سرپرستان در فدراسیون‌های ورزشی برای برگزاری انتخابات منصوب می‌شوند، اگرچه در برخی فدراسیون‌ها خلاف آن هم ثابت شده است.
مهرزاد خلیلیان ۶ آذر ۹۸، به عنوان سرپرست فدراسیون پزشکی ورزشی انتخاب شد و در حکم وزیر ورزش به او ماموریت برای برگزاری انتخابات اعلام شد. او چند وقت قبل در انتخابات این فدراسیون نام نویسی کرد، تا ۲۶ تیر با استعفایش از سرپرستی فدراسیون، جای خود را به محمد اسد مسجدی به عنوان سرپرست جدید فدراسیون دهد. حالا سوال اینجاست، که اگر خلیلیان قصد حضور در انتخابات را داشته است، چرا از همان اول سمت سرپرستی فدراسیون را می‌پذیرد؟ به نظر می‌رسد بعد از هفت ماه سرپرستی خلیلیان در فدراسیون پزشکی ورزشی، همه چیز برای برگزاری انتخابات آماده شده است! این طور به نظر می‌رسد که همه چیز به نوعی برنامه‌ریزی شده است، یعنی سرپرست در مدت ۶ ماه حضورش در فدراسیون، عزل و نصب‌های مدنظرش را انجام می‌دهد و بستر لازم برای حضور خود یا فرد نزدیکش را در انتخابات فراهم می‌کند. نمونه این اتفاق را در انتخابات اخیر فدراسیون ورزش‌های همگانی هم دیدیم، افشین ملایی مدیرکل سابق دفتر توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان در حالی به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد که پیش از این سرپرست فدراسیون منصوب شده بود و بعد از چند ماه اداره فدراسیون هوس حضور در انتخابات به سرش زد؟ با نام نویسی ملایی در انتخابات، احمد گواری به عنوان سرپرست جدید فدراسیون ورزش‌های همگانی مامور رسیدگی به امور جاری فدراسیون و برگزاری انتخابات می‌شود. یعنی انتخاب سرپرست در سرپرست! با این اتفاق باید گفت که نه تنها انتخاب سرپرست که از دید وزیر ورزش آفت ورزش ایران بود، از بین نرفته، بلکه از شیوه‌ای به نام سرپرست در سرپرست هم استفاده شد. در حالیکه قبلا هم از این موارد در انتخابات فدراسیون‌ها دیده شده است.
