خوزستان استانی است که هرگاه نامش بر زبان جاری می‌شود، زیبایی‌های بی نظیرش در ذهن تداعی می‌گردد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خوزستان ، خوزستان نامی آشنا که هرچه از زیبایی‌های طبیعی آن بگوییم کم است، نخل‌هایی که دستان خود را تا ابر‌ها بلند کرده اند، گویی می خواهند دامن آبی آسمان را بگیرند.
رودخانه کارون که همیشه خروشان و زنده است و با صدای روح نوازش زندگی را فریاد می‌زند، نفس کشیدن در هوای بهاری با نسیم دل انگیز با عطر زندگی می‌خواهند بگویند که هنوز زنده ایم.
از دشت‌های زیبا و گل‌های رنگارنگ هم بگویم؟ از عطر خوشه‌های طلایی که با دستان پینه بسته کشاورزان دل از زمین می‌کَنند تا غذایی شوند بر سفره‌ها بگویم؟ گل‌های کلزا هم جلوه‌ای به زمین داده اند که گویی پارچه‌ای زرد رنگ همه جا را پوشانده است، رودخانه و سواحلی که با موج‌های خروشان خودنمایی می‌کنند.
دست سازه‌های انسانی اش هم شهره شده اند، همان پل سفید اهواز که میزبان پرندگان مهاجر می‌شود، همان پل کابلی که در خاورمیانه یگانه است، آبشار رنگین کمان که رنگ‌های زندگی را القا می‌کنند، ۵ نخل که سال هاست در میدان استوار ایستاده اند و می‌خواهند بگویند به شهر نخل و خرما خوش آمدید و سازه‌های و بنا‌های تاریخی که در گوشه گوشه شهر‌های خوزستان نشسته اند و کارشان دلبری برای گردشگران است.