پس از اعلام خبر حمله به کشتی رژیم صهیونیستی در شمال دریای عمان، رسانه‌ها و مقامات صهیونیستی برخلاف رویه گذشته که شکست‌ها و ضربات وارده به خود را پنهان می‌کنند، به جنجال‌آفرینی پرداختند.
به گزارش سرویس پژوهش خبرگزاری صدا وسیما پس از اعلام خبر حمله به کشتی رژیم صهیونیستی در شمال دریای عمان، رسانه‌ها و مقامات صهیونیستی برخلاف رویه گذشته که شکست‌ها و ضربات وارده به خود را پنهان می‌کنند، به جنجال‌آفرینی پرداختند.
«بنی گانتس»، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی، پس از این حمله با رئیس ستاد ارتش تشکیل جلسه داد؛ «یائیر لاپید» وزیر امور خارجه این رژیم هم، ضمن متهم کردن جمهوری اسلامی ایران گفت این موضوع را به شورای امنیت سازمان ملل متحد خواهد کشاند. در این چارچوب، «نفتالی بنت»، نخست‌وزیر این رژیم، نیز پس از آنکه «سعید خطیب زاده» سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان، رسما هر گونه دست داشتن ایران را در این حمله تکذیب و طرح چنین اتهام‌هایی را بی‌اساس توصیف کرد، جمهوری اسلامی ایران را خطری نه فقط برای رژیم صهیونیستی بلکه برای جهان عنوان کرد. درباره جنجال‌آفرینی رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران چند نکته شایان اشاره است:
نخست، به گفته منابع آگاه، این حمله با دو یا سه پهپاد و به‌صورت کاملاً دقیق به کشتی رژیم صهیونیستی صورت گرفته است؛ به‌ویژه در منطقه‌ای که تحت پوشش رادار‌های فوق پیشرفته و پهپاد‌ها و ماهواره‌های جاسوسی آمریکا و نیرو‌های ناوگان پنجم دریایی آمریکا در بحرین قرار دارد. بنابراین، این حمله در نوع خود شکست سختی برای نیرو‌های آمریکایی و صهیونیستی در منطقه به‌شمار می‌رود.
دوم، این حمله رژیم صهیونیستی را به‌طور بی‌سابقه‌ای به وحشت انداخته است؛ زیرا بر اساس داده‌های رسانه‌ای، حدود ۹۵ درصد کالا‌های وارداتی این رژیم از راه دریا صورت می‌گیرد. در واقع، اقتصاد رژیم صهیونیستی معطوف به «تجارت دریایی» است و به خطر افتادن این تجارت، فشاری بر گلوی رژیم صهیونیستی خواهد بود. به‌همین دلیل با هیاهو و غوغاسالاری، درصدد است کشور‌های دیگر را به اقدام علیه ایران در نهاد‌های بین‌المللی سوق دهد. از ناوگان پنجم دریایی آمریکا در بحرین هم خواسته است کشتی‌های رژیم صهیونیستی را در آب‌های منطقه تحت پوشش قرار دهد.
سوم، این حمله و پیش از آن، اقدام سامانه‌های دفاع هوایی سوریه در رهگیری و سرنگون کردن موشک‌هایی که رژیم صهیونیستی به سوریه شلیک کرد، تل‌آویو را به‌شدت نگران کرده است. حتی این گمانه‌زنی نیز درست می‌نماید که سوریه با استفاده از سامانه‌های دفاع هوایی ایران موفق به دفع حملات موشکی رژیم صهیونیستی شده باشد نه سامانه‌های روسی.
چهارم، این حمله به‌شدت کابینه شراکتی و شکننده بنت- لاپید را در معرض خطر سقوط قرار داده است؛ این کابینه نیز تداوم‌بخش شکست‌های پیاپی است که پیشتر گریبان‌گیر کابینه تندروی «بنیامین نتانیاهو» بود. بنابراین، هیاهو درباره انتقام از ایران و اقدام در سطح بین‌المللی، مصرف داخلی دارد و با هدف اطمینان بخشی به صهیونیست‌هاست.
پنجم، قرار است نفتالی بنت، برای دیدار و گفتگو با «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا عازم واشنگتن شود. براساس اعلام منابع صهیونیستی، بنت قرار است در این سفر نهایت تلاش خود را برای جلوگیری از هرگونه تلاش و تصمیم بایدن برای بازگشت به توافق هسته‌ای با ایران به‌کار گیرد. به نظر می‌رسد یکی از دلایل جنجال آفرینی صهیونیست‌ها درباره حمله به کشتی این رژیم، در چارچوب سیاست مظلوم‌نمایی و با هدف باج‌گیری مالی و تسلیحاتی از دولت بایدن باشد. در این چارچوب «دنیس راس» دیپلمات آمریکایی اخیرا در مقاله‌ای از آمریکا خواست بمب‌های سنگرشکن در اختیار رژیم صهیونیستی قرار دهد.
ششم، رژیم صهیونیستی اکنون به‌شدت نگران روند تحولات منطقه غرب آسیاست. تل‌آویو اکنون نگران است که برخی کشور‌های عربی منطقه به‌ویژه عربستان در سیاست خود در قبال ایران دچار چرخش شوند. به‌ویژه اینکه منابع خبری، فضای مذاکرات بین ایران و عربستان را مثبت ارزیابی می‌کنند. در صورتی که عربستان در سیاست‌های خود در قبال ایران بازنگری کند، به معنای شکست سیاست‌های تفرقه‌افکنانه رژیم صهیونیستی در منطقه و نیز شکست رویکرد طرح عادی‌سازی روابط خواهد بود. بنابراین، رژیم صهیونیستی به‌شدت علیه ایران به غوغاسالاری روی آورده است و ایران را خطری نه فقط برای رژیم صهیونیستی، بلکه خطری برای ناوبری دریایی عنوان می‌کند تا به ایران‌هراسی نزد کشور‌های منطقه دامن بزند.
پژوهشگر: جلال چراغی