درمان ۷ بیماری روانی با ورزش
نوع ورزش در بهبود انواع مختلف مشکلات روانی تأثیر دارد.
به گزارش گروه وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، ورزش نه تنها برای بهبود سلامت جسمی مفید است، بلکه به عنوان نوعی دارو برای بسیاری از چالشهای سلامت روان میتواند نقش داشته باشد.
اگرچه ورزش کردن باعث افزایش خلق و خو و بهبود سلامت روان میشود، قضیه فراتر از اینها است و نوع ورزش و دوز آن در بهبود انواع مختلف مشکلات روانی تأثیر دارد.
افسردگی: محققان دانشگاه ادینبورگ ثابت کرده اند که ورزش میتواند مانند یک داروی ضد افسردگی نقش مهمی در درمان این بیماری داشته باشد. علاوه بر این، شواهد نشان میدهد که تمرینات هوازی و مقاومتی متوسط تا شدید در درمان افسردگی اساسی نقش مهمی دارد.
روان شناسان پیشنهاد کرده اند که برای به دست آوردن بیشترین فواید ورزشی در مبتلایان به افسردگی، انجام آن بهتر است از طریق یک گروه باشد.
اضطراب: همه کم و بیش دچار اضطراب روزانه مربوط به شغل، وضعیت مالی، مشکلات خانوادگی و غیره هستیم که امری اجتنابناپذیر است. اما برخی افراد دچار اضطراب مزمن بالینی هستند که میتواند باعث ناراحتی روحی مانند افسردگی شود. ورزش برای رفع هر ۲ نوع اضطراب مفید است. زیرا باعث ترشح هورمون آندورفین در بدن میشود که به بهبود خلق و خو در فرد میانجامد.
افرادی که ورزش میکنند نسبت به دیگران ۲۵ درصد کمتر دچار اضطراب میشوند. ورزشهای مقامتی و انعطاف پذیری که روی نفس کشیدن تمرکز میکند مانند یوگا مفید است. برای رفع اضطراب روزانه، هر نوع ورزشی مفید است به ویژه اگر شدت آن بیشتر باشد.
استرس مزمن: قطعا یکی از راههای مدیریت استرس، ورزش است و محققان گزارش داده اند افزایش ضربان قلب برای چند بار در طول هفته باعث کاهش ردپای استرس در طول بازهای که انرژی بالایی دارید خواهد شد. حتی چند دقیقه ورزش میتواند تغییرات بزرگی را ایجاد کند. ورزشهایی که باعث میشوند اکسیژن رسانی به بدن بیشتر شود، در کاهش استرس بیشترین تاثیر را دارند.
اختلالات خوردن: ورزش یک ابزار قدرتمند برای کاهش وزن موثر شناخته شده است. مطالعاتی که در سال ۲۰۰۲ در مجله طب ورزشی در ایالات متحده منتشر شد، نشان داد استفاده از ورزش درمانی برای درمان اختلالات خوردن بسیار موثرتر از درمان شناختی رفتاری است.
بیش فعالی: اگرچه اختلال کم توجهی - بیش فعالی هیچ نوع درمانی ندارد، اما ورزش میتواند تمرکز شخص را افزایش و ناآرامی فرد را کاهش دهد. ورزش به طور موقت میزان دوپامین را بالا میبرد و همانند داروهای «ریتالین» و «آدرال» نتیجه میدهد. ورزش آن قسمت از مغز را که وظیفه تصمیم گیری دارد، تحریک میکند. ورزش اضطراب ناشی از این اختلال را از بین میبرد.
بزرگسالان میتوانند از هر نوع ورزش بهره ببرند، اما کودکان بهتر است به فعالیتهای ایروبیک بپردازند که از طریق آن کار گروهی را فرا میگیرند و اعتماد به نفس شان افزایش مییابد.
از دست دادن حافظه/ مشکلات شناختی: ورزش، روند خون رسانی به مغز را افزایش میدهد. به طور کلی ورزش در بهبود عملکرد مغز نقش موثری دارد به ویژه در قسمتهایی که مرتبط با حافظه است. نتایج بررسیها نشان داد، افرادی که ورزش میکنند در تستهای حافظه، توجه، تصمیم گیری و برنامه ریزی نمرات بالاتری میگیرند.
تکرار یک ورزش همانند یادگیری یک کار جدید، مغز را تحریک نمیکند؛ بنابر این ورزشهای جدید یاد بگیرید، از جمله تنیس، ورزشهای رزمی یا هنگام پیاده روی مسیرهای مختلف را طی کنید.
مشکلات خواب: ورزش کردن با وزنه همانند مصرف قرص خواب، موثر است. ورزش در ایجاد خواب عمیق و با کیفیت نقش دارد. کمخوابی، موجب افزایش وزن، خستگی مفرط، بیماری قلبی و استرس میشود. هر نوع ورزش ۳۰ دقیقهای به ویژه ورزشهای آرامش بخش مانند یوگا، در ایجاد خواب راحت موثر است.