اربعین حسینی روز حزن و اندوه اهل بیت ع، روزی که شاعران در امتداد شعر عاشورایی سراغ آن رفته و عاشقانه‌های آنرا در مسیر سفر مدینه تا کربلا جستجو کردند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز آذربایجان غربی،وقتی وقایع و عاشقانه‌های کربلا در اشعار عاشورایی بر رسی میشود به چهار دوره سبکی متفاوت، اما در عین حال مکمل هردوره قبلی دیده میشود
دکتر حسن زاده پژوهشکر زبان و ادبیات و عضو هیئت علمی دانشگاه میگوید: این دوره‌ها از قرن سوم هجری آغاز و تا دوره صفویه ادامه می‌یابد، سرآمد شاعران این دوره کسایی مروزی است که سنک بنای مرثیه سرایی را محکم می‌نهد
وی می‌افزاید، دوره دوم این سیر شعری به دوره صفویان می‌رسد که در این دوره مرثیه سرایی به اوج خود می‌رسد و در واقع شاهکار‌های مرثیه سرایی، منقبت خوانی و روضه خوانی در این دوره به چشم می‌خورد و در این دوره است که شعر شهادت شکل میگیرد، محتشم کاشانی میتوان شاعر بلند پایه مرثیه سرای این دوره قلمداد کرد
دکتر حسن زاده دوره سوم شعر عاشورایی را نیز دوره‌های افشاریان، زندیان و قارجاریه میداند و میگوید: مرثیه سرایی در این دوره استمرار دوره صفویه است که نیر تبریزی با اشعار سوزناک و غمبار خود در این دوره خوش درخشیده است
این پژوهشکر ادبی آخرین دوره را دوره معاصر بیان میکند که با وفور شعرا‌ی بزرگ ترکی و پارسی همراه است
این شاعران با استفاده از استعاره‌ها، تشبیه‌ها، کنایه‌ها و مضامین بکر و تازه شعر عاشورایی و اربعینی را به اوج رسانده اند، در این بین نام استاد شهریار همچون نگینی در دشت شعر عاشورایی میدرخشد
اگر استمرار شعر عاشورایی را در طول سده‌ها طولانی با ژرفای بیشتر بررسی کنیم درحقیقت شعر عاشورایی و عاشقانه‌های آن یک سفر محسوب میشود.