اشتغال کامل نابینایان و کم بینایان و مناسب سازی شهری، حمل و نقل عمومی رایگان و اشتغال از اصلی‌ترین خواسته‌های یک فرد نابینا برای حضور در جامعه و خروج از انزواست.
حقوق این قشر در دریافت خدمات شهری و اجتماعی، اشتغال، آموزش و همه ابعاد زندگی باید فراتر از اصل رقابت و برابرسازی فرصت‌ها و رفع تبعیض عادی باشد، چون شرایط خاصی دارند و در شرایط برابر با دیگر قشر‌ها نمی‌توانند رقابت عادلانه کنند.
اجرای کامل قانون حمایت از حقوق معلولان می‌تواند در این زمینه موثر باشد.
زیرساخت و سازو کار‌های لازم برای بهره‌گیری معلولان از همه امکانات رفاهی معمول در جامعه مانند پیاده‌رو‌ها، خیابان‌ها، بزرگراه‌ها و وسایل ترابری همگانی مانند هواپیما، قطار، اتوبوس، خودرو، کشتی، هتل‌ها، مکان‌های عمومی و مراکز تفریحی و مذهبی باید توسط دولت فراهم شود.
اشتغال کامل نابینایان و کم بینایان و مناسب سازی شهری، حمل و نقل عمومی رایگان و اشتغال از اصلی‌ترین خواسته‌های یک فرد نابینا برای حضور در جامعه و خروج از انزواست.
بر همین اساس و طبق قانون، سه درصد از سهمیه استخدامی دستگاه‌ها به معلولان و نابینایان اختصاص یافته است.
با توجه به وجود بیش از ۲۵ هزار فرد نابینا و کم بینا، دولت به راحتی می‌تواند برای اشتغال کامل این قشر اقدام کند.
هوش مصنوعی می‌تواند امروز در خدمت جامعه نابینایان باشد و بخش مهمی از نیاز‌های آن‌ها را برطرف کند. ۹۰ درصد نابینایان ارتباط خود با سایر اقشار را از طریق فناوری دیجیتال و ارتباطات برقرار می‌کنند که باید به ۱۰۰ درصد برسد.
باید الگوی برنامه ریزی برای این قشر شامل اشتغال کامل، مسکن و خودرو ارزان، دسترسی راحت و بدون رقابت به همه امکانات، حمایت‌های مالی و آموزشی و ایجاد مسیر هموار برای پیشرفت این افراد در اولویت باشد.
پیشگیری و درمان در اولویت اول نیازمندی‌های این گروه از جامعه است و در ادامه باید همه محیط‌های زیست فردی و اجتماعی اعم از شهری روستایی و ملی و بین المللی برای شهروندان نابینا آماده شود.
خوشبختانه در طرح غربالگری بینایی، ایران جزو هفت کشور برتر دنیا شناخته شده که با اجرای برنامه‌های موفق و پیشگیرانه در این زمینه و تشخیص به موقع تنبلی چشم یا آمبلیوپی از معلولیت و کم بینایی جلوگیری کرده است.
این امیدواری وجود دارد که هوش مصنوعی روزی بتواند بخش عظیمی از نیاز‌های این جامعه را تامین کند.