فریدون نجفی: خلاف برخی تصورهای رایج که فیلم بلند را محلی مناسب برای پرداختهای دینی میدانند، این دست تولیدات در فیلمهای کوتاه به شکل بهتری نمود پیدا میکند.
وی افزود: مهمترین امتیاز فیلم کوتاه زمان آن است. در جهان امروز که مشغلهها فراوان شده، دادن پیام در سریعترین شکل، دارای اهمیت فراوان است. این ظرفیت در فیلم کوتاه وجود دارد، اما در کشور ما کمتر مورد نظر است. برای همین هم عموماً فیلمسازانی که در این عرصه کار میکنند درصددند در آینده با ساخت فیلم بلند بتوانند دیده شود درحالیکه برخی از فیلمسازان مطرح خارجی تمام دوره کاری خود را به فیلم کوتاه مختص کردهاند.
این برگزیده جشنواره مختلف خارجی بیان کرد: اگر بتوانیم شرایطی را به وجود آوریم که در آن فیلمسازان فیلم کوتاه دیده شوند مطمئن باشید این حوزه رشد خواهد کرد. اولین و مهمترین قدم در این رابطه اکران عمومی این آثار است. نمایش عمومی فیلم کوتاه میتواند از چند طریق صورت گیرد. برای مثال در ایستگاههای مترو یا قبل از شروع فیلمهای سینمایی در سینما و تلویزیون.
نجفی تاکید کرد: حمایت دومی که در رابطه با فیلم کوتاه باید محقق شود برگزاری جشنوارههای فیلم کوتاه هستند البته این رویدادها نباید شکلی شعاری و سطحی داشته باشد بلکه با برگزاری مطلوب باید به اهداف مورد نظر رسید. در همین رابطه کارکرد بینالمللی جشنواره و حضور کشورهای صاحبنام در حوزه مورد نظر یکی از قدمهای مورد نظر در این رابطه است. درضمن حضور فیلمسازان مطرح خارجی در فستیوالهای فیلم کوتاه شرایط تبادل اطلاعات را برای فیلمسازان داخلی فراهم میآورد.
وی با بیان اینکه نباید فیلم کوتاه محلی برای تامین خواست جشنوارههای خارجی باشد، بیان کرد: فستیوالهای غربی عموماً به فیلمهایی روی خوش نشان میدهند که تصویری سیاه و مشوش را از کشورمان مدنظر قرار داده باشند. برای همین با دادن جایزه به این کارها فیلمسازان را به سمت این تولیدات هدایت میکنند، اما وقتی بتوانیم جشنوارههای قوی فیلم کوتاه برگزار کنیم، با حمایت از کارهایی که در آن امید جایگاهی ویژه دارد، مسیر دیگری می رویم.
این فیلمساز که با فیلم کوتاه «خانه فاطمه کجاست» توانست جوایز بسیاری در جشنوارههای داخلی و خارجی به دست آورد، در پاسخ به این سوال که چگونه میتوان محتوای اصیل ایرانی را در تولیدات فیلم کوتاه نهادینه کرد، گفت: مطمئناً با دستور یا بخشنامه و حتی ساخت تولیدات سفارشی در این حوزه نتیجه موردنظر حاصل نمیشود. این راه بارها آزموده شده و امتحان مجدد آن دور ریختن سرمایه است. برای همین پیشنهادم این است کارگاههای فیلمسازی در این رابطه تشکیل شود. این قبیل ورکشاپها کمک میکند که ایدههای جدید و نحوه دست یافتن به آن آموزش داده شود.
وی در بخش دیگری از این گفتگو درباره موضوعات دینی و جایگاه آن در فیلم کوتاه چنین توضیح داد: فیلم کوتاه میتواند رسانهای مهم برای توجه به موضوعات دینی باشد. برای مثال به راهپیمایی اربعین یا آیینهای عاشورایی اشاره میکنم. متاسفانه یک رویکرد رایج در این قبیل تولیدات وجود دارد آنهم اینکه تنها به سطح به این موضوعات توجه میشود، چون فیلمساز میخواهد سادهترین مسیری که وجود دارد را پیش گیرد، اما اگر فیلمسازان فیلم کوتاه پیرامون موضوعات مورد نظرشان کمی بیشتر پژوهش کنند، به داشتههای جدیدی در این رابطه دست خواهند یافت.
نجفی در انتها تصریح کرد: مشکل بعدی این است که فیلمهای کوتاه دینی عموماً از طریق نهادهای خاص سفارش داده میشود. همین عامل به نظر خلاقیت را از بین میبرد، چون سازنده تلاش میکند اثری را بسازد که مورد رضایت سفارشدهنده باشد، اما اگر در این رابطه تولیدات خودجوش باب شود مسلم بدانید اتفاقات بهتری را در حوزه آثار دینی شاهد خواهیم بود.