زلزله ۳۱خرداد سال۶۹ بیش از ۱۲هزار کشته در گیلان برجای گذاشت.
۱- کمربند پیرامون اقیانوس آرام
۲- کمربند آلپ یا آلپاید
۳- کمربند میانی اقیانوس اطلس
کشورمان ایران بر روی کمربند آلپ یا آلپاید قرار دارد و هر از گاهی زلزلههای بزرگی در آن اتفاق میافتد.
۱۰۹۴هجری قمری، مشهد و نیشابور، ۶/۶ریشتر، ۵هزار و ۶۰۰کشته
۱۱۳۳هجری قمری، شبلی تبریز، ۷/۷ریشتر، ۴۰هزار کشته
۱۳۲۴هجری شمسی، بلوچستان، ۲/۸ریشتر، ۴هزار کشته
۱۳۳۶هجری شمسی، همدان و کرمان، ۳/۷ریشتر، ۲هزار کشته
۱۳۴۱هجری شمسی، ساری، ۳/۷ریشتر، ۱۰۰هزار کشته
۱۳۵۸هجری شمسی، طبس، ۸/۷ریشتر، ۱۵هزار کشته
۱۳۶۰هجری شمسی، کرمان، ۳/۷ریشتر، ۱۵هزار کشته.
ساعت حدود ۱۲بامداد ۳۱خرداد۱۳۶۹ بود، مسابقات فوتبال جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا، مردم ورزش دوست گیلان پای تلویزیون و در حال تماشای بازی اسکاتلند – برزیل.
ناگهان زمین لرزید، فقط چند لحظه بود، ولی لحظاتی مرگبار و ویرانگر، ۱۵۰هزار واحد مسکونی و ۷هزار و ۲۰۰واحد تجاری تخریب شد.
۵۰۰هزار نفر بی خانمان شدند؛ و بدتر از آن، ۱۲هزار گیلانی زیر آوار جان خود را از دست دادند.
هرچند زلزله در همه نقاط استانهای گیلان، قزوین و زنجان احساس شد، اما شهرستان رودبار با خاک یکسان شد.
گفته میشد این حادثه بزرگترین حادثه دهه۶۰ در کشور بود.
این زلزله با توجه به وسعت آن بر اساس برآورد کارشناسان ۲۰۰میلیارد دلار خسارت برجای گذاشت.
تمام کشور بسیج شدند برای کمک به زلزله زدگان.
پس از این اتفاق بیمارستانهای صحرایی و چادر برپا شد برای درمان آسیب دیدگان و اسکان بازماندگان.
بازماندگان این حادثه مرگبار میگویند اگر آن شب فوتبال جام جهانی از تلویزیون پخش نمیشد ما هم زنده نبودیم.
برخی از بازماندگان از ساخت و ساز نا امن ساختمانهای آن موقع میگویند و معتقدند اگر بناها اصولی ساخته شده بود زلزله ۳۱خرداد این همه آوار و خرابی و کشته نداشت؛ و امروز پس از ۳۱سال وقتی با بازماندگان حادثه گفتگو میکنی، هنوز بغض فروخورده شان را میبینی و نم اشک چشم هایشان که نشان میدهد خاطره تلخ این زلزله تمامی ندارد.