مطالعات جدید نشان می‌دهد که راهی بهینه برای دفاع از زمین در مقابل برخورد شهابسنگ این است که آن را به یکی دیگر وصل کنیم.
شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای، شهابسنگ «بنو» را موضوع آزمایش قرار داده است. بنو یک شهابسنگ خطرناک با قطر تقریبی ۴۹۰ متر است.
این جرم آسمانی تقریبا ۱۰ میلیون مایل (۱۷ میلیون کیلومتر) دورتر از زمین و در حال گردش به دور خورشید است، اما با احتمال ۱ در ۲۷۰۰، ممکن است که در فاصله سال‌های بین ۲۱۷۵ و ۲۱۹۹ با زمین برخورد کند.
علت انتخاب بنو این است که این شهابسنگ هر شش سال یک بار از نزدیکی زمین عبور می‌کند و بیشترین احتمال برخورد را داراست.
این جرم، انحراف مداری پایینی دارد و تقریبا هر شش ساعت یک چرخش دارد که همین امر مهار آن را آسان‌تر می‌کند.
بنا به این مقاله: «این شبیه‌سازی نشان می‌دهد که این روش، برای کاهش تاثیر شهابسنگ به صورت پویا، امکان‌پذیر است. این شیوه، انعطاف‌پذیری برای تنظیم میزان انحراف را، با تغییر پارامترهای مختلف در سیستم، با توجه به زمان هشدار موجود ارائه می‌دهد.»
این روش دفاعی منجر به تکه تکه شدن شهاب‌سنگ‌ها (که خطری بالقوه در روش‌های دیگر، مانند انفجار یک ابزار در سطح شهابسنگ است که به آسیب‌های گسترده می‌انجامد) نمی‌شود.
این گروه همچنین می‌گوید که این روش درمطالعه و استخراج معادن «ان ای او» ها (اشیاء نزدیک زمین) و سایر شهاب‌سنگ‌ها قابل استفاده است.
با این حال این روش کامل نیست. یکی از مشکلات آن، مدت زمان طولانی مورد نیاز برای انجام آن است، در حالی که روش‌های برخورد و ضربه که می‌تواند شهابسنگ را از مسیر خارج کند، سریع‌تر خواهد بود.