سازمان جهانی بهداشت (WHO) اعلام کرد: در سال نخست همه گیری کرونا میزان ابتلا به اختلالات شایع روان از قبیل افسردگی و اضطراب بیش از ۲۵ درصد افزایش داشته است.
شکاف میان کشور‌های فقیر و غنی تأکید کننده دسترسی نابرابر به خدمات سلامت روان است، زیرا در کشور‌هایی با میزان درآمد زیاد از هر ۱۰ بیمار مبتلا به روان پریشی ۷ نفر تحت درمان قرار دارند در حالی که این آمار در کشور‌های ضعیف فقط ۱۲ درصد است.
جدیدترین بررسی‌های سازمان جهانی بهداشت حاکی از آن است که نزدیک به یک میلیارد نفر از مردم جهان از شکلی از اختلالات روان رنج می‌برند، همچنین با در نظر گرفتن این موضوع که از هر ۷ نوجوان یک نفر به این اختلالات دچار است این آمار می‌تواند نگران کننده‌تر باشد.
بنابر اعلام سازمان جهانی بهداشت، این وضع درباره بیماری افسردگی شدیدتر است، زیرا شکاف دسترسی به خدمات مراقبتی در تمام کشور‌ها از جمله کشور‌های با میزان درآمد بالا نیز زیاد است و فقط یک سوم افرادی که از افسردگی رنج می‌برند، خدمات مراقبت روان را دریافت می‌کنند.
دبیر کل سازمان جهانی بهداشت معتقد است، همه افراد به گونه‌ای با بیماران مبتلا به اختلالات روان مواجه هستند. برخورداری از سلامت روان به مفهوم سلامت جسم است. ارتباط بین سلامت روان و سلامت عمومی، حقوق بشر و توسعه اجتماعی-اقتصادی به این معناست که تغییر سیاست و عملکرد در سلامت روان می‌تواند مزایای واقعی و اساسی برای افراد، جوامع و کشور‌ها به همراه داشته باشد. سرمایه گذاری روی سلامت روان، سرمایه گذاری برای برخورداری از زندگی و آینده بهتر برای همه است.