گیلان و مازندران با داشتن 30 هزار هکتار باغ چای 2 استان تولید کننده این محصول در ایران هستند.
به گزارش واحد مرکزی خبر، چای بعد از برنج، دومین محصول استراتژیک گیلان است که به صورت مستقیم، معاش بیش از60هزارخانوار را تامین می کند.
گیلان با تولید سالانه حدود 115هزار تن برگ سبز، بیشترین سهم را در تولید چای کشور دارد.
اما از سال 79 رفته رفته وسعت رویشگاه های این نوشیدنی پرطرفدار ایرانی ها در گیلان به دلایلی، کم شده و به واحدهای مسکونی و گردشگری تغییرکابری داده است،امری که درصورت وانهادن، صنعت این محصول مهم را با چالش روبرومی کند.
براساس آمارسازمان چای کشوردرسال 83، گیلان و مازندران 35 هزارهکتار باغ چای داشتند که این رقم در کمتر از10سال، به 30 هزارهکتار رسیده است .
درحالیکه رییس سازمان چای کشورمی گوید: از این وسعت باغ چای، 26هزارهکتار قابل بهره برداری است.
مهرداد لاهوتی نماینده لنگرود درمجلس شورای اسلامی با ابراز نگرانی از اینکه بستر مناسبی برای تغییرکاربری باغهای چای فراهم شده، با استناد به آمار مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی می گوید:درحال حاضر24 هزارهکتار از باغهای چای قابل بهره برداری است اما آنچه مسلم است روند پرشتاب تغییرکاربری باغهای چای در دهه اخیر نگران کننده است.
بررسی ها نشان می دهد عدم حمایت اصولی ازچایکاران ، خرد وکوچک بودن و همچنین افزایش روند خریدزمین در گیلان از مهم ترین عوامل تغییر کاربری باغهای چای است.
رضا علیزاده چایکار املشی که یک هکتار باغ چای دارد و40 سال است، تنها از چایکاری امرار معاش می کند می گوید: هرسال برهزینه های تولید افزوده می شود وبا توجه به تورم، درآمد، تغییری نمی کند دیگرنمی توان هزینه های زندگی را تامین کرد.
وی می گوید: 50 کیلو برگ سبزچای تحویل می دهم وحدود40 هزارتومان دریافت می کنم، اما با این پول حتی نمی توانم 2کیلو گوشت بخرم.
این چایکار باگلایه ازعدم حمایت اصولی دولت از این محصول می گوید:هزینه های کارگری زیاد است، جوانان امروز هم، با اینکه بیکارند به دلیل سختی کار و درآمد ناچیز چایکاری، هیچ تمایلی به کارکردن در باغهای چای ندارند.
حسین رضوانی چایکار اهل لاهیجان هم به کم بودن درآمد چایکاران اشاره می کند وخرده مالکیت را مزید برعلت می داند.
وی می گوید: پدرم حدود 3هکتار باغ چای داشت که پس از فوتش این زمینها بین من، برادران و خواهرانم تقسیم شد ومن امروز حدود نیم هکتار باغ چای دارم.
وی می گوید:در هر دوره پرورش بطورمیانگین 2 و نیم میلیون تومان هزینه می کنم و حاصل دسترنجم هم،همین مقداراست.
این درحالیست که بهای برگ سبزم را نیز با 6 ماه تاخیر دریافت می کنم.
رییس سازمان چای کشوربا تایید گفته های چایکاران بابیان اینکه درسالهای اخیر ورود زمین خواران به شمال کشور وخرید زمینهای کشاورزی برای تغییرکاربری، افزایش یافته است به خبرنگارما گفت : اگرچه دولت از سال84خرید تضمینی برگ سبز چای را آغاز کرد و با افزایش59 درصدی خرید تضمینی برگ سبزچای تا پارسال، گام های خوبی برای رونق صنعت چای برداشته، اما متناسب نبودن قیمت برگ سبزچای با هزینه های تولید وتورم، نبود حمایت کافی در زمینه تامین نهاده های کشاورزی و از همه مهم تر پرداخت با تاخیرمطالبات چایکاران، سبب شده آنان دیگر رغبتی برای ادامه کار نداشته باشند و با مراجعه ی اولین خریدار، باغ خود را بفروشند.
وی با بیان اینکه حدود80درصدچایکاران شمال کشور تک محصولی اند وبه جزچای هیچ گونه ممری برای امرار معاش ندارند افزود : درآمد سالانه هرهکتار باغ چای درصورت مساعد آب وهوایی، به طورمیانگین حدود 5 میلیون تومان است،این درحالیست که چایکار برای نگهداری،هرس وبرداشت برگ سبزچای درهرهکتارهمین مقدارهزینه میکند.
علی محرر پرداخت مساعده ازسوی دولت به چایکاران در فصل پاییز و زمستان؛پرداخت به موقع مطالبات؛ تخصیص نهاده های کشاورزی بطورمستقل به سازمان چای و انسجام و وحدت رویه بین اتحادیه چایکاران را مهم ترین راهکاربرای حل مشکلات چایکاران دانست وافزود: چایکاران 10 سال پیش، هرماه مطالباتشان را دریافت می کردند اما از سال89 تاکنون بهای برگ سبزچای هر 3ماه یکبار وحتی دربرخی موارد بعد از6ماه به حسابشان واریزمی شود.
علی محرر هم چنین می گوید: 5اتحادیه چایکاران هم، بدلیل نداشتن انسجام و وحدت رویه و ارایه دیدگاه ها و نظرات متفاوت نمی توانند آنگونه که باید،ازحقوق چایکاران دفاع کنند.
نماینده لنگرود درمجلس شورای اسلامی هم که یکی از منتقدان پروپا قرص تغییرکاربری باغ های چای است با استناد به آمار موجود که از مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی استخراج شده، با مقایسه میزان برداشت برگ سبزچای درسه سال78،82 و91می گوید: دراین سالها به ترتیب 8 ، 7 و3 تن و490کیلوگرم برگ سبزچای از هر هکتار برداشت شد که روند نزولی کاهش برداشت در واحد سطح، نشان از نداشتن توجیه اقتصادی برای چایکاران و عدم حمایت اصولی دولت دارد.
مهردادلاهوتی با اشاره به اینکه عمر بوته های چای نباید از40سال تجاوز کند افزود: در حال حاضر60درصد باغهای چای کشوربیش از نیم قرن عمرداشته ونیاز به نوسازی دارند که با توجه به بنیه مالی ضعیف چایکاران، دولت باید برای اصلاح باغهای چای علاوه بر یارانه مستقیم، برای یکبار، به آنان به جای تسهیلات بهزراعی، یارانه بهزراعی پرداخت کند تا تولید چای توجیه اقتصادی داشته باشد.
وی می گوید:کوچک بودن باغهای چای هم دلیلی برغیراقتصادی بودن چایکاری است.
این نماینده مجلس افزود:کوچک بودن سطح باغهای چای علاوه برافزایش هزینه ها و کاهش میزان بهره وری،عملیات بهزراعی را هم غیرممکن وغیراقتصادی می کند این درحالیست که با نوسازی وانجام عملیات بهزراعی درباغهای چای توان تولید برگ سبزچای تا 30 درصد افزایش می یابد و باچند برابرشدن کیفیت این محصول درآمد حاصل از تولید چای نیزافزایش می یابد .
مهرداد لاهوتی معتقد است برای درمان وضعیت چای کشور دولت باید بطورهمزمان به اصلاح باغهای چای، مدیریت صحیح بازرگانی و واردات کنترل شده توجه کند.
این نماینده مجلس درپاسخ به این سئوال خبرنگار که آیا مجلسیان طرح جدید و قانونمندی برای چای دارند یا نه ؟ گفت: در سال84 دو تبصره به قانون خرید سال68 اضافه شد که براساس این دو تبصره، نرخ خرید تضمینی محصولات کشاورزی نباید از نرخ تورم اعلام شده ازسوی بانک مرکزی کمتر باشد که این قانون در مورد چای لحاظ نمی شود.
وی درپایان افزود : حدود2هفته پیش تقاضای تحقیق و تفحص از سازمان چای را مطرح کردم که قراراست درآینده نزدیک باحضور وزیرجهادکشاورزی درصحن علنی مجلس بررسی شود.
و اما مدیرامور اراضی سازمان جهاد کشاورزی گیلان هم درگفتگو باخبرنگارما با اشاره به اینکه تغییرکاربری باغهای چای درگیلان ازسال89 شدت بیشتری گرفته گفت:براساس قانون حفظ کاربری اراضی زراعی وباغها، مصوب مجلس شورای اسلامی درسال74،اجازه تبدیل باغ های چای بطریق قانونی داده نمی شود.
علی اکبربرجسته افزود:این درحالی است که این سازمان برای زمینهای کم بازده زراعی، فقط برای فعالیت های بخش کشاورزی،ازجمله دامداریها،مرغ داریها، پرورش ماهی، صنایع تبدیلی و تکمیلی وگلخانه ها مجوزتغییر کاربری صادر می کند .
وی بابیان اینکه جهادکشاورزی براین اساس در5سال گذشته، باتقاضای تغییرکاربری 98موردمخالفت کرده است گفت:درهمین مدت462هکتارباغ چای بصورت غیرمجاز تغییرکاربری داده شده وبه ویلا، باغ مرکبات ویا صیفی جات تبدیل شده است.
مدیراموراراضی سازمان جهادکشاورزی گیلان بابیان اینکه مسئولیت پیشگیری ازتغییر کاربری باغهای چای که درحاشیه شهرها واقع شده برعهده جهاد کشاورزی ومسئولیت نظارت برتغییراصولی شالیزارها و نیز باغهای چای در روستاها، برعهده ی دهیاری هاست افزود : نیمی از98پرونده تغییرکاربری غیرمجازباغهای چای گیلان به محاکم قضایی ارسال شده و بقیه هم درحال بررسی وتصمیم گیری نهایی است .
علی اکبربرجسته می گوید: بررسی هاحاکیست در روستاهایی که طرح هادی درآنها درحال اجراست و یا نزدیک شهرها هستند و ازامکانات شهری بهره مندند، زمین ها گرانتربوده و زمینه ی تغییرکاربری غیرمجاز بیش تراست.
وی با بیان اینکه قیمت باغهای چای5 برابر قیمت شالیزارهاست گفت:بر این اساس هم، چایکاران باغهایشان را فروخته و به کارپردرآمدتر و کم زحمت تری مشغول می شوند.
به گفته وی شالیزاربطورمیانگین متری4تا15هزارتومان است اما خریداران زمینهای چایکاری را متری20تا75هزار تومان می خرند.
وامامدیرکل روستایی وعشایری استانداری گیلان با پذیرفتن این مطلب که نظارت بر تغییرکاربری ها درروستاهاطبق قانون برعهده دهیاری هاست گفت: در5 سال گذشته 2 هزارو59پرونده تخلفات ساختمانی از روستاهای گیلان گزارش شده ، که10درصد پرونده های ارجایی مربوط به تغییر کاربری و ساخت و سازها در باغهای چای بوده است.
عیسی مهدوی افزود:از 313 پرونده ای که حکم تخریب بنا برای آنها صادر شده حدود 31 پرونده مربوط به تغییر کاربری باغهای چای بوده است .
وی می گوید: البته در3ماه نخست امسال هم، 209پرونده درمورد تغییرکاربری به این کمیسیون ارجاع داده شده که حدود21پرونده مربوط به تغییرکاربری باغهای چای بوده که برای 3 پرونده حکم تخریب بنا وبرای 18پرونده نیزحکم جریمه صادرشده است .
به نظر می رسد با قیمت گذاری برگ سبز چای براساس هزینه های تولید وتورم و پرداخت به موقع مطالبات ،مساعده و تسهیلات ویژه به چایکاران، بتوان رغبت از دست رفته ی چایکاران را به آنان بازگرداند.
بی شک این عوامل با همکاری جدی تر دستگاه های اجرایی مرتبط باصنعت چای، راه را برتغییر کاربری رویشگاه های این نوشیدنی پرطرفدار بسته و در نهایت منجر به افزایش تولید چای کیفی ایرانی خواهد شد .