جوامع مقابل پیامدهای روانی همهگیری مراقب شود
بحران سلامت روان ، همه گیری دیگری است که توام با همه گیری کرونا جهان را گرفتار و نگرانیها را در مورد خطر افزایش گرایش به خودکشی به ویژه در میان جوانان بیشتر کرده است.
به گزارش خبرنگار
حوزه بهداشت و سلامت گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما؛بدون شک این روزها "بحران سلامت روان"، همه گیری دیگری است که توام با همه گیری کرونا جهان را گرفتار و نگرانیها را در مورد خطر افزایش گرایش به خودکشی به ویژه در میان جوانان به دلیل مشکلات و محدودیتهای ناشی از شیوع این بیماری در نقاط مختلف دنیا تشدید کرده است.
هرچند مطالعات انجام شده در کشورهای مختلف تصویری پیچیده از روندهای متفاوتِ اقدام به خودکشی ارائه میدهد، اما افزایش میزان ابتلا به افسردگی، اضطراب و خودکشی در بین کشورها تقریبا پابرجا بوده است.
بنابر مطلب منتشر شده در نشریه "کانورسیشن" دادههای مربوط به همه گیریهای گذشته حاکی از ارتباط مستقیم و قابل توجهی بین وقوع همه گیری و افزایش خودکشی است. برای مثال کمیسیون حمل و نقل تورنتو در کانادا گزارش کرده که طی هشت ماه نخست همه گیری موارد اقدام به خودکشی یا مرگ تقریبا یک سوم افزایش پیدا کرده است.
مولفههای خطرزای بسیاری برای خودکشی وجود دارد که با همه گیری مرتبط هستند، از جمله:
- - اضطراب و ترس از ابتلای اعضای خانواده
- - کاهش تعاملات اجتماعی با دوستان و فعالیتهای جمعی، وقفه در اهداف زندگی و فعالیتهای روزمره
- - احساس ناامیدی و درماندگی
- - افزایش استرسهای خانوادگی به دلیل دورکاری و تحصیل در خانه
- - افزایش دعوا و اختلافات خانوادگی
از سوی دیگر در حالی که برخی از کشورهای مرفه تر، آمار متفاوتی از نرخ خودکشی در ماههای نخست همه گیری ارائه کردهاند که حکایت از کاهش موارد اقدام به خودکشی دارد، اما کارشناسان سلامت روان همچنان معتقدند که کاهش میزان موارد خودکشی در دوران همه گیری نمیتواند بیانگر وضعیت کلی بهداشت روانی در یک جامعه باشد.
آنها تاکید دارند: هرچند دادههای اولیه حاکی از کاهش نرخ خودکشی ملی در سال ۲۰۲۰ در برخی از کشورها از جمله در ایالات متحده است، اما این کشورها اطلاعاتی که براساس دادههای جمعیتی طبقه بندی شده باشد، ارائه نمیدهند.
کارشناسان میگویند: این دادهها باید با "احتیاط" تحلیل و تفسیر شوند، زیرا ممکن است آسیبهای ذهنی و روانی ناشی از همهگیری به طور مستقیم ارائه نشده باشد.
اعمال محدودیتها و قرنطینه، انزوای اجتماعی و ناامنی اقتصادی، آسیب روحی روانی بر افراد وارد کرده و بسیاری فرضیه افزایش نرخ خودکشی در سال گذشته را مطرح کردند. هرچند دادههای اولیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها نشان میدهد طی سال ۲۰۲۰ در ایالات متحده مجموع میزان خودکشی کاهش ۵.۶ درصدی داشته است.
با این وجود، کارشناسان تاکید میکنند که ممکن است در ارائه این آمار، تاثیر متقابل و پیچیده بین همه گیری و چگونگی تاثیر آن بر اقتصاد، امنیت شغلی، امنیت شخصی و بهداشت روانی درک نشده باشد.
در حالیکه متخصصان سلامت روان بر اثرات منفی همه گیری بر بهداشت روانیِ افراد تاکید دارند، گروهی از کارشناسان براساس نتایج این بررسی جدید مدعی شدند که نرخ خودکشی در کشورهای ثروتمند در ماههای نخست شیوع بیماری کووید-۱۹، ثابت بوده است.
نتیجه بررسی منتشر شده در مجله روانپزشکی لانست نشان میدهد: موارد خودکشی در کشورهایی با درآمد متوسط و بالا در ماههای ابتدای همه گیری کووید-۱۹ به میزان زیادی بدون تغییر باقی مانده یا کمتر از حد انتظار بوده است.
نویسندگان این مطالعه اظهار داشتند: بسیاری از این کشورها حمایتهای بیشتر از سلامت روان را ترتیب داده و شبکههای ایمن مالی ایجاد کرده اند که ممکن است به بهبود اثرات منفی اولیه همه گیری کمک کرده باشد.
با این حال، آنان تاکید کرده اند که دولتها باید هوشیار و آماده باشند و به دلیل "نامشخص بودن تاثیرات طولانی مدت همهگیری بر سلامت روان و اثرات اقتصادی آن"، آمادگی داشته باشند تا به موقع واکنش نشان دهند.
این مطالعه شامل دادههای ملی ۱۰ کشور و دادههای مربوط به ۲۵ منطقه خاص در ۱۱ کشور بوده است. در این گزارش هیچ مدرکی در مورد افزایش موارد خودکشی در هیچ یک از کشورهای مورد بررسی مشاهده نشد. همچنین در ۱۲ کشور یا منطقه شواهدی وجود دارد که نشان میدهد موارد خودکشی کمتر از حد انتظار بوده است.
نویسندگان این گزارش دلایل مختلفی را برای عدم افزایش میزان خودکشی طی ماههای نخست همه گیری مطرح کرده اند. ممکن است جوامع در تلاش برای حمایت از افرادِ در معرض خطر بودهاند، ممکن است افراد از راههای جدید با دیگران ارتباط برقرار کرده باشند و همچنین ممکن است برخی از روابط به دلیل حضور بیشتر اعضای خانواده در خانه تقویت شده باشد.
جین پیرکیس، مدیر مرکز بهداشت روان در دانشگاه ملبورن و محقق ارشد این مطالعه گفت: ما باید به نظارت بر دادهها ادامه دهیم و نسبت به هرگونه افزایش در میزان خودکشی، به ویژه با ظهور پیامدهای اقتصادی کامل همه گیری، بیشتر هوشیار باشیم. افزایش خدمات بهداشت روان و برنامههای پیشگیری از خودکشی و ارائه شبکههای ایمن مالی ممکن است به جلوگیری از تاثیرات مخرب احتمالی و بلندمدت همه گیری در گرایش به خودکشی کمک کند.
وی افزود: میدانیم که زندگی بسیاری از مردم به طرز چشمگیری در دوران همه گیری تغییر پیدا کرده و همچنان ادامه دارد. ما باید بدانیم که خودکشی تنها شاخص تاثیر منفی همه گیری بر سلامت روان نیست- سطح اضطراب جامعه زیاد است و ما باید اطمینان حاصل کنیم که از مردم حمایت میشود.
همچنین محققان در مورد برخی سیگنالها مبنی بر تاثیر همه گیری بر میزان خودکشی در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط رو به پایین هشدار دادند، اگرچه دادهها فقط برای اقلیت کوچکی از این کشورها در دسترس بوده است.
به گزارش هفته نامه پزشکی bmj، کشورهای با میزان درآمد بالا که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند شامل استرالیا، اتریش، کانادا، شیلی، کرواسی، انگلیس، استونی، آلمان، ایتالیا، ژاپن، هلند، نیوزیلند، لهستان، کره جنوبی، اسپانیا و ایالات متحده بوده است. همچنین کشورهای متوسط رو به بالا شامل برزیل، اکوادور، مکزیک، پرو و روسیه بوده است.
این درحالیست که در ژاپن نرخ خودکشی پس از یک دهه روند کاهشی، همزمان با همه گیری کووید-۱۹ افزایش پیدا کرده است.
وزارت رفاه و سلامت ژاپن روز ۲۲ ژانویه سال جاری اعلام کرد: بر اساس اطلاعات اولیه در سال ۲۰۲۰ حدود ۲۰ هزار و ۹۱۹ نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده اند که نسبت به سال قبل افزایش ۳.۷ درصدی داشته است.
در بیش از یک دهه، سال گذشته اولین سالی بوده که موارد خودکشی در ژاپن افزایش پیدا کرده و زنان و کودکان بیشترین سهم را در این بین داشته اند.