وزارت کشاورزی ایالات متحده تخمین زده است 14 میلیون و 300 هزار خانوار آمریکایی در سال 2018 در تامین مواد غذایی کافی برای همه اعضای خانواده با مشکل مواجه بودند.
پژوهش خبری صدا وسیما: اخیرا «برنی سندرز»، سناتور سرشناس آمریکایی درباره افزایش شمار میلیونی گرسنگان آمریکایی هشدار داد. در پی شیوع کرونا رسانههای جهانی تصاویری از مردم گرسنه در آمریکا نشان دادند که برای دریافت کمکهای غذایی صفوف طولانی تشکیل داده بودند (از جمله صف 400 متری خودروها در مقابل یکی از انبارهای مواد غذایی در تگزاس و نیز صف یک و نیم کیلومتری در شهر دیتون در ایالت اوهایو). به گزارش تلویزیون ای بی سی، سیر کردن شکم خانوادهها تاکنون برای بسیاری از آمریکاییها تا این حد دشوار نبوده است. مسئولان بزرگ¬ترین خیریه مقابله با گرسنگی در آمریکا انتظار دارند علاوه بر گرسنگانی که هر روز به آنها غذا میدهند در شش ماه آینده مجبور شوند، شکم 17 میلیون آمریکایی گرسنه را سیر کنند.
معضل فقر و گرسنگی در آمریکا پیشتر هم مورد توجه رسانهها و مقامات این کشور بوده است. «ایلهان عمر» نماینده سومالیتبار و مسلمان مجلس نمایندگان، اوایل سال 2020 از وضعیت اجتماعی حاکم بر ایالات متحده انتقاد و درباره ۱۱ میلیون کودکی که در این کشور با گرسنگی دست به گریبانند، ابراز نگرانی کرد. شخص ترامپ هم در کارزار انتخاباتی 2016 به جمعیت 12میلیون آمریکایی که برای غذای روزانه به بانکهای توزیع مواد غذایی وابسته بودند، اشاره کرد. با این حال نگاه و عملکرد دولت ترامپ نه تنها تغییری در بهبود شرایط نداشته، بلکه باعث افزایش آمار فقر و گرسنگی شده است. فیلیپ آلستون، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور فقر و حقوق بشر، می 2018 با انتشار گزارشی اعلام کرد حدود 40 میلیون آمریکایی فقیر هستند که 18 میلیون و 500 هزار نفر از آنها در فقر مطلق (با درآمدی کمتر از نصف نرخ رسمی خط فقر) زندگی میکنند. آلستون در این گزارش تاکید کرد لایحه اصلاحات مالیاتی دولت ترامپ به علت حمله به سیستم خدمات رفاهی آمریکا، موجب تسهیل فرایند بیعدالتی و تبعیض در آمریکا شده است. گزارش شرمآور آلستون برای دولت ترامپ باعث شد نیکی هیلی، نماینده آمریکا در سازمان ملل آن را سیاسی و مضحک بخواند. اما فقر و گرسنگی در ایالات متحده چه بخشی از جمعیت را درگیر کرده است؟ نهادهای دولتی ایالات متحده چه آماری در این خصوص میدهند؟ در نوشتار پیش رو به این موضوع پرداخته شده است.
پژوهشگر: گلتاب دارابی
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است