دبیر ستاد حقوق بشر: اروپاییها با تروریستی ندانستن ترور شهید فخریزاده و محکوم نکردن آن به تروریستها چراغ سبز نشان دادند و با این رویکرد عملاً تیغ تروریستها را تیز میکنند.
وی با تاکید بر این که اگر شخص یا کشوری تأمین کننده منافع آنها باشد حتی اگر بارزترین و آشکارترین جنایتها را هم مرتکب شده باشد، از نظر آنها اشکالی ندارد، افزود: مثلا در قبال جنایات رژیم صهیونیستی و رژیم سعودی نه تنها متعرض آنها نمیشوند، بلکه از آنها حمایت هم میکنند و متحد راهبردی آنها هم هستند.
دبیر ستاد حقوق بشر با بیان اینکه باید واقعبین باشیم، تصریح کرد: سازمان ملل از یک سو، ترور شهید فخریزاده را حتی محکوم هم نکرد و از سوی دیگر با اذعان به قتل ۲۲۲ کودک یمنی توسط رژیم سعودی، عربستان را از فهرست کشورهای کودک کش، خارج کرد. برخی از کشورهای اروپایی هم که در قبال این جنایت موضع گرفتند، بدون اشاره به تروریستی بودن این جنایت از محکوم کردن آن سرباز زده و گستاخانه با برابر دانستن جلاد و شهید، طرفین را به خویشتن داری دعوت کرده اند.
وی با بیان اینکه فقط دولتهایی تروریسم را محکوم نمیکنند که از وجود و اشاعه تروریسم سود میبرند، تاکید کرد: اروپاییها با تروریستی ندانستن این جنایت و محکوم نکردن آن به تروریستها چراغ سبز نشان دادند و با این رویکرد عملاً تیغ تروریستها را تیز میکنند.
باقری کنی با اشاره به این که غربیها که این روزها در قبال این جنایت آشکار سکوت کردهاند، چند روز قبل در مجمع عمومی سازمان ملل مدعی نقض حقوق بشر در ایران بودند، تصریح کرد: غربیها باید به افکار عمومی جهانی پاسخ دهند، اگر کشتن یک دانشمند با گلوله و بمب تروریسم نیست، پس ادبای آمریکا و اسرائیل چه کاری باید بکنند که از نظر شما تروریسم باشد؟
وی ادامه داد: اگر سلب حق حیات یک دانشمند و یک انسان بیگناه، نقض حقوق بشر نیست، پس تروریستها چه کاری باید بکنند که از نظر شما نقض حقوق بشر باشد؟
دبیر ستاد حقوق بشر با اشاره به استعفای مشکوک چند روز پیش گزارشگر ویژه قتلهای خودسرانه شورای حقوق بشر، تأکید کرد: خانم کالامارد، در گزارش اخیر خود، ترور شهید سلیمانی را نقض حقوق بینالملل دانسته و ادعاهای آمریکا برای توجیه این ترور را غیرموجه اعلام کرده بود، لذا، چون قبول نکرد مطابق نظر آمریکاییها رفتار کند، مجبور به استعفا شد.
معاون رییس قوه قضاییه درباره روشنگری اقدامات غربیها برای جوانان کشورمان، اظهار داشت: چندی قبل با یکی از سفرای غربی مقیم تهران ملاقاتی داشتم و او در مورد اعدامها در ایران ابراز نگرانی کرد، ولی من از او سئوال کردم شما در مورد افرادی که جرمی مرتکب شدند و پس از طی فرایند دادرسی عادلانه برای آنها حکم صادر شده، ابراز نگرانی میکنید، اما چرا برای کودکان و بیماران ایرانی که غربیها اجازه دسترسی دارو به آنها را نمیدهند و به همین دلیل از بین میروند، ابراز نگرانی نمیکنید؟! این بچهها در کدام دادگاه و به چه جرمی محکوم به مرگ شدهاند؟
وی در پایان یادآور شد: چندی قبل مدیر کودکان خانه "ای بی" به من گفت به طرف سوئدی نامهای برای پانسمان مورد نیاز کودکان مبتلا به بیماری پروانهای ارسال کردیم، اما سوئدیها نوشتند به خاطر تحریمها نمیتوانیم به شما پانسمان بدهیم. این در حالی است که در مقررات حقوق بینالملل در زمان جنگ هم مجروح، بیمارستان، آمبولانس و بیمار از تعرض مصون هستند.