با رای هیئت عمومی دیوان عدالت اداری، اقدام سازمان نظام مهندسی به دریافت حق الزحمه برای تهیه و صدور شناسنامه فنی و ملکی ساختمان ممنوع شد.
هیئت عمومی دیوان عدالت اداری با این استدلال که:
اولا ماده ۳۷ قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان مصوب سال ۱۳۷۴ مقرر می‌دارد هزینه‌های سازمان و ارکان آن از محل حق عضویت‌های پرداختی اعضای صندوق مشترک سازمان‌های استان، کمک‌های اعطایی دولت، نهادها، اشخاص حقیقی و حقوقی، دریافت بهای ارائه خدمات پژوهشی، فنی و آموزشی، فروش نشریات و سایر مواد کمک آموزشی و مهندسی و درصدی از حق الزحمه دریافتی اعضا بابت ارائه خدمات مهندسی ارجاع شده از طرف سازمان تامین خواهد شد.
ثانیا مطابق مصوبه مورد اعتراض برای صدور شناسنامه فنی و ملکی ساختمان هزینه‌ای به منظور حق الزحمه خدمات مهندسی و در قالب ماده ۳۷ قانون صدرالذکر دریافت میشود که تعرفه آن به پیشنهاد سازمان نظام مهندسی به تصویب وزارت راه و شهرسازی می‌رسد. بنا به مراتب فوق صدور شناسنامه فنی ساختمان، خدمت فنی محسوب نمی‌شود و در واقع شناسنامه موصوف نتیجه خدمات فنی است که صورت گرفته و هزینه‌های آن نیز قبلا پرداخت شده است؛ لذا مصوبه مورد اعتراض مغایر با قانون تشخیص داده و باطل شد.