تشکیل حلقه‌ای از زباله‌های فضایی در اطراف زمین
یک استاد رباتیک دانشگاه هشدار داد از صد‌ها میلیون قطعه زباله شناور در فضا، بخش قابل توجهی می‌تواند حلقه‌ای را در اطراف زمین همانند حلقه اطراف سیاره زحل تشکیل دهد.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، «جیک ابوت»، استاد دانشگاه «یوتا» در آمریکا گفت: قطعات پراکنده سفینه‌ها در فضا احتمالاً حلقه‌هایی به زمین می‌دهند که از «زباله‌های فضایی» ساخته شده‌اند.
با این حال، ابوت و همکارانش با قرار دادن آهن‌ربایی در انتهای بازوی روباتیک و استفاده از جریان‌های گردابی آهنربا برای جمع‌آوری زباله‌های فضایی، سرگرم فعالیت روی ابداع روشی برای پاکسازی زباله‌های فضایی هستند.
ناسا تخمین می‌زند که حداقل ۲۳ هزار قطعه زباله بزرگتر از یک توپ سافت بال به قطر ۱۱ تا ۱۲ اینچ (۲۸ تا ۳۰/۵ سانتیمتر) و حدود ۵۰۰ هزار قطعه زباله بین چهار دهم تا چهار اینچ (بین ۱ تا ۱۰ سانتی متر) در مدار پایین زمین (LEO) وجود دارد.
سازمان فضایی اروپا اعلام کرده است که ۱۷۰ میلیون قطعه زباله فضایی کوچکتر از چهار دهم اینچ (یک سانتی متر) ممکن است وجود داشته باشد. بیش از ۲۷ هزار قطعه زباله مداری توسط حسگر‌های شبکه جهانی نظارت فضایی وزارت دفاع آمریکا ردیابی می‌شوند.
چهار سیاره در منظومه شمسی به نام‌های مشتری، زحل، نپتون و اورانوس در حال حاضر دارای حلقه هستند. ناسا خاطرنشان کرد که حلقه‌های زحل از یخ و سنگ ساخته شده‌اند که اندازه‌های متفاوتی دارند و می‌توانند بقایای دنباله‌دار‌های باستانی، سیارک‌ها یا ماهواره‌های آسمانی باشند.
حلقه‌هایی که به دور مشتری و نپتون می‌چرخند به طور قابل توجهی کم نورتر هستند و عمدتاً از غبار ساخته شده اند. طبق اعلام موزه سلطنتی گرینویچ در انگلیس، ممکن است حلقه‌های مشتری از برخورد شهاب‌هایی که به ۷۹ قمر سیاره برخورد کرده‌اند، نشات گرفته باشند.
ناسا توضیح می‌دهد که مدار پایین زمین (LEO) اکنون به‌عنوان «بزرگ‌ترین زباله‌دان جهان» در نظر گرفته می‌شود. این سازمان افزود حذف زباله‌های فضایی به دلیل بزرگی این کار پر هزینه است؛ چرا که ممکن است تا ۶ هزار تن زباله در مدار پایین زمین وجود داشته باشد.
ناسا تاکید کرد، بخش زیادی از زباله‌های فضایی می‌توانند سرعت بسیار بالایی (در برخی موارد ۱۸ هزار مایل در ساعت یا هفت برابر سرعت یک گلوله) پیدا کنند؛ بطوری که برخورد حتی یک قطعه کوچک از زباله‌های مداری با یک فضاپیما یا با زمین می‌تواند مشکلات بزرگی ایجاد کند.
اکنون این استاد دانشگاه یوتا سرگرم فعالیت در زمینه ابداع روشی برای پاکسازی بیش از ۶ هزار تن مواد در مدار پایین زمین است که اکثر آن‌ها با سرعت ۱۵ هزار و ۷۰۰ مایل در ساعت در حرکت هستند.
در مطالعه‌ای که ماه گذشته در نشریه نیچر منتشر شد، ابوت و تیمش خاطرنشان کردند که باید آهن‌ربایی در انتهای یک بازوی روباتیک نصب شود. همان طور که این آهنربا‌ها می‌چرخند، جریان‌های گردابی (جریان‌های الکتریکی که به شکل گرداب هستند) را فعال می‌کنند که میدان مغناطیسی خود را ایجاد می‌کند. در نهایت با استفاده از میدان مغناطیسی می‌توان زباله‌های فضایی را جمع آوری کرد.
زباله فضایی در واقع بقایای فعالیت بشر در فضا است، از قطعات سفینه‌ها گرفته تا قسمت‌هایی از سفینه که در مراحل مختلف مأموریت فضایی از آن جدا می‌شوند یا هر چیز دیگری که در مدار زمین رها شده و دیگر کاربردی ندارد.