بایدها و نبایدهای ورزش در فصل زمستان چیستند؟
مرضیه قرائتی، ورزش معتدل را ورزشی دانست که نه زیاد و نه کم باشد، بلکه در حدی باشد که پوست گرم و سرخ شود، گفت: در ورزش بیش از حد، پوست بدن بیش از حد گرم و سرخ می‌شود و اگر بیش از حد باشد، ظاهر بدن زرد می‌شود و اگر باز هم افراط شود، لاغری در بدن ظاهر می‌شود و ترک این نوع ورزش بهتر است.
وی افزود: در ورزش ضعیف و کم، حرارت غیر محسوسی در بدن ظاهر می‌شود و این ورزش در حالتِ پُریِ بدن از اَخلاطِ بد، باعث ضرر رسیدن به بدن می‌شود؛ پس، هنگام ورزش باید بدن پاک و خالی از اخلاطِ بد باشد تا فرد از ورزش آسیب نبیند.
قرائتی گفت: ورزش در طب سنتی بسیار اهمیت دارد و ابوعلی سینا در کتاب قانون، حفظ تندرستی را در درجه نخست در ورزش کردن، سپس در غذا خوردن و سپس در خواب مناسب دانسته است.
وی گفت: ورزش در طب سنتی به دو نوع عام و خاص تقسیم می‌شود که ورزش عام شامل تمام بدن و اعضاست و کل بدن از آن نفع می‌برد؛ مانند دویدن، کشتی‌گرفتن؛ ولی ورزش خاص آن است که یک عضو خاص از آن نفع ببرد.
دستیار تخصصی طب سنتی ایران با اشاره به اینکه باید زمانی ورزش کرد که غذا از معده عبور کرده باشد و هضم غذا کامل شده باشد، گفت: ورزش کردن در هنگام گرسنگی و بلافاصله بعد از غذا مضر است.
قرائتی گفت: ورزش در زمستان باید وسط روز انجام شود؛ ولی به دلیل اینکه اکثر مردم در زمستان، وسط روز غذا می‌خورند، بهتر است در آخر روز ورزش کنند و اگر امکان نداشت، در اوّل روز یا شب در مکانی گرم ورزش کنند.