پژوهشگران دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشکده فنی دانشگاه تهران چهار دستگاه برای تشخیص و درمان سرطان ساختند.
وی افزود: این دستگاه که مجوز وزارت بهداشت را نیز دریافت کرده است، برای پاک‌سازی بهتر نواحی داخلی بدن بعد از خارج شدن تومور کاربرد دارد. این دستگاه اکسسوری تشخیص نود لنفاوی درگیر را هم همراه خود دارد که بر اساس متابولیسم سلول‌های سرطانی کار می‌کند.
عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران درباره مشخصات و کاربرد‌های دستگاه دوم ادامه داد: دستگاه (ITDP) به روش الکتریکی به عنوان ابزاری کمکی برای رادیولوژیست جهت افتراق توده‌های BI-RADS ۳ و BI-RADS ۴ که از نظر تشخیصی اهمیت زیادی دارد، طراحی و تولید شده است.
عبدالاحد گفت: این دستگاه پروب تشخیص تومور است و به رادیولوژیست کمک می‌کند تا دریابد توده‌ای که در سینه بیمار وجود دارد، در چه وضعی است و میزان ریسک آن برای بیمار چه میزان است. یعنی به رادیولوژیست در تشخیص اینکه توده نیاز به بیوپسی دارد یا خیر، کمک می‌کند.
وی درباره چگونگی کار این دستگاه، افزود: در این روش یک سوزن اکتیو الکتریکی در کنار دستگاه سونوگرافی قرار داده می‌شود و این سوزن در تماس با سطح پوست، سیگنال‌های لازم را جمع‌آوری می‌کند و رادیولوژیست با استفاده از این داده‌ها می‌تواند درباره میزان خطر تومور توده تصمیم‌گیری بهتری کند. این اطلاعات به متخصص رادیولوژی کمک می‌کند زمانی که برای انجام بیوپسی تردید دارد، بهترین تصمیم را اتخاذ کند.
عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران ادامه داد: با این فناوری می‌توان خیلی سریع متوجه شروع فرآیند بدخیمی در تومور شد و در واقع این دستگاه به رادیولوژیست کمک می‌کند تا هر توده‌ای که نیاز به جراحی دارد، تشخیص دهد و مراتب را به جراح اعلام کند.
عبدالاحد درباره دستگاه BROSS که به روش الکتروشیمی برای پیش‌آگهی درباره وجود نوتروفیل‌های LDN در افراد دارای توده واضح سینه فقط به کمک یک سی سی خون کاربرد دارد، گفت: عملکرد این دستگاه به این صورت است که درباره فردی که توده‌ای در ناحیه سینه دارد و برای معاینه و رادیولوژی مراجعه می‌کند، یک هشدار درباره بدخیمی توده به تیم تشخیصی و درمانی او می‌دهیم. در این روش میزان گونه‌های اکسیژن فعال در خون بررسی می‌شود که برای هشدار درباره سرطان سینه استفاده می‌شود.
وی درباره دستگاه چهارم (PECT) و کاربرد‌های آن افزود: این دستگاه، یک دستگاه درمان مکمل الکترواستاتیک توده‌های بدخیم است.
عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تهران با تشریح رشد و تقسیم سلول‌های سرطانی ادامه داد: این دستگاه دارای یک پچ بوده است که روی بدن بیمار قرار می‌گیرد و به علت بار الکترواستاتیک بسیار زیادی که دارد در رشد و تقسیم سلول‌های سرطانی اختلال ایجاد می‌کند؛ در نتیجه توده، آنزیم کمتری ترشح می‌کند، رشد آن کاهش پیدا می‌کند، در نهایت در مرحله اول با تسلیم به بیمار کمک می‌کند و در مراحل بعدی می‌تواند در درمان، کمک کار تیم درمان باشد.
عبدالاحد گفت: از دیگر کاربرد‌های این دستگاه آن است که دارو‌هایی که بار الکترواستاتیک بالایی دارند، با کمک این دستگاه می‌توانند به سمت تومور سرطانی حرکت کنند و به شکلی هدفمند به سلول‌های سرطانی برسند؛ بنابراین با کمک این فناوری و با استفاده از این دستگاه، آنکولوژیست می‌تواند حجم زیادی از دارو را وارد سلول سرطانی کند.
فناوری ساخت این دستگاه‌ها کاملاً بومی است.
محمد عبدالاحد برنده جایزه مصطفی (ص) و همکارانش در پژوهشکده الکترونیک سرطان مشترک دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران با حمایت شرکت نانوحسگرسازان سلامت آریا موفق به ابداع این دستگاه‌ها شده‌اند.
مقالات علمی و پتنت‌های مرتبط با این دستگاه‌ها در مجلات بین‌المللی معتبر همانندCancer Medicine ،Biosensors&Bioelectronics ،International journal of surgery و Journal of Pharmaceutical and Biomedical Analysis و Biosensors&Bioelectronics به چاپ رسیده است و دارای گواهی ثبت اختراع آمریکا به شماره US ۲۰۲۱۰۰۰۱۱۱۸ A ۱ هستند.