همه انقلاب ها و نهضت از پیدایش انگیزه تا شکل گیری و در مسیر ادامه حیات خود، معمولا با فراز و فرودهایی مواجه می شوند و بیشتر انقلاب ها معمولا بعد از دوره ای از رشد و تکامل رو به اضمحلال می روند.
اما انقلاب اسلامی ایران استثنائی ترین نهضت اجتماعی و مردمی است که بر انباشت تاریخی، اعتقادی، ایمانی، دینی و مذهبی مردم به بلندای 14 قران تکیه زده است و بلندای تاریخی آن یعنی عقلانیت تمدنی و مردمی و انسانی به تمامیت تاریخ می رسد و تا ابد هم استمرار خواهد داشت.
البته این نهضت در مسیر پیشرفت مانند دیگر همتایان خود هم با چالش ها و آسیب هایی روبروست و باید همواه در پی آسیب زدایی باشد.
یکی از زیربنایی ترین آسیب هایی که ممکن است بدترین خطر را فراهم آورد، فقر هستی شناسی و نوزایی ایدئولوژیک نظام جمهوری اسلامی ایران در ترجمان مبانی دیرین و نوین خود به عرصه های کارآمدی است.
تئوری سازی، روش شناسی، پیش بینی و پاسخ گویی به نیازهای جامعه ایران اسلامی در عرصه های فردی، جمعی، محلی، ملی و فراملی ( منطقه ای، جهانی، بین المللی ) اگر بر اساس مبانی دینی و اسلامی صورت نگیرد و ساختارهای قرآن، سنت ( اهل بیت (ع)) اجتهاد و عقلانیت دینی در کنار تجارب بشری و علومی جهانی در ارکان نظام نهادینه نشود، باید در انتظار آسیب های جدی تری باشیم.
خوشبختانه در جمهوری اسلامی ایران ما نیاز نداریم که به دنبال ساخت مبانی سخت و نرم اندیشه ورزی برویم بلکه این مبانی را با غنی ترین زیربناها و روبناها داریم.
رسالت اندیشمندان ایران زمین و دلسوزان و روشنفکران متعهد باید این باشد که تئوری های کارآمدسازی را از این مبانی استخراج و به نظام اجرایی و حاکمیت معرفی نمایند.
هدف این نیست که همه داشته های علمی و تجربی جهان غرب و شرق (منهای جهان اسلام) را کنار بگذاریم، تکفیر کنیم؛ ابطال ابدی نمائیم و رد کنیم.
هدف باید این باشد از همه این موارد به عنوان ابزاری در خدمت اهداف نظام جمهوری اسلامی و تئوری سازی اسلامی استفاده کنیم.
متاسفانه در این عرصه ها مقدار زیادی عقب مانده ایم و به همین خاطر است که در مواردی حیات اجتماعی و اقتصادی و سیاسی ما به آزمایشگاهی برای تئوری های باطل شده و شیطنت های دشمنان تبدیل می شود که نمونه های ان زیاد است.
اگر تنها "اصل جمهوری اسلامی " قانون اساسی نهادینه شود به خیلی از انتظارات جامعه تا آینده های زیاد پاسخ اطمینان بخش داده می شود.
اما امروزه وقتی وارد بازارهای رشته های علوم انسانی در دانشگاه ها و مبانی برنامه ریزی های اقتصادی و اجتماعی حتی برخی مواد درسی مدارس می شویم یعنی مطالبی که به عنوان درس ارائه می شود و نتایجی که انتظار داریم و هدفگذاری کرده ایم؛ بیشترین همگرایی را با روش شناسی و روش های تحقیق و پژوهش غربی دارد و مبانی آنها نیز ابطال پذیر کردن اندیشه هاست که البته در آن جوامع مورد تایید اما برای جامعه ایرانی - اسلامی جایی برای دفاع ندارد چون علوم وحیانی هرگز ابطل پذیر نیست و حرام و حلال های دین اسلامی تا قیامت پابرجاست.
"دیروز" که از بدنه سخت نظام دفاع کردیم و در دفاع مقدس حماسه آفریدیم و در ادامه وارد عصر جدید برنامه ریزی های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و نهایت حکومت داری شدیم؛ فرصت های خوبی برای "امروز" پیش امده است تا از تمامیت 4 دهه قبل و حتی از تمامیت حوادث 14 قرن هجری و همینطور از تاریخ بشریت درس های تازه بگیریم و با آسیب شناسی همه جوانب و شناخت موارد قوت و ضعف ؛ "طرحی نو برای (( فردا))" بیندازیم.
اسماعیل محمدی؛
دبیر خبرگزاری صدا و سیما