به مناسبت سالروز پاسداشت زبان فارسی؛
برگزاری وبینار «شاهنامه فردوسی- راز جاودانگی زبان فارسی» در پاکستان
به مناسبت سالروز پاسداشت زبان فارسی و بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی، نشست مجازی «شاهنامه فردوسی؛ راز جاودانگی زبان فارسی» به همت خانه فرهنگ ایران در لاهور پاکستان برگزار شد.
به گزارش سرویس بین الملل
خبرگزاری صدا و سیما از اسلام آباد، این نشست فرهنگی با حضور فردوسی شناسان، اساتید دانشگاه‌ها و پژوهشگران کشور‌های ایران، ترکیه، تاجیکستان، افغانستان، قزاقستان، انگلستان، ازبکستان، پاکستان برگزار شد و شرکت کنندگان از شاهنامه به عنوان گنجینه‌ای سرشار از حکمت تمدن و فرهنگ و پیوند دهنده ملل در عصر حاضر یاد کردند.
جعفر روناس وابسته فرهنگی و مسئول خانه فرهنگ سرکنسولگری ایران در لاهور، احیای زبان فارسی و تاریخ گذشته ایران باستان را مدیون حکیم ابوالقاسم فردوسی دانست و گفت: در واقع فردوسی با درایت، فرهنگ ایران پیش از اسلام را با فرهنگ ایران پس از اسلام پیوند داد و از آیین‌های ایران باستان در سرایش شاهنامه بهره برد.
«محمدرضا ناظری» سرکنسول ایران در لاهور نیز در این نشست برخط شاهنامه را شاهکار ادبی و هنری بی نظیر جهان دانست و گفت: این اثر جهانی پر از حکمت، دانش، اخلاق و پند‌های مختلف برای همزیستی مسالمت آمیز و تهییج غرور و افتخار انسانی است.
«عالیه قمبربکوا» دانشیار گروه خاورمیانه و آسیای جنوبی دانشگاه فارابی از کشور قزاقستان با بیان اینکه ۲۵ هزار بیت شاهنامه مربوط به ایران و توران است، گفت: رمز ماندگاری شاهنامه در طول یک هزار سال گذشته دارا بودن رمز‌ها و پیام‌هایی است که باید توسط اندیشمندان رمزگشایی شود.
«پروفسور حمید جاون حامدی» استاد زبان و ادبیات دانشگاه تاشکند ازبکستان نیز به جایگاه شاهنامه در آسیای میانه اشاره کرد و گفت: بسیاری از نویسندگان و ادیبان همچون محمد خوارزمی داستان‌ها و قصه‌های خود را از شاهنامه وام گرفتند و از آن الگو برداری کردند. برخی از ادیبان داستان‌های شاهنامه از جمله داستان‌های مرتبط به سیاوش را به ترکی و ازبکی ترجمه کرده اند.
«پروفسور محمد ناصر» رئیس گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پنجاب از پاکستان، ابوالقاسم فردودسی را احیاگر زبان فارسی از سراشیبی و زوال و همچنین هویت بخشی به ایرانیان دانست و گفت: فردوسی پیوند دهنده فرهنگ ایرانی پیش از اسلام با فرهنگ ایرانی و پس از اسلام بوده است.
خانم «جیمی کامستاک – اسکیپ» دانشجوی دکتری در دانشگاه لایدین هلند، وسعت جغرافیایی اهمیت شاهنامه را بسیار بزرگتر از ایران امروزی دانست و گفت: شاهنامه را نمی‌توان در جغرافیا خلاصه و محدود کرد.
«پروفسور نعمت یلدریم» رئیس گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اتاتورک از ترکیه به اهمیت خرد در شاهنامه پرداخت و گفت: ابوالقاسم فردوسی هر جا که توانسته از بزرگداشت خرد و دانش دریغ نکرده و از آن به نیکی یاد کرده و آن را نه تنها مایه رستگاری انسان‌ها دانسته است بلکه آن را سرچشمه همه خوبی‌ها و نعمت بزرگ الهی قلمداد کرده است.