قضات حاضر در جلسه هیأت عمومی دیوان عالی کشور، با اکثریت آراء، احکام مربوط به اِعسار از پرداخت دیه را قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور ندانستند.
شعبه نهم دیوان احکام مذکور را قابل فرجام خواهی دانسته و به آن رسیدگی کرده، اما شعبه چهل و دوم دیوان، احکام اِعسار مذکور را قابل فرجام خواهی ندانسته است.
قضات عالی رتبه حاضر در جلسه هیأت عمومی دیوان عالی کشور، پس از بحث و اظهار نظر راجع به موضوع، به اکثریت آراء، نظر شعبه ۴۲ دیوان را تأیید کردند و احکام اِعسار از پرداخت دیه صادر شده از دادگاه کیفری یک استان را قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور ندانستند.