل الشیعه، ج ۱۰، ص ۴۹۲ و مصباح المتهجد، ص ۲۸)
ولادت اباعبدالله الحسین (ع)؛ سُرور قلب محمد مصطفی (ص)، نور دو عین علی مرتضی (ع) و میوه دل فاطمه زهرا (س) بر شیعیان راستین آن حضرت مبارک باد.