یک شاعر جوان به مناسبت فرا رسیدن نوروز ۱۴۰۰ شعری سرود که در آن به کرونا نیز اشاره دارد.
کرونا آمد و گفتند قرنطینه شویم
مانده در خانه و در جامعه کم دیده شویم
بی‌خیال سفر و گشت و گذارِ شب عید
که مبادا به طریقی همه آلوده شویم
دمی از جمع جدا مانده و کنجی برویم
و در این گوشه عزلت به جهان خیره شویم
که در این چند قدم راه چه کردیم اگر
ناگهان از دل این قافله برچیده شویم!