کارشناس ارشد مسایل بین الملل تاکید کرد: فقط خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان به برقراری صلح در این کشور کمک نمی‌کند بلکه پایگاه‌های آنان نیز باید برچیده شود.
آقای محسن پاک آئین در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، درباره اعلام جو بایدن مبنی بر خروج نیرو‌های نظامی آمریکا در افغانستان تا چند ماه آینده گفت: تا به حال مقامات آمریکایی در دولت‌های مختلف، وعده مشابهی را اعلام کردند، اما به آن عمل نکردند و در مواردی صرفا تعداد کمی از نیرو‌های شان را کاهش دادند.
وی با تاکید بر لزوم برچیده شدن پایگاه‌های نظامی آمریکا در افغانستان افزود: دولت‌های آمریکا معمولا در خصوص تعطیلی پایگاه‌های شان در افغانستان صحبت نمی‌کنند به ویژه دو پایگاه مهم بگرام و قندهار و چند پایگاه کوچکتر در مناطق مختلف این کشور.
آقای پاک آئین تصریح کرد: اگر آمریکا واقعا در اجرای تصمیمش برای خروج نیروهایش از افغانستان جدی است باید پایگاه‌های نظامی اش را نیز در این کشور تعطیل کند.
وی گفت: اگر این اتفاق بیافتد قطعا دستاورد خوبی برای مردم افغانستان خواهد داشت و به استقرار صلح در افغانستان و موفقیت گفتگو‌های بین افغانی کمک می‌کند، زیرا یکی از شرایط اصلی گروه طالبان این است که نیرو‌های خارجی باید از کشورشان خارج شوند تا با مقامات کشورشان به طور جدی وارد مذاکره شوند.
کارشناس ارشد مسایل بین الملل افزود: بر این اساس تا زمانی که نیرو‌های نظامی آمریکایی در افغانستان حضور دارند طالبان از این شرط عدول نمی‌کنند و امیدی به استقرار صلح در این کشور نیست.
آقای پاک آئین همچنین درباره علت تصمیم بایدن برای خروج نظامیان آمریکا از افغانستان تصریح کرد: آمریکایی‌ها گروه تروریستی داعش را در شمال افغانستان مستقر کردند و از این پس ماموریت بی ثبات سازی افغانستان را به عهده این گروه تروریستی قرار دادند و داعش به عنوان گروه نیابتی از جانب کاخ سفید اهداف واشنگتن را در مسیر بی ثبات سازی این کشور و تهدید علیه چین، ایران و روسیه پیگیری می‌کند.
وی گفت: هدف داعش این است که از طریق افغانستان به آسیای مرکزی یعنی حیاط خلوت روسیه وارد شود و این اقدام، افغانستان را کماکان بی ثبات می‌کند و سبب بی ثباتی در منطقه نیز خواهد شد.
آقای پاک آئین افزود: در مجموع به نظر نمی‌رسد که آمریکایی‌ها برای خروج نیرو‌های شان از افغانستان جدی باشند و بدون تعطیلی پایگاه‌های نظامی آمریکا نمی‌توانیم امیدی به استقرار صلح در این کشور داشته باشیم.
کارشناس ارشد مسایل بین الملل همچنین درباره آثار حضور ۲۰ ساله نیرو‌های نظامی آمریکا و ناتو در افغانستان تصریح کرد: حضور طولانی این نیرو‌ها در افغانستان دستاوردی برای مردم این کشور نداشته است، زیرا آنان پس از حادثه تصنعی ۱۱ سپتامبر برای مبارزه با تروریسم وارد افغانستان شدند، اما اکنون طالبان و گروه تروریستی داعش در حال فعالیت‌های تروریستی در این کشور هستند.
وی گفت: طالبان نه فقط به فعالیت‌های تروریستی اش علیه دولت و اقوام و نیرو‌های دیگر در این کشور ادامه می‌دهد بلکه مسئولیت آن را نیز به عهده می‌گیرد و آمریکا، اعضای گروه تروریستی داعش را در شمال افغانستان مستقر کرده است.
آقای پاک آئین افزود: به همین علت می‌بینیم که ادعای آمریکا برای مبارزه با تروریسم در افغانستان محقق نشده است و ما روز به روز شاهد ویرانی بیشتر این کشور هستیم.
وی همچنین با اشاره به ناکامی انگلیس به عنوان یکی از اعضای ناتو در مقابله با تولید و قاچاق مواد مخدر در افغانستان تصریح کرد: اکنون تولید مواد مخدر در افغانستان در مقایسه با زمان ورود ارتش ناتو به این کشور ۶۰ برابر شده است، این یعنی ناتو نه فقط در این عرصه موفق نبوده است بلکه حتی کمک کرده اند که گروه‌های تروریستی درآمد‌های بیشتری از محل تولید و صادرات مواد مخدر کسب کنند.
کارشناس ارشد مسایل بین الملل همچنین با اشاره به مسئولیت آلمان در آموزش نیرو‌های نظامی افغانستان گفت: به رغم این مسئولیت می‌بینیم که نیرو‌های نظامی افغانستانی کماکان آموزش‌های لازم را کسب نکرده اند و امنیت این کشور همچنان در اختیار نیرو‌های ناتو و آمریکاست.
آقای پاک آئین افزود: کشور‌های ناتو اصلا علاقه‌مند نیستند که افغانستان دارای قدرت نظامی بالایی باشد و بتواند جایگزین آنان شود.
وی همچنین با اشاره به برگزاری نشست صلح افغانستان در استانبول در آینده نزدیک گفت: اگر در این نشست به مسئله خروج نیرو‌های نظامی خارجی از افغانستان توجه نشود و در مسیر دیگری حرکت کنند که نیرو‌های نظامی ناتو و آمریکا از این کشور خارج و پایگاه‌های شان تعطیل نشود این کنفرانس نمی‌تواند کمکی به استقرار صلح در این کشور کند.
کارشناس ارشد مسایل بین الملل همچنین به اختلافات طالبان با دولت افغانستان اشاره کرد و افزود: طالبان در پی تضعیف قانون اساسی است و دولت قانونی این کشور را نمی‌پذیرد و این هم از موانعی است که در اجلاس استانبول نمود می‌یابد و من به نتایج این اجلاس خوشبین نیستم.