آمریکا بدون در نظر گرفتن اصول اخلاق بین المللی، به راحتی از این پیمان مهم بین المللی خارج شد و به نظر کارشناسان، سنگ بنای وفای به عهد در جهان را بیش از پیش لرزان ساخت.
پژوهش خبری صدا وسیما: توافق پاریس یا پیمان پاریس، قراردادی در چارچوب کنوانسیون سازمان ملل تغییرات اقلیمی است؛ که قرار است از سال 2020، هدف هایی مربوط به حل مسائل مرتبط با تعدیل، تامین بودجه و سازگاری با بحران انتشار گازهای گلخانه ای در سطح جهان محقق شود. متن این توافقنامه میان نمایندگان 195 کشور جهان در بیست و یکمین کنفرانس تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد در پاریس تصویب شد و در 21 دسامبر سال 2015، به تایید عمومی رسید. این پیمان در روز «زمین»، برابر با 22 آوریل سال 2016، در مراسمی در نیویورک به امضا رسید. تا ماه نوامبر سال 2016، 193 عضو کنوانسیون سازمان ملل در زمینه تغییرات اقلیمی، این توافقنامه را به امضا رساندند که از این میان، 100 عضو آن را تصویب کردند. پس از تصویب این قرارداد توسط اتحادیه اروپا در اکتبر سال 2016، تعداد کشورهای تصویب کننده آن از نظر میزان تولید گازهای گلخانه ای به حد نصاب لازم برای اجرایی شدن پیمان رسید. این توافقنامه از چهارم نوامبر سال 2016، به اجرا درآمده است. بر اساس متن این توافق قرار بود، زمانی که 55 کشور جهان که عامل تولید حداقل 55 درصد از گازهای گلخانه ای جهان هستند، این توافقنامه را تصویب، پذیرش یا امضا کنند، پیمان وارد فاز اجرایی شود. در حال حاضر تمام کشورها به جز آمریکا، عضو این توافق هستند.
متن کامل این مطلب در اینجا قابل دریافت است.
پژوهشگر: مهدی ناجی