بویایی‌پریشی کرونایی!
بویایی‌پریشی، پدیده‌ای است که از آن به‌عنوان اثر بلندمدت کرونا یاد می‌شود.
به گزارش گروه وب‌گردی خبرگزاری صدا و سیما، با ظهور نشانه‌های بیشتر ویروس کرونا، اینک پژوهشگران می‌گویند بیمارانی که دوره طولانی کووید-۱۹ را پشت سر گذاشته‌اند، در جا‌هایی که بوی خاصی نیست، بوی بد و غیر قابل تحملی مشابه بوی بد ماهی یا بوی سوختگی را حس می‌کنند.
نیرمال کومار، پرفسور جراح و متخصص گوش، حلق و بینی گفت که به نظر می‌رسد این نشانه‌های طولانی بسیار عجیب و بسیار منحصر به‌فرد موسوم به پاروسمی یا بویایی‌پریشی، جوانان و به‌ویژه کادر درمان را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
این جراح که در عین حال، مدیر سازمان گوش، حلق و بینی انگلیس بوده، از جمله اولین پزشکانی است که در ماه مارس، آنوسمی یا نابویایی را به عنوان یکی از نشانه‌های ابتلا به کووید-۱۹ تشخیص داد و ماه‌ها قبل از آن که این مشخصه به یکی نشانه‌های رسمی بیماری تبدیل شود، کادر درمان و سلامت عمومی انگلیس را به افزودن آن به فهرست نشانه‌های ابتلا به این بیماری، ترغیب کرد.
پس از درمان و مطالعه روی بیمارانی که حس بویایی خود را از دست داده بودند و به گفته این پزشک، هزاران تن در سراسر انگلیس را شامل می‌شود، پرفسور کومار گفت که برخی از افراد از این عارضه بهبود یافته‌اند و به پاروسمی مبتلا شدند.
پرفسور کومار به سازمان خبری پی‌ای گفت: «دو بیمار مبتلا به بویایی‌پریشی را دیدم. یکی از آنها گفت همه‌جا بوی ماهی احساس می‌کند و دیگری گفت در جایی که هیچ آتشی در کار نیست، بوی سوختگی حس می‌کند.»
او افزود: «هر دوی این افراد جزو کادر درمان هستند و به نظر ما این مسأله در میان جوانان و همچنین در شماری از کادر بهداشت و درمان افزایش یافته است، زیرا برای طولانی‌مدت در بیمارستان‌ها در معرض ویروس بوده‌اند.»
کومار، اظهار داشت: «این مسأله برای برخی افراد واقعا ناراحت‌کننده است. ما به آن ویروس نوروتوپیک می‌گوییم، یعنی ویروسی که یاخته‌های عصبی را آلوده می‌کند.»
او توضیح داد: «این به آن معنی است که ویروس، اعصاب سقف بینی را مثل یک شوک به سیستم عصبی تحت تأثیر قرار می‌دهد و سلسله اعصاب کار نمی‌کند.»
دنیل ساوسکی، کارمند ۲۴ ساله بانکی در لندن، می‌گوید که حس چشایی و بویایی خود را برای دو هفته پس از ابتلا به ویروس کرونا در ماه مارس از دست داده و از آن زمان به بویایی‌پریشی مبتلا شده است. آقای ساوسکی، از اهالی غرب یورکشایر، گفت که چیز‌های بدبو مثل سطل‌های زباله اکنون به نظر او بوی سوختگی و شبه‌گوگرد یا بویی شبیه نان تست می‌دهند.
او افزود: «این باعث شده است که از خوراکی‌ها کمتر لذت ببرم و ناتوانی در احساس بوی بعضی خوراکی‌ها کمی برای من ناراحت‌کننده است.»
لین کوبت، مدیر یک بنگاه املاک و مستغلات نیز گفت که وقتی روز تولد ۵۲ سالگی خود در ماه مارس، از خواب بیدار شد و فهمید که مطلقا هیچ بو و طعمی را حس نمی‌کند، شوکه شد. خانم کوبت، از سلسی در ساسکس، افزود: «از ماه مارس تا تقریبا پایان ماه می، هیچ مزه‌ای را حس نمی‌کردم. واقعا فکر می‌کنم می‌توانستم بدون این‌که کوچک‌ترین مزه‌ای حس کنم، پیاز خام را گاز بزنم.»
کوبت، گفت که حس بویایی او در ماه ژوئن کم‌کم بازگشته است، اما «بوی هیچ چیز آن‌طور که باید، نبود.»
او افزود: «بیشتر چیز‌ها بوی بدی می‌دادند، یک جور بوی شیرین چسبناک که توضیح آن سخت است، چون قبلا آن را نمی‌شناختم.»
کوبت، توضیح می‌دهد که به رغم اعتیاد به قهوه تا قبل از مارس، اکنون بوی قهوه، برای او غیر قابل تحمل است، همان‌طور که بوی بنزین را نمی‌تواند تحمل کند.
او اظهار داشت: «واقعا نمی‌دانم آیا همه‌چیز به شکل قبل بازمی‌گردد یا نه... من مشکلی ندارم و خودم را خوش‌شانس می‌دانم، از این جهت که اگر ویروس کرونا گرفته باشم، که به نظر می‌آید گرفته‌ام، خیلی به سختی بیمار و بستری نشدم یا مثل این همه انسان دیگر، نمردم.»
خیریه اب‌سنت که به افراد مبتلا به اختلال بویایی کمک می‌کند، در همکاری با سازمان گوش، حلق و بینی انگلیس و همچنین جامعه جراحی بینی و سینوس، اطلاعاتی را از هزاران فرد مبتلا به آنوسمی و پانوسمی برای کمک به یافتن درمان، گردآوری می‌کند.
اب‌سنت اعلام کرده است: بودرمانی برای کسانی انجام می‌شود که تلاش می‌کنند حس بویایی خود را بازیابند و کارهایی مانند بوییدن روزانه ۲۰ ثانیه روغن گل رز، لیمو، میخک و اُکالیپتوس را در بر دارد.
منبع: ایندیپندنت