خشونت خانگی یک آسیب اجتماعی است که به سلامت جسمی و روانی قربانی و همه خانواده صدمه می‌زند و اثرات آن می‌تواند سال‌ها ادامه داشته باشد.
ندا محمدی افزود: شناسایی و مداخله اولیه در زمینه خشونت خانگی می‌تواند اثرات آسیب‌های وارده را کاهش دهد و یا از وقوع مجدد آن پیشگیری کند، به همین دلیل دانش و مهارت کارکنان مراکز بهداشتی در شناسایی و انجام مداخلات اولیه روانی اجتماعی، اهمیت زیادی دارد.
وی ادامه داد:آمار‌ها نشان می‌دهد که خشونت نسبت به زنان، کودکان و سالمندان نسبت به سایر اعضای خانواده بیشتر انجام می‌شود؛ به طور کلی می‌توان گفت خشونت خانگی یک الگوی بدرفتاری جسمی، جنسی، روانی و هیجانی است، که از سوی یکی از اعضای خانواده برای اعمال قدرت و کنترل نسبت به سایر اعضای خانواده انجام می‌شود که یکی از این موارد، خشونت علیه زنان است که به شکل‌های مختلف اعمال می‌شود.
به گفته این کارشناس خشونت جسمی با رفتار‌هایی مانند کتک زدن، هُل دادن، پرت کردن، مشت و لگد زدن و اقدامات آسیب زا مشخص می‌شود.
کارشناس واحد سلامت روان مرکز بهداشت شهدای انقلاب گفت: خشونت عاطفی نیز شامل تهدید، داد زدن، بی توجهی و تحقیر کردن است؛ همچنین خشونت جنسی که با شکل‌های ناخواسته رابطه در زمان نامناسب انجام می‌شود.
وی با بیان اینکه خشونت اقتصادی یا مالی که شامل قطع هزینه رفت و آمد، غذا، پوشاک و سرپناه است عنوان کرد: بررسی‌ها نشان داده ۲۰ تا ۷۰ درصد زنان هرگز خشونت را آشکار نمی‌کنند، مگر این که پزشک یا فردی قابل اعتماد از آن‌ها این موضوع را بپرسد.
محمدی خشونت علیه زنان پیامد‌های زیادی در سطح فردی، خانوادگی و اجتماعی عنوان کرد و افزود: آسیب به سلامت روان و اعتماد به نفس زن، افزایش احتمال طلاق، یادگیری خشونت از سوی فرزندان، مشکلات مربوط به خواب، تغذیه و افکار خودکشی، در زمان وقوع خشونت از جمله آثار این آسیب است.
عوامل موثر در زمان وقوع خشونت
کارشناس واحد سلامت روان مرکز بهداشت شهدای انقلاب گفت: وجود بیماری یا اختلال روانی، وضعیت نامطلوب اقتصادی و اجتماعی، سطح پایین تحصیلات و مهارت‌های اجتماعی، کیفیت زندگی پابین و اعتیاد به الکل و مواد مخدر و همچنین مسایل فرهنگی به این معنی که برخی جوامع خشونت علیه زنان را طبیعی می‌دانند.
ندا محمدی همچنین کاهش اعتماد به نفس، وابستگی مالی، باور‌های فرهنگی و اجتماعی، رفاه و امنیت فرزندان و عدم دسترسی به حمایت‌های اجتماعی زنان، از علت‌های اصلی تحمل کردن یک زندگی خشونت بار بیان کرد.
وی شش اصل اساسی برای کارکنان مراکز بهداشتی در مواجهه با قربانیان خشونت عنوان کرد:
۱- توجه به امنیت قربانی و مداخله در بحران اگر در وضعیت بحرانی است
۲- توانمندسازی قربانی
۳- عدم سرزنش قربانی
۴- ارایه اطلاعات کافی در مورد حقوق مراجع
۵- حفظ امنیت فرزندان
۶- افزایش آگاهی زنان در مورد خشونت خانگی و برنامه ریزی برای پیشگیری از بروز خشونت و تامین امنیت خود و فرزندان و ارائه اطلاعات در مورد اورژانس اجتماعی (۱۲۳) و سازمان‌های حمایتی (بهزیستی) و ارجاع زنان به مراکز مشاوره تخصصی