بیش از هزار بیمار مبتلا به بیماریهای خودایمنی با کمک ســلول درمانی و ســلولهای مختلف درمان شده که در ۳۰ درصد آنها، بیماری وارد فاز خاموشی شده است.
اماس گونهای بیماری شناختهشده التهابی خودایمنی درگیرکننده سیستم اعصاب مرکزی است. این بیماری غلاف میلین پوششدهنده عصب را مورد هدف قرار میدهد و به این ترتیب، میلین در بافت سفید مغز و دیگر اعصاب بدن تخریب شده و سبب بروز بسیاری از اختلالات میشود.
ازجمله اختلالات حرکتی ناشی از این بیماری، احساس سنگینی، ضعف عضلانی، بینایی، سفتی و همچنین اختلالات حسی مانند درگیری سیســتم بینایی، تاری دید، درد کره چشم، کوری، دوبینی، درگیری سیستم شنوائی، سرگیجه، عدمتعادل، تهوع و استفراغ، درگیری سیستم ادراری و تناسلی و از بین رفتن عملکرد مثانه و عملکرد جنسی است.
۲ مورد از هر ۳ مورد بیماری در سن بین ۲۰ الی ۴۰ سال اتفاق میافتد و زنان، بیش از مردان به این بیماری مبتلا میشوند.
طی دهه اخیر، بیش از ۱۰۰۰ بیمار مبتلا به بیماریهای خودایمنی با کمک ســلولدرمانی و با ســلولهای مختلف مورد درمان قرار گرفتهاند که در ۳۰ درصد آنها، بیماری وارد فاز خاموشی شد.
از آنجا که سلولهای مزانشیمال، خاصیت ضدالتهابی در محیط درونکشتگاهی و درونجانداری دارند، این سلولها برای تنظیم سیستم ایمنی مورد استفاده قرار میگیرند.
به نظر میرسد این خاصیت در اثر فاکتورهای هومورال و پاراکرین منطقهای باشد. سلولهای مزانشیمال مشتق از خون بندناف انسانی که در محیط آزمایشگاه تکثیر شده بودند، در فاز I مطالعات گوناگونی به کار رفته است که در این مطالعات، هیچگونه پیشامد مغایر با انتظار و هیچگونه تشکیل بافت اکتوپیک به چشم نخورد.